 A-1332 z 8.08.2002[1] | |||||||||
| kościół parafialny | |||||||||
 | |||||||||
| Państwo | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||
| Miejscowość | |||||||||
| Wyznanie | |||||||||
| Kościół | |||||||||
| Parafia | |||||||||
| Wezwanie | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie Starogardu Gdańskiego  | |||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||
Położenie na mapie województwa pomorskiego  | |||||||||
Położenie na mapie powiatu starogardzkiego  | |||||||||
 53°57′41″N 18°31′59″E/53,961389 18,533056 | |||||||||
Kościół św. Wojciecha w Starogardzie Gdańskim – kościół w Starogardzie Gdańskim, wybudowany w latach 1936-1939. W 2002 obiekt wpisano do rejestru zabytków.
Inicjatorem budowy kościoła był ks. Henryk Szuman, proboszcz parafii św. Mateusza, z której parafia św. Wojciecha została wydzielona. W 1932 zakupił 75 ha ziemi przy ul. Pomorskiej. 25 listopada 1934 poświęcono kamień węgielny, a w 1936 rozpoczęto budowę według projektu Kazimierza Ulatowskiego. W 1939 budynek był w stanie surowym, z oknami i podstawowym oświetleniem. Podczas II wojny światowej kościół został częściowo zniszczony przez pociski artyleryjskie, a także przeznaczenie na magazyn i stajnię[2].
W 1945 przystąpiono do stopniowej odbudowy kościoła. W 1952 roku ukończono ołtarz główny, którego autorem jest toruński rzeźbiarz Ignacy Zelek. 23 kwietnia 1953 został konsekrowany przez biskupa chełmińskiego Józefa Kowalskiego[3].
Przypisy
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo pomorskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023 [dostęp 2013-07-04].
- ↑ Parafia św. Wojciecha: Historia kościoła św. Wojciecha. [dostęp 2013-12-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-27)].
- ↑ Starogard. Parafia pw. św. Wojciecha [online], Nasze Miasto, 23 października 2009 [dostęp 2023-04-11] (pol.).