Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Długość |
1 km |
Początek | |
Akwen | |
Koniec | |
Akwen | |
współrzędne | |
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego | |
Położenie na mapie Polski |
Kanał Liwia Łuża (też Liwskie Ujście[1]) – kanał wodny na Wybrzeżu Trzebiatowskim, w gminie Rewal, w woj. zachodniopomorskim o długości ok. 1 km, który łączy jezioro Liwia Łuża z Morzem Bałtyckim.
Przy północnych silnych wiatrach, w czasie sztormów, poprzez Kanał Liwia Łuża spiętrzone wody wlewają się do jeziora, powodując zjawisko cofki, sięgającej do Kanału Lądkowskiego. Odpływ wody z Liwiej Łuży do morza następuje przy wysokich stanach wody w jeziorze[2].
Obszar wokół Kanału Liwia Łuża charakteryzuje się specyficzną zmiennością krajobrazu, pozostającego pod wpływem zachodzących współcześnie procesów geomorfologiczno-hydrologicznych. Procesy te są związane z okresową wymianą wód pomiędzy jeziorem a morzem. Działalność przyrody skutkuje:
- przepływem wody w obie strony,
- tworzeniem się stożka delty wstecznej usypywanej na obszarze rezerwatu przy wyjściu kanału z jeziora,
- przemieszczaniem się lub zasypywaniem wejścia kanału do morza i usypywaniem okresowych, nietrwałych stożków napływowych w strefie plaży[2].
Na kanale wybudowano "wrota samoczynne", które w czasie trwania cofki uniemożliwiają napływ wód morskich w głąb kanału[2].
Na obszarze morza w promieniu 0,5 km od ujścia kanału ustanowiono stały obwód ochronny, gdzie poławianie ryb i innych organizmów morskich jest zabronione[3].
Kanał stanowi granicę między obrębami geodezyjnymi "Niechorze" i "Pogorzelica"[4][5][6].
Nazwa kanału była wzmiankowana w 1270 r. jako Nifloza i z czasem uległa zgermanizowaniu do Liebelose[7]. W 1949 roku zmieniono ciekowi niemiecką nazwę Liebelose na Liwskie Ujście i nadano status ujścia wody[8]. Nazwa Liwskie Ujście funkcjonowała w literaturze w latach 60. XX wieku[9]. W 2006 roku Komisja Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych określiła nazwę Kanał Liwia Łuża i ustaliła ciek wodny jako kanał[10].
Przypisy
- ↑ nazwa widnieje w Państwowym Rejestrze Nazw Geograficznych
- 1 2 3 Regionalne Biuro Gospodarki Przestrzennej Województwa Zachodniopomorskiego: Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Rewal. UG Rewal, 2005-02-23, s. 11, 47.
- ↑ Zarządzenie Nr 2 Okręgowego Inspektora Rybołówstwa Morskiego w Szczecinie z dnia 27 czerwca 2011 r. zmieniające (Dz. Urz. Woj. Zachodniopomorskiego z 2011 r. Nr 77, poz. 1453)
- ↑ Mapa ewidencyjna. [w:] System Informacji Przestrzennej Miasto i Gmina Płoty [on-line]. Geo-System Sp. z o.o.. [dostęp 2012-05-12].
- ↑ Mapa adresowa gminy Rewal
- ↑ Kanał Liwka - Niechorze. [dostęp 2015-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-08)].
- ↑ Duma, Jerzy: Elementy obce w hydronimii Pomorza Szczecińskiego (nazwy "staroeuropejskie") w: Acta Universitatis Lodziensis, Folia Linguistica 27, 1993, s. [67]
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji Publicznej z dnia 2 kwietnia 1949 r. (M.P. z 1949 r. nr 29, poz. 445, s. 14)
- ↑ Władysław Nowotniak: Gryfice i okolica – Wycieczki po mieście i okolicy. Warszawa: Wydawnictwo "Sport i Turystyka", 1962, s. 37.
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 141, ISBN 83-239-9607-5 .