Jesziwa Har ha-Mor
‏ישיבת הר המור‎
Ilustracja
Budynek jesziwy
Data założenia

1997

Typ

narodowo-religijny (Chardal)

Państwo

 Izrael

Adres

Arje Warszawski 8, Jerozolima

Liczba studentów

550

Rosz jesziwa

rabin Ami’el Szternberg
rabin Modrechaj Szternberg

Położenie na mapie Jerozolimy
Mapa konturowa Jerozolimy, blisko dolnej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Jesziwa Har ha-Mor”
Położenie na mapie Izraela
Mapa konturowa Izraela, w centrum znajduje się punkt z opisem „Jesziwa Har ha-Mor”
Ziemia31°43′38,575″N 35°13′03,248″E/31,727382 35,217569
Strona internetowa

Har ha-Mor (hebr. ‏ישיבת הר המור‎, Jesziwat Har ha-Mor) – narodowo-ortodoksyjna jesziwa założona w 1997 roku przez rabina Cwiego Taua oraz uczniów rabina Cwi Jehudy Kuka na osiedlu Har Homa we Wschodniej Jerozolimie po rozłamie, do jakiego doszło w jesziwie Merkaz ha-Raw[1][2].

Tło powstania

Po śmierci ,stojącego na czele jesziwy Merkaz ha-Raw, Cwiego Jehudy Kuka w 1982 roku, doszło do sporów personalnych pomiędzy Cwim Tauem oraz Awrahamem Szapirą. Tau był jednym z oddanych uczniów Kuka i nie chciał zaraz po jego śmierci zajmować się sprawami administracyjnymi i fiskalnymi jesziwy. Wobec tego swoją pozycję umocnił rabin Szapira i zablokował konkurentowi możliwości awansu na stanowiska kierownicze w Merkaz ha-Raw. Tau przestał otrzymywać pensję i zaczął wykładać w swoim domu. W 1997 roku doszło do kolejnego sporu. Szapira chciał stworzyć kolegium dla nauczycieli studiów żydowskich w ramach jesziwy. Tau i jego zwolennicy uważali, że jesziwa jest miejscem szczególnym i nie ma w niej miejsca na świeckie nauczanie. Doprowadziło to do rozłamu i odejścia z Merkaz ha-Raw rabina Taua oraz osób go popierających. Założyli oni nową jesziwę – Har ha-Mor[2][3].

Możliwości studiowania

Jak informuje strona główna jesziwy, kontynuuje ona nauki Awrahama Jicchaka Kuka oraz Cwi Jehudy Kuka. Celem, jaki zakłada sobie Har ha-Mor, jest duchowy rozwój narodu żydowskiego, Państwa Izrael i zakorzenienie w nich wartości Tory[1]. Jesziwa zapewnia:

  • studia nad Gemarą. Program nauczania jest tak ułożony, aby uczniowie rano i po południu studiowali traktaty nauczane w jesziwie.
  • studia nad wiarą. Polegają na poświęceniu kilku godzin codziennie na naukę Tory, aby zgodnie z zaleceniem Awrahama Kuka, umacniać studia nad Torą. Biblioteka jesziwy zapewnia możliwość studiowania nauk obu rabinów Kuków[1].

Bet Midrasz

W budynku jesziwy uczy się 550 studentów, z czego 290 to tzw. awrechim, czyli studenci jesziwy po ślubie. Wszyscy uczniowie mają możliwość połączenia studiów nad świętymi pismami ze służbą wojskową[1].

Budynek posiada kilka sal do nauki i bibliotekę. Na terenie znajdują się dwa internaty, kuchnia, jadalnia i sala bankietowa[1].

W 2017 roku odbyło się oficjalne otwarcie budynku jesziwy na stałe. W ceremonii wzięło udział 4000 osób i główni rabini z całego Izraela[4].

Polityka

W kampanii wyborczej w 2015 roku rabin Cwi Tau został poproszony o wsparcie dla wspólnej listy Jachad Eliego Jiszaja i Żydowskiej Siły Micha’ela Ben Ariego. W trakcie negocjacji z rabinem Me’irem Mazuzem o wsparcie „ludzi Kahanego” Tau w ostatecznie poparł koalicję wybrczą[5].

W trakcie wyborów lokalnych w 2018 roku w Izraelu rabin Jehoszua Cukerman poparł kandydaturę Ze’ewa Elkina na prezydenta Jerozolimy. Narodowo-religijny kandydat Likudu uznany został za „człowieka Tory, u którego dane słowo jest słowem”[6]. Z kolei kandydat Szasu Mosze Li’on otrzymał poparcie od rosz jesziwy Har ha-Mor rabina Ami’ela Szternberga, co zadecydowało o ostatecznym poparciu jesziwy dla niego[7].

7 lipca 2019 roku z inicjatywy rabina Taua została powołana do życia partia No’am. Ruch ten wynikał z rozczarowania kierownictwa jesziwy z niedostatecznie konserwatywnej polityki, jaką prowadziły Żydowski Dom i Unia Narodowa. Nowa partia sprzeciwia się działalności ruchów LGBT oraz postępującej laicyzacji społeczeństwa. Według Taua doprowadza to do oderwania Żydów od ich korzeni[8][9][10].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 ישיבת הר המור, אודות הישיבה [online] [dostęp 2019-07-17].
  2. 1 2 Ja’ir Szeleg, A 'Gray' Form of Refusal, „Ha-Arec”, 5 września 2004 [dostęp 2019-07-17].
  3. ↑ Motti Inbari, Messianic Religious Zionism Confronts Israeli Territorial Compromises, New York: Cambridge Univeristy Press, 2012, s. 66.
  4. ↑ Cwi Szejman, אלפים בחנוכת בית המדרש החדש של הר המור, „Srugim”, 22 sierpnia 2017 [dostęp 2019-07-18].
  5. ↑ Tomer Nir, בלי הר המור ובלי הר הבית: מרזל וישי ירוצו ב'יחד', „Srugim”, 28 stycznia 2015 [dostęp 2019-07-18].
  6. ↑ Gaj Ezra, גם בהר המור: תמיכה רבנית נוספת בזאב אלקין, „Srugim”, 16 lipca 2018 [dostęp 2019-07-18].
  7. ↑ Gilad Kohen, הר המור בחרו מועמד לרוץ איתו, „Kipa”, 26 lipca 2018 [dostęp 2019-07-18].
  8. ↑ Jehonatan Klejn, „בהכוונת הרב טאו”: כינוס הקמה למפלגה חדשה, „Kipa”, 7 lipca 2019 [dostęp 2019-07-18].
  9. ↑ Gilad Kohen, אנחנו המפלגה האמתית של הציונות הדתית, „Kipa”, 12 lipca 2019 [dostęp 2019-07-18].
  10. ↑ Jeremy Sharon, Anti-LGBT Noam party set to run in September election, „The Jerusalem Post”, 17 lipca 2019 [dostęp 2019-07-18].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.