Jezioro Brajnickie
Ilustracja
Położenie
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Miejscowości nadbrzeżne

Brajniki, Rybaczówka

Region

Pojezierze Olsztyńskie

Wysokość lustra

132,2 m n.p.m.

Morfometria
Powierzchnia

168,5–186,3 ha

Głębokość
 średnia
 maksymalna


2,8 m
5,2 m

Objętość

5203,9 tys. m³

Hydrologia
Klasa czystości wody

III[1] (w roku 2003)

Położenie na mapie gminy Jedwabno
Mapa konturowa gminy Jedwabno, blisko centrum na prawo u góry znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Brajnickie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na prawo znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Brajnickie”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, blisko centrum na dole znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Brajnickie”
Położenie na mapie powiatu szczycieńskiego
Mapa konturowa powiatu szczycieńskiego, po lewej znajduje się owalna plamka nieco zaostrzona i wystająca na lewo w swoim dolnym rogu z opisem „Jezioro Brajnickie”
Ziemia53°32′59″N 20°48′51″E/53,549722 20,814167

Jezioro Brajnickiejezioro w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie szczycieńskim, w gminie Jedwabno, położone na północny wschód od wsi Jedwabno[2].

Jezioro hydrologicznie otwarte poprzez cieki: na wschodzie wpływa rów z jeziora Świętajno (Narty); na południu wypływa struga do jeziora Sasek Mały.

Opis

Jezioro wydłużone z północy na południe, w północnej części węższe niż w południowej. Długość 3,5 km, szerokość do 950 m. Linia brzegowa dość dobrze rozwinięta[2]. Brzegi są pagórkowate lub płaskie, dalej od lustra wody wysokie i strome. Południową część wschodniego brzegu otacza las, na północnej leżą pola, podmokłe łąki i zabudowania. Lustro wody w większości trudno dostępne, oddzielone od brzegów pasem szuwarów[2]. Wzdłuż wszystkich brzegów biegną szosy lub drogi gruntowe. U północno-wschodniego krańca zbiornika leży wieś Witowo, na zachodnim brzegu Brajniki, a blisko południowego Warchały.

Do 2018 roku według regionalizacji fizycznogeograficznej Polski jezioro leżało w zachodniej części Równiny Mazurskiej[2]. Po ustanowieniu nowych granic, jak i nowych regionów fizycznogeograficznych, jezioro obecnie znajduje się w południowo-wschodniej części Pojezierza Olsztyńskiego[3].

Dojazd do jeziora ze Szczytna do wsi Warchały drogą krajową nr 58 w stronę Nidzicy. Z Warchał drogami gruntowymi w prawo. Prowadzą one wzdłuż jeziora.

Turystyka

Wędkarstwo

Jezioro Brajnickie jest płytkim i bardzo dużym jeziorem hodowlanym. Zostało zarybione karpiami, ale skorzystały także inne gatunki. Przez lata był to staw bez dostępu dla wędkarzy, obecnie dopuszcza się ich do niego.

Sporty wodne

Wokół jeziora są ośrodki, w których można m.in. przenocować i wypożyczyć łodzie wędkarskie.

Dane morfometryczne

Powierzchnia zwierciadła wody według różnych źródeł wynosi od 168,5 ha[1] do 186,3 ha[4] do 211 ha. Zwierciadło wody położone jest na wysokości 132,2 m n.p.m.[1][4] Średnia głębokość jeziora wynosi 2,8 m[4], natomiast głębokość maksymalna 5 m[2] lub 5,2 m[4].

W oparciu o badania przeprowadzone w 2003 roku wody jeziora zaliczono do III klasy czystości[1].

Hydronimia

Według urzędowego spisu opracowanego przez Komisję Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych (KNMiOF) nazwa tego jeziora to Jezioro Brajnickie[5]. W różnych publikacjach i na mapach topograficznych jezioro to występuje pod nazwą Branickie.

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 391. ISBN 83-232-1732-7.
  2. 1 2 3 4 5 Maria Irena Mileska (red. nauk.): Słownik geograficzno-krajoznawczy Polski, wyd. II, zmienione, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1992 ISBN 83-01-09822-8, s. 62
  3. Regiony fizycznogeograficzne Polski po zmianach w 2018 r. [online], warmaz.pl, 2018 [dostęp 2023-08-04] (pol.).
  4. 1 2 3 4 według IRŚ za Adam Choiński: Katalog jezior Polski. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM, 2006, s. 391. ISBN 83-232-1732-7.
  5. Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 2. Wody stojące, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 24, ISBN 83-239-9607-5.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.