Jerzy Roszak
Data i miejsce urodzenia

6 lutego 1924
Łódź, Polska

Data i miejsce śmierci

31 sierpnia 1983
Warszawa, Polska

Ambasador PRL w Królestwie Norwegii z akredytacją na Islandii
Okres

od 1977
do 1980

Przynależność polityczna

PZPR

Poprzednik

Wiesław Patek

Następca

Lech Andrzej Sokół

Ambasador PRL w Republice Austrii
Okres

od 10 września 1964
do 4 grudnia 1969

Przynależność polityczna

PZPR

Poprzednik

Karol Kuryluk

Następca

Lesław Wojtyga

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Order Sztandaru Pracy II klasy
Grób Jerzgo Roszaka na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach

Jerzy Roszak (ur. 6 lutego 1924 w Łodzi, zm. 31 sierpnia 1983 w Warszawie) – polski działacz państwowy, dyplomata, członek lokalnych władz PZPR w Łodzi i Wrocławiu.

Życiorys

Był synem Jana (podoficera zawodowego) i Olgi z Sokołowskich. Kształcił się przed wojną w Gimnazjum Zgromadzenia Kupców w Łodzi. We wrześniu 1939 uczestniczył w młodzieżowych oddziałach samoobrony „Sokół”, potem był więziony w stalagu w Norymberdze oraz przebywał na robotach przymusowych w Hesji. Powrócił do Polski w sierpniu 1945; dwa lata później zdał maturę w liceum w Łodzi. Pracował w łódzkim Urzędzie Miejskim oraz firmach „Wagner” i „Cetech”; zaangażował się w działalność w PPR, był instruktorem w Komitecie Łódzkim PPR, potem II sekretarzem Komitetu Dzielnicowego PZPR Łódź Fabryczna i I sekretarzem Komitetu Dzielnicowego Łódź Widzew. W lipcu 1952 ukończył dwuletnią Szkołę Partyjną przy Komitecie Centralnym PZPR w Warszawie i został wysłany do pracy partyjnej we Wrocławiu, gdzie kierował Wydziałem Propagandy i był sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego.

W maju 1957 przeszedł do pracy w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych na stanowisko dyrektora Biura Paszportów Zagranicznych; w tym samym czasie ukończył zaocznie studia na Wydziale Dyplomatyczno-Konsularnym Szkoły Głównej Służby Zagranicznej (1960). W latach 1960–1964 pełnił funkcję dyrektora Departamentu Konsularnego Ministerstwa Spraw Zagranicznych, gdzie zajmował się m.in. przygotowaniami do konwencji wiedeńskiej o stosunkach konsularnych (zawartej 24 kwietnia 1963). W maju 1964 został ambasadorem PRL w Republice Austrii. Po zakończeniu misji w Wiedniu ponownie objął kierownictwo Departamentem Konsularnym (1969), a w 1972 Departamentem I MSZ (ds. stosunków z europejskimi krajami socjalistycznymi).

W latach 1977–1980 był ambasadorem w Królestwie Norwegii, z jednoczesną akredytacją w Islandii. Po 1980 pracował jako dyrektor Centrum Informacji MSZ, a od 1982 dyrektor Departamentu ds. Stosunków z ZSRR. Był odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Orderem Sztandaru Pracy II klasy (1964)[1]. Z zawartego w 1945 małżeństwa z Tamirą z Korsaków miał dwoje dzieci – syna Cezarego i córkę Elżbietę. Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera C39-2-3)[2].

Przypisy

  1. ↑ Odznaczenia państwowe dla zasłużonych pracowników [w:] „Trybuna Robotnicza”, nr 169, 18-19 lipca 1964, s. 2.
  2. ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze

Bibliografia

  • Ryszard Liczmański, Jerzy Roszak, w: Polski Słownik Biograficzny, tom XXXII, 1990
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.