 Kai | |
| Inne nazwy |
Kohshu-tora, Kai Ken, Kai inu |
|---|---|
| Kraj patronacki | |
| Wymiary | |
| Wysokość |
53 cm (+/− 3 cm) (psy), |
| Masa |
16–18 kg |
| Klasyfikacja | |
| FCI |
Grupa V, Sekcja 5, |
| Wzorce rasy | |
Kai – rasa psa należąca, według klasyfikacji FCI, do szpiców i psów w typie pierwotnym, zaliczona do sekcji szpiców azjatyckich i ras pokrewnych. Nie podlega próbom pracy[1].
Rys historyczny
Rasa ta powstała w XVIII wieku. Wywodzi się od średniej wielkości psów, żyjących w dawnych czasach w Japonii. Pochodzi z rejonów miasta Kai, które obecnie jest pod prefekturą Yamanashi. Hodowane były jako psy myśliwskie. Do zachowania rasy w czystości przyczyniła się ich silna skłonność do tworzenia sfor. W 1934 r. rasa została uznana za „pomnik przyrody”.
Charakter i użytkowość
Psy tej rasy są zdecydowane i niezależne, jak większość ras pierwotnych. Są bystre i czujne, wykorzystywane do polowań na dzikie ptactwo, borsuki, dziki, jelenie oraz zające. Poza Japonią jest hodowany w Stanach Zjednoczonych.
Wygląd
Jest to pies krzepki, mocnej budowy. Posiada cechy charakterystyczne dla ras górskich, czyli mocne nogi i rozwinięte stawy skokowe. Ma trójkątne, stojące, lekko pochylone do przodu uszy. Grubą muskularną szyje. Gruby ogon osadzony wysoko i zakręcony nad grzbietem. Proste, dobrze umięśnione nogi. Występuje w umaszczeniach: czarna pręgowana, ruda pręgowana i pręgowana. Dopuszczalne są białe znaczenia na piersiach i brzuchu[2]. Szczenięta Kai rodzą się zwykle jednolicie czarne, pręgowanie pojawia się dopiero w wieku dojrzewania.
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- David Alderton „Psy”, Wiedza i Życie Warszawa 2006
- Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
- Eva-Maria Krämer Rasy psów, Oficyna Wydawnicza MULTICO, Warszawa 2003, ISBN 83-7073-372-7.