Kolcomysz algierska
Acomys seurati[1]
Heim de Balsac, 1936[2]
Ilustracja
A. seurati w zoo we Frankfurcie
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

myszowate

Podrodzina

sztywniaki

Rodzaj

kolcomysz

Gatunek

kolcomysz algierska

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Kolcomysz algierska[4] (Acomys seurati) – gatunek ssaka z podrodziny sztywniaków (Deomyinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae), występujący w południowej Algierii[3][5].

Zasięg występowania

Kolcomysz algierska występuje w górach Muwajdir, Tasili Wan Ahdżar i Ahaggar na Saharze w południowej Algierii[6].

Taksonomia

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1936 roku francuski zoolog Henri Heim de Balsac nadając mu nazwę Acomys seurati[2]. Holotyp pochodził z Iniker, w górach Ahaggar, w południowej Algierii[5].

A. seurati jest czasami uważany za synonim A. cahirinus, ale różnią ich kariotypy i morfologia zębów[6]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[6].

Etymologia

  • Acomys: gr. ακη akē „ostry punkt”; μυς mus, μυός muos „mysz”[7].
  • seurati: Léon Gaston Seurat (1872–1949), francuski zoolog i parazytolog[8].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 87–99 mm, długość ogona 105–125 mm, długość ucha 17,5–21,5 mm, długość tylnej stopy 17–20 mm; brak szczegółowych danych dotyczących masy ciała[9]. Kariotyp wynosi 2n = 38, FN = 68[9].

Ekologia

Kolcomysz algierska żyje wyłącznie w południowej Algierii, na wysokości od 1000 do 2000 m n.p.m., w skalistych terenach u stóp gór[3]. Jest owadożerny[3].

Populacja

Jest to gatunek najmniejszej troski, gdyż na obszarze występowania jest pospolity i jego populacja jest stabilna. Nie są znane bezpośrednie zagrożenia dla tego gatunku, a aktywność ludzka na obszarze jego występowania ogranicza się do pasterstwa[3].

Przypisy

  1. Acomys seurati, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. 1 2 H. Heim de Balsac. Biogéographie des mammifères et des oiseaux de l’Afrique du Nord. „Bulletin biologique de la France et de la Belgique: Supplements au Bulletin biologique”. 21, s. 356, rys. 6(4); 389, rys. 15(15), 1936. (fr.).
  3. 1 2 3 4 5 D. Schlitter, Acomys seurati, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2008, wersja 2021-3 [dostęp 2021-12-26] (ang.).
  4. Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 258. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol.  ang.).
  5. 1 2 D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Acomys (Acomys) seurati. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-12-26].
  6. 1 2 3 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 440. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  7. T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 75, 1904. (ang.).
  8. J. Nijhof: Nederlandse namen voor een deel van de Knaagdieren. paulvoorhaar.nl. [dostęp 2021-12-25]. (niderl.).
  9. 1 2 Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 599. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.