Wykształcenie

Absolwentka 2. Społecznego Liceum Ogólnokształcącego w Warszawie przy ulicy Nowowiejskiej 5. Ukończyła studia magisterskie w Instytucie Socjologii UW^[1]. Jest doktorantką i wykładowcą w tym instytucie^[2]. Jej promotorką jest Aleksandra Jasińska-Kania^[2].

Jest tłumaczką Polityczności Chantal Mouffe^[3], oraz książki Moralne maksimum, moralne minimum Michaela Walzera^[4].

Działalność społeczna

Jest członkiem redakcji „Krytyki Politycznej”^[5], a do 2011 była również felietonistką portalu KP^[6][7][8].

W 2009 znalazła się w gronie założycieli stowarzyszenia Duopolis. W 2010 przez rok mieszkała w Berlinie^[9]. W 2010 Erbel reprezentowała Polskę w KNOT – międzynarodowym eksperymencie socjologicznym konfrontującym trzy europejskie metropolie – Berlin, Bukareszt i Warszawę^[10].

W lutym 2012 była główną organizatorką protestu w obronie śródmiejskiego baru mlecznego „Prasowy” (Marszałkowska 10/16) – taniej jadłodajni z kilkudziesięcioletnią tradycją. Pomimo całonocnej okupacji pomieszczeń baru, lokal został zamknięty, ale dzięki protestowi i nagłośnieniu sprawy zyskał nowego – prywatnego właściciela, który prowadzi w nim podobną do dotychczasowej działalność. Akcja odbiła się szerokim echem w mediach ogólnopolskich otwierając debatę na temat roli zbiorowego żywienia w centrach dużych miast^[11][12][13].

W czerwcu 2013 była pełnomocnikiem komitetu obywatelskiej inicjatywy uchwałodawczej Stop Podwyżkom Cen Biletów ZTM, pod którą zebrano ponad 16 tysięcy podpisów^[14]. Komitet tworzyło kilkanaście organizacji społecznych i politycznych, w tym Partia Zieloni, Młodzi Socjaliści, Pracownicza Demokracja, Konfederacja Pracy, Kancelaria Sprawiedliwości Społecznej^[15].

W drugiej połowie 2013 roku zaangażowała się w akcję społeczną w obronie domków fińskich na Jazdowie, zielonej dzielnicy sąsiadującej z budynkiem Sejmu RP (inicjatywa „Otwarty Jazdów”). Celem akcji było zmuszenie władz samorządowych do otwarcia konsultacji społecznych w sprawie przyszłości tego terenu^[16]. Pokłosiem akcji była integracja środowisk miejskich aktywistów, którego rezultatem było powstanie rok później stowarzyszenia Miasto Jest Nasze, które – już jako komitet wyborczy w wyborach samorządowych w listopadzie 2014 – wprowadziło radnych do kilku warszawskich dzielnic^[17][18][19].

Uczestniczyła w licznych blokadach eksmisji zadłużonych lokatorów^[20].

Jest członkiem Rady ds. budżetu partycypacyjnego przy Prezydencie m.st. Warszawy, tworzącej ramy stołecznego budżetu partycypacyjnego. Należy również do Kongresu Ruchów Miejskich.

Jest autorką książki Poza własnością. W stronę udanej polityki mieszkaniowej, wydanej przez Wysoki Zamek w serii „Miasto szczęśliwe”^[21].

W 2023 założona przez nią spółdzielnia Most wygrała przetarg na dzierżawę ponadtrzyhektarowej działki na Siekierkach w celu uruchomienia pierwszej w Warszawie społecznościowej farmy miejskiej^[22].

Działalność polityczna

W wyborach samorządowych w 2014 była bezpartyjną kandydatką Zielonych na prezydenta Warszawy^[23]. W pierwszej turze wyborów uzyskała 2,41 procent głosów. Zagłosowało na nią 15 030 wyborców^[24]. Jednocześnie Joanna Erbel kandydowała do Rady Miasta z okręgu Mokotów, również bez powodzenia^[25] (2190 głosów^[26]). Po wyborach wstąpiła do Partii Zieloni, w styczniu 2015 zasiadła w radzie jej koła warszawskiego. Została także członkiem krajowego sądu koleżeńskiego partii. W wyborach parlamentarnych w tym samym roku kandydowała do Sejmu z listy Zjednoczonej Lewicy (która nie uzyskała mandatów)^[27]. Na Joannę Erbel zagłosowały wówczas 884 osoby^[28].

W 2016 rozpoczęła pracę w miejskim TBS^[29]. Później przeszła do Urzędu m.st. Warszawy, do Biura Polityki Lokalowej, gdzie zajmowała się polityką mieszkaniową^[9][29]. Przez kilkanaście miesięcy pracę w magistracie łączyła za zgodą miasta z pracą w rządowej spółce PFR Nieruchomości nadzorującej program Mieszkanie Plus, najpierw na stanowisku doradcy, a później Dyrektora Biura innowacji^[29]. Zakończyła pracę w Urzędzie m.st. Warszawy w lutym 2019^[29]. Pracę w PFR Nieruchomości zakończyła w 2020 roku. Od stycznia 2021 roku jest liderką klubu samorządowego CoopTech Hub, pierwszego w Polsce centrum technologii społdzielczych^[30]. Jest współzałożycielka PLZ Spółdzielni oraz od kwietnia 2021 roku członkinią Zarządu PLZ Spółdzielni^[31]. Członkini Rady Programowej Fundacji Rynku Najmu^[32]. Współpracowniczka Fundacji A/typowi działającej na rzecz neuroróżnorodności^[33].