Jerzy Bukowski

Ossorya
Rodzina	Bukowscy
Data śmierci	ok. 1757
Żona	Jadwiga Odrzywolska
Dzieci	Antoni, Michał, Franciszek
Rodzeństwo	Józef

Jerzy Bukowski z Bukowa herbu Ossorya (zm. ok. 1757) – kasztelan sanocki w latach 1752–1757, chorąży sanocki w latach 1750–1752, podczaszy sanocki w latach 1744–1750, łowczy sanocki w latach 1724–1744, podwojewodzi sanocki w latach 1719–1722^[1].

Jego matką była Trembecka, a ojciec Bukowski poprzednio poślubił Helenę Leszczyńską. Jego brat Józef był chorążym sanockim, właścicielem Nowotańca.

W 1733 roku był elektorem Stanisława Leszczyńskiego z województwa ruskiego^[2]. Był konsyliarzem konfederacji dzikowskiej 1734 roku^[3]. Poseł ziemi sanockiej na sejm 1740 roku^[4].

Od 1752 do ok. 1757 był kasztelanem sanockim. Zmarł ok. 1757. Za panowania Augusta III Jerzy Bukowski ożenił się z Jadwigą Odrzywolską. Miał trzy córki: Łaszewską – cześnikową sanocką, drugą, która poślubiła Rudzkiego, a trzecia została panną, oraz trzech synów: Antoniego – stolnika sanockiego (1776) i posła (1764), Michała – stolnika i podkomorzego sanockiego, posła, i Franciszka – stolnika sanockiego, posła (1764). Dwaj młodsi synowie w 1764 otrzymali od cesarza Józefa II tytuł hrabiowski austriacki.

Przypisy

Bibliografia

• Akta grodzkie i ziemskie z czasów Rzeczypospolitej Polskiej z archiwum tak zwanego bernardyńskiego we Lwowie. Antoni Prochaska (oprac.). T. 23: Lauda sejmikowe wiszeńskie, lwowskie, przemyskie i sanockie 1731–1772. Lwów: TN, 1928.
• Elektorowie królów Władysława IV., Michała Korybuta, Stanisława Leszczyńskiego i spis stronników Augusta III. Jerzy Dunin-Borkowski, Mieczysław Dunin-Wąsowicz (oprac.). Wyd. 2. Warszawa: BUW, 2008. ISBN 0000050216734.
• Wiesław Bondyra: Reprezentacja sejmowa Rusi Czerwonej w czasach saskich. Lublin: Wyd. UMCS, 1995. ISBN 83-227-2422-5.
• Urzędnicy województwa ruskiego w XIV XVIII wieku: (ziemie halicka, lwowska, przemyska, sanocka): Spisy. Antoni Gąsiorowski (red.); Kazimierz Przyboś (oprac.). Wrocław: Ossolineum, 1987. ISBN 83-04-02512-4.