Karolina Ewelina Lubomirska
Herb
Herb Lubomirskich
Rodzina

Lubomirscy herbu Drużyna

Data urodzenia

1818

Data i miejsce śmierci

1890
Wiedeń

Ojciec

Karol Henryk Jerzy ks. Poniński h. Łodzia,

Matka

Helena Górska z Góry h. Pobóg

Mąż

Adam Hieronim Lubomirski

Dzieci

Wanda Maria Lubomirska (1841–1910)
Jerzy Kalikst Hieronim 1843- ?
Hieronim Adam Lubomirski (1844-1905)
Henryk Lubomirski 1846-1847
Maria Lubomirska 1850- ?
Adam Franciszek Lubomirski (1852-1893)

Karolina Ewelina Lubomirska z d. Ponińska, herbu Łodzia (ur. 25 grudnia 1818, zm. 27 listopada 1890).

Życiorys

Córka Karola Henryka Jerzego ks. Ponińskiego i Heleny Górskiej z Góry h. Pobóg[1]. 14 października 1840 w Czerwonogrodzie, wyszła za mąż za Adama Hieronima Lubomirskiego[2].

Założyła i prowadziła ogrody i szkółki w Miżyńcu, do których przyłączono, w okresie międzywojennym, kierowane przez Stefana Makowieckiego ogrody i szkółki Lubomirskich w Charzewicach. Do dnia dzisiejszego zachował się, w dobrym stanie, dawny park podworski w Miżyńcu, jednak już bez szklarni i szkółek drzew owocowych; rośnie w nim jeszcze dziś ponad 140 gatunków drzew i krzewów[3].

Ogrody Lubomirskich w Miżyńcu. na mapie z 1853

Po bezpotomnej śmierci brata męża, Jerzego Romana, w 1865, testamentem brata, zostali spadkobiercą rodowego majątku Lubomirskich w Charzewicach. Przeniosła się do Charzewic z dóbr miżynieckich, którymi dotąd zarządzali i które wszyły w skład majątku[2]. Rozbudowali i przebudowali z mężem wg projektu architekta J. Niedzielskiego pałac w Charzewicach, w stylu klasycystycznym, dodając doń murowane piętrowe oskrzydlenia, czyniąc go bardziej okazałą rodową siedzibą Lubomirskich, linii rzeszowsko – rozwadowskiej[2].

Dzieci

Wanda Maria Helena (1841-1910), Jerzy Kalikst Hieronim (1843- ?), Hieronim Adam (1844-1905), Henryk (1846-1847), Maria (1850- ?), Adam Franciszek (1852-1893)[1].

Zmarła w Wiedniu[1], pochowana w krypcie klasztoru franciszkanów w Rozwadowie[4].

Przypisy

  1. 1 2 3 Sejm Wielki [online] [dostęp 2024-03-26].
  2. 1 2 3 Turystyczny szlak gniazd rodowych Lubomirskich – Stalowa Wola – Kompas Turystyczny [online], web.archive.org, 26 kwietnia 2012 [dostęp 2024-03-26] [zarchiwizowane z adresu 2012-04-26].
  3. ↑ Materiały VIII Zjazdu polskiego towarzystwa dendrologicznego. Bolestraszyce i Lwów, 23–25 września 2016 s.19 [online], 2016 [dostęp 2024-03-26].
  4. ↑ Zaduszki w podziemiach klasztoru [online], stalowemiasto.pl [dostęp 2024-03-27] (pol.).

Bibliografia

  • ks. Wilhelm Gaj – Piotrowski. Lubomirscy rodowej linii rzeszowsko- rozwadowskiej. Wyd. Muzeum Regionalne w Stalowej Woli, 2002. ISBN 83-911733-2-1, 83-911733-8-0
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.