Kępkowiec jasnobrązowy
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

kępkowcowate

Rodzaj

kępkowiec

Gatunek

kępkowiec jasnobrązowy

Nazwa systematyczna
Lyophyllum decastes (Fr.) Singer
Lilloa 22: 165 (1951)

Kępkowiec jasnobrązowy Lyophyllum decastes (Fr.) Singer) – gatunek grzybów należący do rodziny kępkowcowatych (Lyophyllaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Lyophyllum, Lyophyllaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1818 r. Elias Fries nadając mu nazwę Agaricus decastes. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1951 r. Rolf Singer, przenosząc go do rodzaju Lyophyllum[1].

Niektóre synonimy naukowe[2]:

  • Agaricus aggregatus Schaeff.
  • Agaricus decastes Fr.
  • Agaricus decastes Fr. var decastes
  • Agaricus molybdinus Bull.
  • Agaricus subdecastes Cooke & Massee
  • Clitocybe aggregata (Schaeff.) Gillet
  • Clitocybe aggregata f. reducta J.E. Lange
  • Clitocybe decastes (Fr.) P. Kumm.
  • Clitocybe molybdina (Bull.) P. Kumm.
  • Clitocybe subdecastes (Cooke & Massee)
  • Gyrophila aggregata (Schaeff.) Quél.
  • Lyophyllum aggregatum (Schaeff.) Kühner
  • Tricholoma aggregatum (Schaeff.) Ricken

Nazwę polską podał Władysław Wojewoda w 2003 r. W polskim piśmiennictwie mykologicznym gatunek ten opisywany był też jako podblaszek gromadny[3].

Morfologia

Owocniki rzadko wyrastają pojedynczo, zazwyczaj wyrastają w wiązkach. a ich trzony są zrośnięte u podstawy. Czasami wyrastają w szeregach lub tworzą tzw. czarcie kręgi[4].

Kapelusz

O średnicy 5–10 cm. Młody jest półkuliście wypukły z nieco podwiniętymi brzegami, dojrzały płaski z ostrymi brzegami i nieco pofalowany. Ma kolor siwy, siwobrązowy do oliwkowobrązowoczarniawego, jest jedwabiście błyszczący i promieniście delikatnie włóknisty[5].

Blaszki

Najpierw białe, potem szarawokremowe, średnio gęste, przy trzonie wycięte z ząbkiem. Są nierównej długości i nieco zbiegające[6].

Trzon

Długość 7–13 cm, grubość 1–2 cm. Jest nieregularnie cylindryczny, pełny i zazwyczaj zakrzywiony. Czasami jest ekscentryczny. Powierzchnia biaława, jedwabiście błyszcząca (z czasem staje się dołem brązowa), naga lub delikatnie włóknista[5].

Miąższ

Biały, nie zmieniający zabarwienia po przekrojeniu, jędrny, elastyczny. Smak nieznaczny, zapach niewyraźny[6].

Wysyp zarodników

Biały. Zarodniki o średnicy 5–7 µm, kuliste, gładkie, bezbarwne[7].

Występowanie i siedlisko

Podano występowanie tego gatunku w Ameryce Północnej, Europie i Japonii[8]. W Polsce jest niezbyt częsty[4].

Rośnie od września do początku grudnia wielkimi kępami na łąkach, w ogrodach, w lasach liściastych, na rumowiskach[6].

Znaczenie

Saprotrof[3]. Grzyb jadalny, nadaje się do zup i marynowania. Spożywa się tylko kapelusze[6].

Gatunki podobne

Przypisy

  1. 1 2 3 Index Fungorum. [dostęp 2013-09-15]. (ang.).
  2. ↑ Species Fungorum. [dostęp 2013-04-15]. (ang.).
  3. 1 2 Władysław Wojewoda: Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003. ISBN 83-89648-09-1.
  4. 1 2 Marek Snowarski: Grzyby. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2010. ISBN 978-83-7073-776-4.
  5. 1 2 3 4 Pavol Škubla: Wielki atlas grzybów. Poznań: Elipsa, 2007. ISBN 978-83-245-9550-1.
  6. 1 2 3 4 Aurel Dermek: Grzyby. 1981. ISBN 83-217-2357-8.
  7. ↑ Barbara Gumińska, Władysław Wojewoda: Grzyby i ich oznaczanie. Warszawa: PWRiL, 1985. ISBN 83-09-00714-0.
  8. ↑ Discover Life Maps. [dostęp 2015-12-16].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.