 | |
| Data i miejsce urodzenia |
6 listopada 1887 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Chargé d'affaires RP w Czechosłowacji | |
| Okres |
od 1 stycznia 1923 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Poseł RP w Turcji | |
| Okres |
od 24 marca 1926 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Poseł RP w Austrii | |
| Okres |
od 1 października 1926 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Poseł RP w Iranie | |
| Okres |
od 1 lipca 1942 |
| Poprzednik | |
| Następca |
Eugeniusz Milnikiel (reprezentujący Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej) |
| Poseł RP w Afganistanie | |
| Okres |
od 1 sierpnia 1942 |
| Poprzednik | |
| Następca |
Eugeniusz Milnikiel (reprezentujący Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej) |
| Odznaczenia | |
   | |
Karol Bader (ur. 6 listopada 1887 w Krakowie, zm. 31 lipca 1957 w Warszawie) – polski prawnik, dyplomata, publicysta; m.in. poseł RP w Turcji (1926), Austrii (1926–1931) i Iranie (1942–1945).
Życiorys
W 1906 ukończył C. K. IV Gimnazjum we Lwowie[1]. Studiował filozofię i socjologię, uzyskał stopień naukowy doktora praw na uniwersytecie w Monachium. Był czynnym członkiem Akademickiego Klubu Turystycznego we Lwowie[2].
W czasie I wojny światowej kierownik placówki Naczelnego Komitetu Narodowego (NKN) w Bernie. W 1918 pracował w Departamencie Stanu Rady Regencyjnej. Po odzyskaniu niepodległości i utworzeniu Ministerstwa Spraw Zagranicznych został naczelnikiem jednego z wydziałów Departamentu Polityczno-Ekonomicznego, którą to funkcję sprawował do 1921, gdy został mianowany radcą poselstwa RP w Pradze. Od 1 stycznia 1923 do 18 lipca 1924 był chargé d’affaires ad interim w Czechosłowacji. W 1924 powrócił do centrali MSZ, gdzie został naczelnikiem wydziału p.o. dyrektora departamentu. Od 24 marca 1926 do 1 września 1926 był posłem RP w Turcji, od 1 października 1926 do 21 maja 1931 posłem RP w Austrii. 1 lipca 1931 przeniesiono go w stan rozporządzalności, a 30 listopada 1931 w stan spoczynku.
W czasie II wojny światowej przebywał w Londynie, pozostając początkowo w dyspozycji Wydziału Osobowego MSZ rządu RP na uchodźstwie. Od 1 lipca 1942 do 30 czerwca 1945 był posłem nadzwyczajnym i ministrem pełnomocnym RP w Iranie, z zakresem terytorialnym misji również na Irak, Liban i Afganistan.
Po wojnie wrócił do Polski. Był jednym z nielicznych dyplomatów II Rzeczypospolitej przyjętych do służby dyplomatycznej PRL.
Był żonaty z Zofią z Czyżewiczów (1898–1958)[3][4].
Zmarł w Warszawie. Spoczywa razem z żoną na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 101-1-14)[4].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (7 listopada 1925)[5]
- Wielka Złota Odznaka Honorowa na Wstędze (Austria, 1931)
- Krzyż Wielki Orderu Korony Rumunii (Rumunia)[6]
Przypisy
- ↑ Władysław Kucharski: Przegląd historyczny 50-lecia Gimnazjum IV im. Jana Długosza we Lwowie. Ósmacy i abiuturienci. W: Władysław Kucharski (red.): Księga pamiątkowa 50-lecia Gimnazjum im. Jana Długosza we Lwowie. Lwów: 1928, s. 102.
- ↑ Sprawozdanie roczne Akademickiego Klubu Turystycznego we Lwowie za rok 1910. Lwów: 1911, s. 16.
- ↑ Poselstwo Polskie w Angorze. „Ilustrowany Kuryer Codzienny”, s. 31, nr 182 z 5 lipca 1926.
- 1 2 Cmentarz Stare Powązki: KAROL BADER, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2023-03-21].
- ↑ M.P. z 1925 r. nr 262, poz. 1082 „za zasługi na polu dyplomatycznem”.
- ↑ Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”, 1931, nr 13, s. 208
Bibliografia
- Bader Karol [w:] Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (redakcja naukowa Jacek Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana). BGW, Warszawa 1994, s. 89. ISBN 83-7066-569-1.