Proboszcz | |
Data i miejsce urodzenia |
26 kwietnia 1884 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
3 września 1957 |
Administrator parafii św. Michała w Gdyni | |
Okres sprawowania |
1932 |
Administrator parafii św. Marcina i Mikołaja w Bydgoszczy | |
Okres sprawowania |
1934–1939 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Prezbiterat |
1910 |
Odznaczenia | |
Jerzy Szacki (ur. 26 kwietnia[uwaga 1] 1884 w Połominie, zm. 3 września 1957 w Stanach Zjednoczonych) – polski duchowny rzymskokatolicki, proboszcz Wojska Polskiego II RP.
Życiorys
Urodził się 26 kwietnia 1884 w Połominie[2]. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1910. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości został przyjęty do służby duszpasterskiej Wojska Polskiego. Służył jako kapelan wojskowy podczas wojny polsko-bolszewickiej. Został awansowany do stopnia kapelana (odpowiednik kapitana) ze starszeństwem z 1 czerwca 1919[3][4]. W 1923 pełnił funkcję kapelana garnizonu Inowrocław[5][6][7]. W 1924 był szefem Kierownictwa Rejonu Duszpasterstwa w Równem i jednocześnie był kapelanem garnizonu Równe-Sarny[8]. W 1928 pozostawał szefem KRD w Równem i sprawował stanowisko proboszcza tamtejszej parafii[9]. Został awansowany do stopnia starszego kapelana (odpowiednik majora) ze starszeństwem z 1 stycznia 1931[10]. W 1932 był administratorem parafii garnizonowej Marynarki Wojennej św. Michała w Gdyni-Oksywiu[11]. Od stycznia 1934 do 1939 był administratorem parafii wojskowej w Bydgoszczy[12][13][14]. Na stopień proboszcza został awansowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 3. lokatą w duchowieństwie wojskowym wyznania rzymskokatolickiego[14]. Był także rektorem kościoła św. Jerzego w Bydgoszczy.
W kampanii wrześniowej dostał się do niemieckiej niewoli[15] . Przebywał w kolejnych obozach jenieckich: XI B Braunschweig, Oflag IV B Königstein (od 5 października 1939) i Oflag IX C Rottenburg (od 9 grudnia 1939), a następnie obozach koncentracyjnych: Buchenwald (od 18 kwietnia 1940) i Dachau (od 7 lipca 1942)[15] . 29 kwietnia 1945 został wyzwolony[15] .
Zmarł 3 września 1957 w Stanach Zjednoczonych[15] .
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 2 maja 1923[16][14]
- Krzyż Walecznych[14]
Uwagi
Przypisy
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934, s. 189.
- ↑ Polnische Feldgeistliche. hinterstacheldraht.jimdo.com. [dostęp 2016-01-14]. (niem.).
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1226.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1297.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1422.
- ↑ Proboszczowie parafii wojskowej w Inowrocławiu. inowroclaw.ordynariat.pl. [dostęp 2016-01-14].
- ↑ Kapelani wojskowi w 4 Pułku Artylerii Polowej. inowroclawfakty.pl. [dostęp 2016-01-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-13)].
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1292, 1294.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 841.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 407.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 898.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934, s. 14.
- ↑ Biskup Polowy w Parafii pw. Matki Bożej Dobrej Rady w Bydgoszczy. ordynariat.wp.mil.pl, 2005-02-27. [dostęp 2016-01-14].
- 1 2 3 4 Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 405.
- 1 2 3 4 Straty ↓.
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 37.
Bibliografia
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
Linki zewnętrzne
- Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2023-02-14].
- Jerzy Szacki. wtg-gniazdo.org. [dostęp 2016-01-14].
- Jerzy Szacki. swzygmunt.knc.pl. [dostęp 2016-01-14].