 1715 z dnia 13.04.1988 r.[1] | |||||||||
 Widok na wieżę kościoła | |||||||||
| Państwo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||
| Miejscowość | |||||||||
| Wyznanie | |||||||||
| Kościół | |||||||||
| Parafia | |||||||||
| Imię | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie Olsztyna  | |||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |||||||||
 53°46′38″N 20°28′32″E/53,777222 20,475556 | |||||||||
Kościół ewangelicko-augsburski imienia Chrystusa Zbawiciela w Olsztynie – jedna z trzech świątyń znajdujących się w obrębie olsztyńskiego Starego Miasta w Olsztynie. Kościół ewangelicki stoi w rogu starego rynku przy ulicy Zamkowej. Obiekt zbudowany został w latach 1876-1899 w stylu neogotyckim. Poświęcony został 15 października 1877 roku i przebudowywany na przełomie XIX i XX wieku ze względu na powiększającą się parafię. Mimo przebudowy jednak szybko okazało się potrzebne wybudowanie kolejnego obiektu: kościoła garnizonowego.
W 1939 w Olsztynie mieszkało 14 tys. ewangelików. W 2007 roku parafia liczyła jedynie około 500 osób.
Dzwony wiszące na wieży kościoła mają inskrypcje z lat 20. XX wieku, pierwotne zostały prawdopodobnie przetopione na armaty podczas I wojny światowej. Od 1908 roku ma podłączenia do prądu i centralne ogrzewanie. Kościół posiada jedną wieżę o wysokości 43 metrów, na której znajduje zegar.
Główne wejście
Widok wnętrza w lipcu 2020
Przypisy
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo warmińsko-mazurskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2010-05-06].
Bibliografia
- Magda Brzezińska: Ewangelicy świętują.. Gazeta.pl Olsztyn, 2007.10.12. [dostęp 2007-10-16]. (pol.).
Linki zewnętrzne
- Parafia Ewangelicko-Augsburska w Olsztynie. luteranie.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-02)].
