Kościół Trójcy Świętej
w Wieszowie
kościół parafialny
Ilustracja
Widok od południa (2020)
Państwo

 Polska

Województwo

 śląskie

Miejscowość

Wieszowa

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Trójcy Świętej w Wieszowie

Wezwanie

Trójcy Świętej

Wspomnienie liturgiczne

Niedziela Trójcy Świętej

Położenie na mapie gminy Zbrosławice
Mapa konturowa gminy Zbrosławice, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Trójcy Świętejw Wieszowie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Trójcy Świętejw Wieszowie”
Położenie na mapie województwa śląskiego
Mapa konturowa województwa śląskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Trójcy Świętejw Wieszowie”
Położenie na mapie powiatu tarnogórskiego
Mapa konturowa powiatu tarnogórskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół Trójcy Świętejw Wieszowie”
Ziemia50°23′01″N 18°45′19″E/50,383611 18,755278
Strona internetowa

Kościół Trójcy Świętej w Wieszowie – rzymskokatolicki kościół parafialny znajdujący się w Wieszowie, w dekanacie Pyskowice, w diecezji gliwickiej.

Historia

Obecny kościół budowano w latach 1896 - 1908, w miejsce niedużego kościoła barokowego, a jego budowniczym był ks. proboszcz Adalbert Widera. Patronat nad budową objął hrabia Guido Henckel von Donnersmack, pokrywając ⅔ kosztów budowy kościoła. Kościół św. Trójcy został konsekrowany 18.05.1904r przez księdza biskupa Henryka Marxa. Biskupa pomocniczego wrocławskiego. Obchód konsekracji obchodzi się w 6. niedzielę po Wielkanocy(na podstawie dokumentu z dnia 21.05.1904 - Wrocław). W czasie ostatniej wojny kościół został znacznie uszkodzony a odrestaurowano go dopiero w 1957 r.

Do parafii należały: do 1907 roku - część Rokitnicy (na zachód od Potoku Rokitnickiego, stanowiącego do 1821 granicę między diecezją wrocławską a krakowską), Grzybowice - do 1958 oraz Górniki - do 1925[3].

Organy

Opis Instrumentu:

Remonty instrumentu przeprowadzano w latach: 1952 (Ginter Miklis z Zabrza), 1966 (Zbigniew Zając z Zabrza), 1971 (Walczakowski z Bytomia), 1980 i 1997 (Dąbrowski z Opola). Organy ustawione są na chórze muzycznym nad głównym wejściem do kościoła, na osi ołtarza głównego. Prospekt jednosekcyjny, neoromański, z pięcioma polami piszczałkowymi (trzy wieże przedzielone mniejszymi polami) o układzie dośrodkowym, utrzymany w kolorze brązowym. Stół gry ustawiony po lewej stronie szafy organowej; organista siedzi prawym bokiem do ołtarza głównego. Wiatrownice stożkowe. Miech typu pływakowego.

Skala manuałów: C-f3; skala pedału: C-d1.

Liczba głosów
23
Liczba klawiatur
2+P
Traktura gry
pneumatyczna
Traktura rejestrów
pneumatyczna
Budowniczy
Ernst Kurzer
Rok zakończenia budowy
ok. 1896[4]

Dzwony

Obecne dzwony są już czwarte w ponad 100-letniej historii świątyni.

Pierwsze zostały przeniesione z dzwonnicy starego kościoła. Miały średnice 76 i 81 cm. Wkrótce zakupiono jeszcze dwa brązowe dzwony, które wykonała odlewnia Oskara Morczinka w Głubczycach. Pierwszy nosił imię Najświętszej Maryi Panny. Średnica wynosiła 95 cm, wysokość 80 cm a waga 490 kg. Drugi poświęcony św. Józefowi ważył 988 kg, miał średnicę 120 cm, a wysokość 90 cm. Trzy z nich świątynia straciła w czasie I wojny światowej. Na wieży pozostał jeden z tych nowych.

Nowe trzy dzwony, odlane w Lejarni Gimperta w Brilon kościół otrzymał w 1925 roku. Największy nosił imię Trójcy Przenajświętszej i ważył 19 cetnarów. Średni, imienia Matki Boskiej ważył 9,5 cetnara, a najmniejszy poświęcony św. Karolowi Boromeuszowi ważył 5,5 cetnara. W 1942 roku dwa większe i jeden ocalały z I wojny zostały zdjęte i wywiezione na cele wojenne. Pozostał tylko dzwon św. Karola Boromeusza, który wisi do dziś.

Pod koniec 1944 roku kościół otrzymał nowe, trzy dzwony. W 1945 lub 1946 zostały wciągnięte na wieżę. Wykonane są ze stali w prostym kształcie, nie mają żadnych ozdób, inskrypcji, a ich średnice wynoszą: 60, 89 i 109 cm. Prawdopodobnie pochodzą z Huty żelaza w Witkowicach w Czechach, bo tam odlewano stalowe dzwony zastępcze.

Wywiezione dzwony składowano we Frankfurcie, Hamburgu i Norymberdze. Niestety nie zachowały się żadne informacje o dzwonach z Wieszowy. Prawdopodobnie zostały przetopione, gdyż odlanych po 1800 roku nie traktowano jak zabytkowe.

W 1975 roku zamontowano napęd elektryczny. Nie trzeba było zatrudniać mężczyzn do ręcznego dzwonienia[2]. W 1993 zamontowano urządzenie uruchamiające dzwony na Anioł pański (w południe i wieczorem)[1]. Mimo sprawnego napędu dźwięk dzwonów jest rzadko słyszany. W 1999 roku zastąpiło je elektroniczne nagranie puszczane z dzwonnicy[2]. W 2002 roku zamontowano kuranty wybijające kwadranse oraz grające melodie o różnych porach dnia[1].

Galeria

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 3 ks. Piotr Szczygielski: Historia Parafii p.w. Trójcy Świętej w Wieszowie. Zabrze: 2014.
  2. 1 2 3 Zygmunt Pierszalik: Siedem Wieków Wieszowy. Wieszowa: 2004.
  3. Historia kościoła. [dostęp 2014-11-15].
  4. Organy Kościoła. [dostęp 2014-11-15].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.