Karl August Joseph Maria Maximilian Lamoral Antonius Ignatius Benediktus Valentin Prinz von Thurn und Taxis (ur. 23 lipca 1898 na zamku Garatshausen, zm. 26 kwietnia 1982 w Ratyzbonie) – dziedziczny książę Thurn und Taxis (do roku 1918). Od 1971 roku do śmierci głowa rodziny Thurn und Taxis.
Życiorys
Karl August był drugim synem księcia Alberta von Thurn und Taxis i arcyksiężnej Małgorzaty Klementyny austriackiej, córki Józefa Karola Ludwika austriackiego i księżniczki Klotyldy Marii Sachsen-Coburg-Saalfeld. Książę Karl August miał siedmioro rodzeństwa: sześciu braci i jedną siostrę. Jeden z jego braci, książę Max Emanuel von Thurn und Taxis (1902–1994), wstąpił do klasztoru i został benedyktynem, inny Philipp Ernest poślubił księżniczkę Eulalię von Thurn und Taxis w atmosferze skandalu (księżniczka Eulalia była narzeczoną kolejnego z braci Raphaela Rainera). Urodził się w zamku Garatshausen w górnobawarskim powiecie Starnberg. Po zdaniu matury w gimnazjum w Ratyzbonie studiował nauki przyrodnicze na Uniwersytecie Juliusza Maksymiliana w Würzburgu.
18 sierpnia 1921 r. na zamku Taxis pod Dischingen poślubił portugalską infantkę Marię Annę von Braganza (ur. 3 września 1899, zm. 23 czerwca 1971), siostrę żony swojego starszego brata Franza Josepha. Po zawarciu małżeństwa mieszkał ze swoją żoną w majątku ziemskim Höfling pod Regensburgiem i administrował pobliską posiadłością rolną Burgweinting, gdzie dorastały jego dzieci. Jako zadeklarowany przeciwnik nazizmu zabronił swoim dzieciom przystąpienia do Hitlerjugend po dojściu do władzy narodowych socjalistów.
W okresie drugiej wojny światowej został, podobnie jak jego brat Franz Joseph, powołany do służby wojskowej. Po denuncjacji dotyczącej słuchania wrogich audycji radiowych BBC Karl August został 8 sierpnia 1944 roku aresztowany przez Gestapo w posiadłości Höfling i oskarżony o działania na niekorzyść sił zbrojnych i naruszenie ustawy o radiofonii[1] Mimo interwencji podejmowanych przez portugalską delegację w Wiedniu, do końca wojny był przetrzymywany w więzieniu w Landshucie[2]. Do końca życia pozostał wrogiem wszelkich form totalitaryzmu. Przyjętą postawę życiową obrazują poniższe słowa Karla Augusta: Nauczyłem się zawsze wyrażać swoje zdanie. Szanuję przy tym opinie każdego człowieka. Nie lubię tylko oportunistów[2].
Po śmierci swojego starszego brata w roku 1971 (którego jedyny syn Gabriel poległ podczas drugiej wojny światowej) Karl August został w wieku 73 lat głową domu Thurn und Taxis. Po nominacji zajmował się przede wszystkim modernizacją posiadłości rolnych i leśniczych Thurn und Taxis i budową na nich domów dla swoich pracowników. Oprócz tego pielęgnował kulturalno-historyczny dorobek domu Thurn und Taxis. Polecił odrestaurować części wyposażenia wnętrz zamku St. Emmeram, a także gobeliny z XVII i XVIII wieku[2].
Po śmierci dnia 26 kwietnia 1982 roku został pochowany w krypcie kaplicy zamku St. Emmeram.
Potomstwo
- Clothilde Alberta Maria Franziska Xaveria Andrea (1922–2009),
- Mafalda Theresia Franziska Josepha Maria (1924–1989),
- Johannes Baptista de Jesus Maria Louis Miguel Friedrich Bonifazius (1926–1990),
- Albert (1930–1935).
Genealogia
| Wywód przodków Karl August von Thurn und Taxis | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Prapradziadkowie |
Karl Alexander von Thurn und Taxis |
Konrad Heinrich Ernst Friedrich von Dörnberg |
Pius Wittelsbach (książę w Bawarii) |
Król |
Cesarz |
Ludwik Wirtemberski |
Książę |
Król |
| Pradziadkowie |
Książę |
Książę |
Arcyksiążę |
Książę | ||||
| Dziadkowie |
Książę Maximilian Anton von Thurn und Taxis (1831–1867) |
Joseph Karl Ludwig von Österreich (1833–1905) | ||||||
| Rodzice |
Książę Albert von Thurn und Taxis (1867–1952) | |||||||
|
Karl August von Thurn und Taxis (1898–1982) | ||||||||
Przypisy
Literatura
- Martin Dallmeier, Martha Schad: Das Fürstliche Haus Thurn und Taxis, 300 Jahre Geschichte in Bildern. Verlag Friedrich Pustet, Regensburg 1996
- Wolfgang Behringer: Thurn und Taxis, Die Geschichte ihrer Post und ihrer Unternehmen. München, Zürich 1990