Johannes Baptista de Jesus Maria Friedrich Louis Miguel Bonifacy Lamoral Prinz von Thurn und Taxis (ur. 5 czerwca 1926 w Ratyzbonie, zm. 14 grudnia 1990 w Monachium-Grosshadern) – niemiecki przedsiębiorca, od 1982 roku 11. Głowa rodziny von Thurn und Taxis.
Pochodzenie i działalność
Johannes był trzecim spośród czworga dzieci księcia Karla Augusta von Thurn und Taxis oraz Marii Anny von Braganza. Odebrał staranne wychowanie. Chodził do publicznej szkoły podstawowej i publicznego gimnazjum w Ratyzbonie. Ponieważ ojciec, Karl August był zdeklarowanym przeciwnikiem narodowego socjalizmu, rodzice nie zezwolili mu na wstąpienie do Hitlerjugend. Wielomiesięczne uwięzienie ojca było dla niego bardzo trudnym doświadczeniem[1].
W 1952 roku zmarł dziadek Johannesa książę Albert von Thurn und Taxis. W myśl postanowień testamentu stał się dziedzicem ogromnej fortuny, którą jego wuj Franz Joseph oraz jego ojciec Karl August mieli jedynie administrować. By podołać nowym obowiązkom Johannes zdobył w Norymberdze zawód w zakresie bankowości. Od 1960 roku pracował w administracji. Zajmował się zarządzaniem dobrami rodzinnymi, między innymi poszerzając posiadłości w Ameryce Południowej. Współpracował najpierw z wujem Franzem Josephem, a po jego śmierci z ojcem Karlem Augustem[2].
Życie prywatne
Johannes przez wiele lat był aktywnym bywalcem na wielu imprezach towarzyskich[3]. Pisano o nim często i nie zawsze pochlebnie w gazetach. Mimo iż łączono jego osobę z wieloma kobietami do 1980 roku książę pozostał kawalerem[4]. W tymże roku Johannes poznał hrabinę Glorię von Schönburg-Glauchau. Dnia 30 maja 1980 roku odbył się ślub cywilny, a dzień później 31 maja ślub kościelny. Liturgię ślubną sprawował ówczesny biskup Ratyzbony Rudolf Graber (1903–1992). Para doczekała się trójki dzieci: Maria (ur. 1980), Elisabeth (ur. 1982), Albert (ur. 1983).
Odznaczenia
- Wielki Mistrz Orderu Parfaite Amitié[5]
- Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec (1985)[6]
- Kawaler Krzyża Wielkiego Honoru i Dewocji Zakonu Maltańskiego[7]
Genealogia
Maximilian Anton von Thurn und Taxis (1831–1867) Książę | ||||||||||||||||
Albert von Thurn und Taxis (1867–1952) Książę | ||||||||||||||||
Helena Karolina Wittelsbach (1834–1890) Księżna | ||||||||||||||||
Karl August von Thurn und Taxis (1898–1982) Książę | ||||||||||||||||
Joseph Karl Ludwig von Österreich (1833–1905) Arcyksiążę | ||||||||||||||||
Małgorzata Klementyna Austriacka (1870–1955) Arcyksiężna | ||||||||||||||||
Klotylda Maria Sachsen-Coburg-Saalfeld (1846–1927) Księżna | ||||||||||||||||
Johannes von Thurn und Taxis (1926–1990) | ||||||||||||||||
Michał I Uzurpator (1802–1866) Król | ||||||||||||||||
Michał (II) Bragança (1853–1927) Książę | ||||||||||||||||
Adelajda zu Löwenstein-Wertheim-Rosenberg (1831–1909) Księżniczka | ||||||||||||||||
Maria Anna von Braganza (1899–1971) Księżna | ||||||||||||||||
Karl Heinrich zu Löwenstein-Wertheim-Rosenberg (1834–1921) Książę | ||||||||||||||||
Maria Theresia zu Löwenstein-Wertheim-Rosenberg (1870–1935) Księżniczka | ||||||||||||||||
Sophie von und zu Liechtenstein (1837–1899) Księżniczka | ||||||||||||||||
Przypisy
- ↑ Martin Dallmeier, Martha Schad, Das Fürstliche Haus Thurn und Taxis, 300 Jahre Geschichte in Bildern. Verlag Friedrich Pustet, Regensburg 1996, s. 174.
- ↑ Martin Dallmeier, Martha Schad, op. cit., s. 174.
- ↑ Johannes Fürst von Thurn und Taxis. DER SPIEGEL 51/1990, 17.12.1990. [dostęp 2014-12-05].
- ↑ Der homosexuelle Mann...
- ↑ Order of Parfaite Amiti: Grand Masters of the Order of Parfaite Amiti , Knights of the Order of Parfaite Amiti
- ↑ Martin Dallmeier , Martha Schad , Das Fürstliche Haus Thurn und Taxis, s. 184 .
- ↑ Royal Magazin
Bibliografia
- Martin Dallmeier, Martha Schad: Das Fürstliche Haus Thurn und Taxis, 300 Jahre Geschichte in Bildern, Verlag Friedrich Pustet, Regensburg 1996.
- Isabelle Bricard: Dynastie panujące Europy, Warszawa 2007.