Sanktuarium św. Andrzeja Boboli | |||||||||
Państwo | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Województwo | |||||||||
Miejscowość |
Strachocina 1 | ||||||||
Wyznanie | |||||||||
Kościół | |||||||||
Parafia | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
Położenie na mapie gminy wiejskiej Sanok | |||||||||
Położenie na mapie Polski | |||||||||
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |||||||||
Położenie na mapie powiatu sanockiego | |||||||||
49°35′58,6″N 22°05′50,8″E/49,599611 22,097444 |
Kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Strachocinie – neogotycki kościół w Strachocinie, sanktuarium św. Andrzeja Boboli.
W świątyni funkcjonuje parafia św. Katarzyny w ramach Dekanatu Jaćmierz[1][2].
Architektura
Autorem projektu świątyni był inż. Wilhelm Szomek z Sanoka[3][4]. Budowniczym był ówczesny proboszcz parafii ks. Józef Data. Kamień węgielny pod budowę murowanego kościoła położył w 1899 ks. bp Jakub Glazer. Kościół został wybudowany w 1900. Budynek został wzniesiony z cegły i kamienia[5]. Kościół został poświęcony 25 listopada 1903 przez kanonika sanockiego ks. Bronisława Stasickiego[6], a konsekrowany 2 czerwca 1912 przez biskupa Karola Józefa Fischera[7].
W świątyni znajdują się witraże wykonane przez Stanisława Gabriela Żeleńskiego w 1903.
Obok kościoła nowo wybudowany klasztor Zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Rycerstwa Niepokalanej im. św. Maksymiliana Kolbego i dom pielgrzyma.
Przy kościele znajduje się:
- dzwonnica z trzema dzwonami (noszą imiona: „św. Andrzej Bobola”, „św. Maksymilian” wykonane przez Felczyńskich w Przemyśla z 1987 i trzeci pod imionami „św. Józef i św. Antoni” z 1987),
- pomnik z figurą św. Andrzeja Boboli z 1964, ustanowiony 10 maja 1997 jako dar ojców Jezuitów Prowincji Warszawskiej,
- figura Chrystusa Króla Wszechświata z 2000[8].
W 1591 urodził się w Strachocinie Andrzej Bobola, święty kościoła katolickiego, od 2002 patron Polski. Od końca lat 80. XX wieku kościół w Strachocinie jest ośrodkiem kultu Świętego Andrzeja[5]. 19 marca 2007 metropolita przemyski ks. abp Józef Michalik ustanowił kościół sanktuarium św. Andrzeja Boboli w Strachocinie.
Tablice pamiątkowe i epitafia
- Tablica pamiątkowa ustanowiona 3 września 1995 na fasadzie frontowej po prawej stronie, honorująca pochodzących ze wsi poległych i zamordowanych w latach 1914-1945. Wśród nich są ofiary zbrodni katyńskiej, porucznicy Wojska Polskiego Józef Dąbrowski i Józef Kucharski. Inicjatorem ustanowienia tablicy był kpt. Marian Jarosz[9].
- Tablica pamiątkowa upamiętniająca ustanowienie Sanktuarium św. Andrzeja Boboli, umieszczona na fasadzie frontowej po lewej stronie.
- Tablica pamiątkowa upamiętniająca czterech mieszkańców wsi, którzy 4 listopada 1944 oddali życie za sprawę kościoła, ustanowiona w 50. rocznicę wydarzeń i umieszczona w przedsionku świątyni.
- Epitafium upamiętniające ks. Józefa Datę (1840-1912), budowniczego kościoła i proboszcza parafii, umieszczone w przedsionku świątyni.
- Epitafium upamiętniające ks. Józefa Winnickiego (1885-1969), który przyczynił się do wyposażenia wnętrza kościoła, umieszczone w przedsionku świątyni.
- Tablica pamiątkowa upamiętniająca Jana Pawła II, ustanowiona 22 października 2011 i umieszczona w lewej nawie świątyni.
- Epitafium upamiętniające Józefa Giebułtowskiego z Kozigłów (zm. 1803), umieszczone w lewej nawie świątyni.
Przypisy
- ↑ Kosciol.info [online], kosciol.info [dostęp 2019-02-19] [zarchiwizowane z adresu 2016-09-19] .
- ↑ Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2021-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-21)].
- ↑ Wizytacye kanoniczne. „Kronika Dyecezyi Przemyskiej”. 11, s. 368, Listopad 1912.
- ↑ Benedykt Gajewski: Strachocina. Zarys monograficzny. Sanok: 2004, s. 147.
- 1 2 Sanktuarium św. Andrzeja Boboli w Strachocinie [online], strachocina.przemyska.pl [dostęp 2017-11-18] .
- ↑ Korespndencye. Strachocina. „Gazeta Sanocka”, s. 3, Nr 5 z 31 stycznia 1904.
- ↑ Kronika. Konsekracja kościoła. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”, s. 3, Nr 3 z 2 czerwca 1912.
- ↑ Sanktuarium św. Andrzeja Boboli w Strachocinie [online], strachocina.przemyska.pl [dostęp 2017-11-18] .
- ↑ Edward Hajduk. Jubileusz majora. „Tygodnik Sanocki”. Nr 43 (520), s. 10, 26 października 2001.