Karolina Emilia Joanna Lubomirska

Herb rodu. Drużyna
Rodzina	Lubomirscy
Data i miejsce urodzenia	1878 Lwów
Data i miejsce śmierci	1940 Charzewice
Ojciec	Hieronim Adam Lubomirski
Matka	Felicja Zofia Lubomirska
Rodzeństwo	Jerzy Ignacy Lubomirski

Karolina, Emilia Lubomirska h. Drużyna, polska księżna (ur. 8 II 1878 we Lwowie^[1], zm. w 1940 w Charzewicach). Córka Hieronima Adama Lubomirskiego i Felicji Lubomirskiej. Siostra Jerzego Ignacego Lubomirskiego^[2].

Po urodzeniu przebywała w Rożubowicach, i majątku rodzinnym w Charzewicach. Po wybudowaniu w 1888 zamku przez ojca w Bakończycach, rodzina przeniosła się do zamku. Na mocy testamentu ojca, po jego śmierci w 1909^[3] została właścicielką Bakończyc i majątku w Miżyńcu^[4] wraz z m. Brylińce, Dziewięczyce, Jaksmanice, Pikulice, Rożubowice z gruntami o powierzchni 4370 ha^[5].

Po wybuchu I wojny wyjechała z bratem i rodzicami do Wiednia. Bakończyce znalazły się w obrębie twierdzy przemyskiej, a działania wojenne spowodowały pożar pałacu. W okresie międzywojennym księżna poświęciła się całkowicie odbudowie pałacu po zniszczeniach I wojny. Niedostatek środków finansowych sprawił, iż pałac nigdy nie został doprowadzony do stanu zgodnego z zamierzeniami^[6]. Udzielała się w działalności charytatywnej w przemyskiej „Caritas”, której była honorowym prezesem, wspomagała również przemyskie sierocińce i ochronki dostarczając im żywność z folwarku^[3]. Po wybuchu II wojny światowej księżna, opuściła Bakończyce i zamieszkała w Charzewicach, w pałacu swego brata Jerzego Ignacego Lubomirskiego, drugiego i ostatniego ordynata rozwadowskiego. Zmarła bezpotomnie w 1940 i została pochowana w rodzinnej nekropolii, w krypcie rozwadowskiego kościoła kapucynów^[7].

Przypisy

Bibliografia

• ks. Wilhelm Gaj-Piotrowski. Lubomirscy rodowej linii rzeszowsko- rozwadowskiej. Wyd. Muzeum Regionalne w Stalowej Woli ,2002. ISBN 83-911733-2-1, 83-911733-8-0