porucznik rezerwy broni pancernych | |
Data i miejsce urodzenia |
4 marca 1895 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby | |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki | |
Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
Odznaczenia | |
Kazimierz Drecki (ur. 4 marca 1895[1] w majątku Zofiówka, woj. lubelskie, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – porucznik rezerwy broni pancernych Wojska Polskiego, ziemianin, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Urodził się w rodzinie Józefa i Stefanii z Michalewskich[2]. Absolwent męskiej Szkoły Lubelskiej im. St. Śliwińskiego w Lublinie, gdzie uzyskał maturę (1914). Studiował na Kursach Przemysłowo-Rolniczych w Warszawie i na Wydziale Rolniczym Politechniki w Moskwie[3], ukończył SGGW w Warszawie. Członek rzeczywisty korporacji Polskiej Korporacji Akademickiej Aquilonia[4]. Żołnierz I Korpusu Polskiego gen. Józefa Dowbor-Muśnickiego. Od 1918 w Wojsku Polskim. Wstąpił na ochotnika do 1 pułku ułanów Krechowieckich i uczestniczył w kampanii lwowskiej i na Wołyniu. W 1919 awansował na stopień wachmistrza. Od marca do maja 1920 służył w Ministerstwie Spraw Wojskowych. Następnie powrócił do 1 puł biorąc udział w wojnie 1920 r. m.in. walcząc pod Zamościem z bolszewicką Armią Konną Budionnego.
Po zakończeniu działań wojennych przeszedł do rezerwy w stopniu chorążego (1921). W 1924 r. (po odbytych ćwiczeniach rezerwistów) otrzymał nominację na podporucznika. W 1930 odbył pięciotygodniowy kurs w Centrum Wyszkolenia Broni Pancernych w Modlinie, otrzymując przydział do 8 dywizjonu samochodowego w Bydgoszczy.
29 stycznia 1932 roku został mianowany porucznikiem ze starszeństwem z dniem 2 stycznia 1932 roku i 17. lokatą w korpusie oficerów rezerwy samochodowych. Posiadał wówczas przydział do kadry 8 dywizjonu samochodowego[5]. W 1934 roku pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Lublin Powiat. Nadal posiadał przydział w rezerwie do kadry 8 dywizjonu samochodowego[6].
W kampanii wrześniowej walczył w Lublinie (w łączności)[3]. Wzięty do niewoli przez Sowietów, osadzony w Kozielsku i 28 kwietnia 1940 przekazany do dyspozycji naczelnika smoleńskiego obwodu NKWD[7] – lista wywózkowa LW 052/2 poz. 59, akta osobowe nr 1985[8]. Został zamordowany między 30 kwietnia 1940 przez NKWD w lesie katyńskim[7]. Nie rozpoznany przy ekshumacji w 1943. Krewni do 1956 poszukiwali informacji przez Biuro Informacji i Badań Polskiego Czerwonego Krzyża w Warszawie[7].
Życie prywatne
Gospodarował w majątku Krzesimów, pow. lubelski. Żonaty z Anną Marią Wichlińską herbu Zabawa (ur. 22.02.1903 Tuczno, zm. 28.04.1984 Warszawa)[9]. Miał dwoje dzieci, córkę Krystynę Marię Drecką pseudonim „Iza” (uczestnik powstania warszawskiego)[10] i syna Włodzimierza Marię pseudonim „Kawka” (poległ w powstaniu warszawskim)[11].
Jego majątek (pałac i ziemię, 544 hektarów) znacjonalizowano[12].
Upamiętnienie
- Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło decyzją Nr 439/MON z 5 października 2007 awansował go pośmiertnie na stopnień kapitana. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
- Symboliczna Mogiła Katyńska na cmentarzu w Lublinie, ul. Lipowa 16[13].
- Inskrypcja upamiętniająca śmierć Kazimierz Dreckiego na cmentarzu parafialnym w Mełgwi, na płycie grobowca rodziny Dreckich.
- Dąb Pamięci posadzony przez: Stowarzyszenie Forum Polskie Stowarzyszenie „Na Chełmskiej”, na ul. Lwowskiej w Chełmie. Certyfikat nr 000839/002649/WE/2009[14].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Walecznych – trzykrotnie
- Medal Niepodległości
Zobacz też
Przypisy
- ↑ akt chrztu nr 158 [online], szukajwarchiwach.pl [dostęp 2020-08-04] .
- ↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 115.
- 1 2 Kazimierz Drecki | Lista pomordowanych | Katyń - Korporanci w mogiłach katyńskich [online], katyn.korporant.pl [dostęp 2020-07-09] .
- ↑ PUBLIK, Archiwum Korporacyjne - Archiwum i Muzeum Polskich Korporacji Akademickich [online], www.archiwumkorporacyjne.pl [dostęp 2017-08-29] .
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 1 lutego 1932 roku, s. 114.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 182, 708.
- 1 2 3 УБИТЫ В КАТЫНИ, 2015, s. 313 .
- ↑ Jędrzej Tucholski , Mord w Katyniu, 1991, s. 708 .
- ↑ Wichlińska Justyna [online], kujawy-zachodnie [dostęp 2017-08-29] (ang.).
- ↑ Powstańcze Biogramy - Krystyna Drecka [online], www.1944.pl [dostęp 2017-08-29] (ang.).
- ↑ Marek Jerzy Minakowski, Kazimierz Drecki [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2017-08-29] .
- ↑ Majątki, fabryki i manufaktury skonfiskowane po 22 lipca 1944 roku. Województwo Lubelskie, [w:] Tomasz Osiński , Repetorium dóbr zrabowanych w PRL, 2017, s. 23 .
- ↑ Konrad Makowski , Miejsca Pamięci Narodowej :: Cmentarz Lipowa Lublin [online], dormitorium.lublin.pl [dostęp 2017-08-29] (pol.).
- ↑ Tomasz Lewandowski , Adam Nielski , Katyń - strona główna [online], www.katyn-pamietam.pl [dostęp 2017-08-30] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-31] (ang.).
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Wielkopolska Biblioteka Cyfrowa, 1934. [dostęp 2016-06-11].
- Jan Kiński, Helena Malanowska, Urszula Olech, Wacław Ryżewski, Janina Snitko-Rzeszut, Teresa Żach: Katyń. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Marek Tarczyński (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2000. ISBN 83-905590-7-2.
- Jędrzej Tucholski: Mord w Katyniu. Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991. ISBN 83-211-1408-3.
- Adam Moszyński (oprac.): Lista Katyńska. Jeńcy obozów Kozielsk, Ostaszków, Starobielsk, zaginieni w Rosji sowieckiej. Warszawa: Agencja Omnipress – Spółdzielnia Pracy Dziennikarzy, Polskie Towarzystwo Historyczne, 1989. ISBN 83-85028-81-1.
- УБИТЫ В КАТЫНИ, Москва Общество «Мемориал» – Издательство «Звенья» 2015, ISBN 978-5-78700-123-5.