Błogosławiony
Karol Lampert
Carl Lampert
prezbiter i męczennik
Ilustracja
Karol Lampert 1918
Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

13 listopada 2011
Dornbirn
przez Benedykta XVI
(legat Angelo Amato)

Wspomnienie

13 listopada
Wikariusz generalny, prezbiter
Kraj działania

Austria
III Rzesza

Data i miejsce urodzenia

9 stycznia 1894
Göfis, Austro-Węgry

Data i miejsce śmierci

13 listopada 1944
Halle (Saale), III Rzesza

Wikariusz generalny administratury apostolskiej Innsbruck-Feldkirch
Okres sprawowania

1939-1940

Kapelan w Szpitalu św. Karola Boromeusza w Szczecinie
Okres sprawowania

1941-1943

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

administratura apostolska Innsbruck-Feldkirch, diecezja berlińska

Prezbiterat

12 maja 1918

Karol Lampert (ur. 9 stycznia 1894 w Göfis, zm. 13 listopada 1944 w Halle) – męczennik chrześcijański i błogosławiony Kościoła rzymskokatolickiego.

Był austriackim, a później również niemieckim księdzem rzymskokatolickim, doktorem prawa kanonicznego, przeciwnikiem narodowego socjalizmu. Za swoją nieugiętą postawę wobec narodowego socjalizmu był wielokrotnie więziony w niemieckich obozach koncentracyjnych. Jest męczennikiem, który w ramach akcji Fall Stettin wymierzonej w Kościół katolicki, został aresztowany i na podstawie wyroku hitlerowskiego sądu wojennego skazany na karę śmierci przez zgilotynowanie.

Życiorys

Karol Lampert urodził w Południowym Tyrolu jako najmłodsze z siedmiorga dzieci rolnika Franza Xavera i Marii Rosiny.

12 maja 1918 przyjął święcenia kapłańskie z rąk biskupa Franza Eggera w katedrze w Brixen. W 1935 ukończył prawo kanoniczne w Rzymie, uwieńczone obroną doktoratu i otrzymaniem tytułu prałata i adwokata Świętej Roty Rzymskiej.

Wrócił do Innsbrucku w celu utworzenia kościelnego sądu biskupiego dla apostolskiej administratury Innsbruck-Feldkirch. Od 1935 był wikariuszem biskupim w Innsbrucku, a 15 stycznia 1939 otrzymał godność prowikarego, czyli wikariusza generalnego.

Okres prześladowań

Będąc nieugiętym wobec władzy nazistowskiej, szybko popadł w niełaskę gauleitera Tyrolu Franza Hofera. W 1940 zaprotestował przeciwko ograbianiu przez nazistów klasztoru w Innsbrucku, po wcześniejszym wypędzeniu stamtąd zakonnic. Został za to na kilka dni aresztowany. Powtórnie został aresztowany, gdy sprawę grabieży i likwidacji klasztorów nagłośnił w watykańskim radio.

Po męczeńskiej śmierci ks. Ottego Neururera opublikował nekrolog, w którym wspomniał o barbarzyństwie jakie spotkało w niemieckim obozie koncentracyjnym KL Buchenwald kapłana z jego administratury, który za udzielenie chrztu został powieszony do góry nogami, wskutek czego ks. Neururer w męczarniach zmarł. Pod koniec sierpnia 1940 roku został osadzony w niemieckich obozach koncentracyjnych KL Dachau, następnie w KL Sachsenhausen i ponownie w KL Dachau. Po interwencji został zwolniony, bez możliwości prawa powrotu do rodzinnej administratury Innsbruck-Feldkirch. 16 sierpnia 1941 na zaproszenie biskupa diecezji berlińskiej Konrada von Preysinga przyjechał do Szczecina, zamieszkał w fundacji sióstr boromeuszek, zostając kapelanem szpitalnym. Odprawiał msze św. w ich kościele, który po wojnie został przebudowany na sale szpitalne, blisko współpracował z parafią św. Jana Chrzciciela, pomagał także w innych parafiach na terenie Pomorza i Meklemburgii.

Aresztowanie i śmierć męczeńska

Został aresztowany podczas akcji Fall Stettin w lutym 1943 w wyniku donosów konfidenta Gestapo o pseudonimie „inżynier Georg Hagen”. Początkowo przetrzymywany w ciężkich warunkach w więzieniu gestapo przy Augustastraße w Szczecinie, później przewieziony do więzienia w Berlinie. Został stracony na gilotynie w więzieniu Roter Ochse w Halle 13 listopada 1944 o godzinie 16, razem z dwoma innymi duchownymi związanymi ze szczecińskim kościołem św. Jana Chrzciciela Friedrichem Lorenzem i Herbertem Simoleitem.

Proces beatyfikacyjny

W 1998 proces beatyfikacyjny ks. dra Karola Lamperta otwarty został przez biskupa Klausa Künga w diecezji Feldkirch. Uroczystości beatyfikacyjne odbyły się 13 listopada 2011 w Dornbirn pod przewodnictwem kardynała Angelo Amato z udziałem biskupa ordynariusza diecezji Feldkirch Elmara Fischera, metropolity szczecińsko-kamieńskiego arcybiskupa Andrzeja Dzięgi.

26 listopada 2011 w szczecińskiej bazylice św. Jana Chrzciciela pod przewodnictwem metropolity szczecińsko-kamieńskiego abpa Andrzeja Dzięgi odbyło się dziękczynienie za beatyfikację ks. dra Karola Lamperta, połączone z przekazaniem relikwii błogosławionego archidiecezji szczecińskiej i mszą świętą. Uczestniczyli w nim również metropolita berliński abp Rainer Maria Woelki i ordynariusz diecezji Feldkirch bp Elmar Fischer. Po mszy zostały złożone wieńce pod pomnikiem Męczenników II Wojny Światowej.

Pamięć

Część tablicy poświęcona pamięci katolików z archidiecezji berlińskiej zamordowanych przez nazistów, znajdująca się w katedrze św Jadwigi Śląskiej w Berlinie

Zobacz też

Bibliografia

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.