Jan Rossman
Ilustracja
Jan Rossman w latach 60.
Data i miejsce urodzenia

6 grudnia 1916
Warszawa

Data i miejsce śmierci

13 czerwca 2003
Warszawa

Stopień instruktorski

harcmistrz

Jan Rossman ok. 1939 roku

Jan Rossman (ur. 6 grudnia 1916 w Warszawie, zm. 13 czerwca 2003 tamże) – porucznik AK (pseudonimy: „Wacek”, „Kuna”), harcmistrz, członek Głównej Kwatery Szarych Szeregów, jeden z komendantów Chorągwi Warszawskiej ZHP, dowódca siatki pomocy więźniom, twórca kursów podharcmistrzowskich Szarych Szeregów „Szkoła za lasem”, specjalista budownictwa lądowego.

W książce Aleksandra Kamińskiego pt. Kamienie na szaniec ukazany jako Pan Janek.

Życiorys

Młodość

Urodził się w Warszawie. Syn inżyniera Wacława Rossmana i nauczycielki Heleny Matyldy z domu Eberlein[1]. Absolwent Państwowego Gimnazjum im. Adama Mickiewicza. Członek drużyny, a następnie drużynowy 3 Warszawskiej Drużyny Harcerzy im. Księcia Józefa Poniatowskiego. Mianowany podharcmistrzem, a następnie harcmistrzem w 1938 roku.

W 1935 r. rozpoczął naukę na Politechnice Warszawskiej, na Wydziale Inżynierii – oddział budownictwa lądowego i wodnego[1].

II wojna światowa

Od początku w Pasiece (Głównej Kwaterze Szarych Szeregów). Od września 1941 do lutego 1942 roku komendant Okręgu „Północ” Chorągwi Warszawskiej, w skład którego wchodziły hufce: Bielany, Żoliborz, Marymont, Wola i Powązki[2].

Od 1942 kierownik Wydziału Kształcenia Starszyzny, potem wizytator Chorągwi Warszawskiej, miał decydujący wpływ na kształtowanie ideowe wojennego harcerstwa – Szarych Szeregów. Dom Rossmanów na Żoliborzu był centrum konspiracji oraz spotkań członków Szarych Szeregów. W ogrodzie przy willi w 1942 ukryto tablicę z pomnika Mikołaja Kopernika, zdjętą 11 lutego 1942 przez Macieja Dawidowskiego „Alka” (wiosną 1948 tablica została odkopana i przekazana przez Jana Rossmana do Muzeum Historycznego m.st. Warszawy)[3].

Wniósł duży wkład w napisanie przez Aleksandra Kamińskiego Kamieni na szaniec[4]. Gromadził dokumenty o historii Szarych Szeregów, którą dzięki niemu udało się wydać w Londynie w 1982. Twórca pisma podziemnego „Brzask”.

W powstaniu warszawskim oficer w batalionie „Zośka” na Woli i Starym Mieście.

Po 1945 roku

W 1945 roku tak oceniał nowe pokolenie instruktorskie, które wychodziło w połowie wojny z jego kursów „Szkoła za lasem”: W pracy wojennej zdali wspaniale egzamin charakteru. Może tylko, pochłonięci techniką walki podziemnej, niedostatecznie widzą, że to, co robią, jest bardzo poważną pracą wychowawczą.

W marcu 1946 powrócił do kraju (z żoną – adiutantką Tadeusza Zawadzkiego, harcerką Danutą) i podjął przerwane studia na Politechnice Warszawskiej uzyskując w 1947 dyplom magistra inżyniera budownictwa, a następnie stopień doktora nauk technicznych.

Pracował przy budowie Trasy W-Z, a także jako wykładowca Politechniki Warszawskiej, Łódzkiej i Uniwersytetu Narodowego w Kinszasie (Afryka).

W październiku 1956 wraz z Aleksandrem Kamińskim i instruktorami z Szarych Szeregów uczestniczył w działaniach na rzecz odbudowy ZHP. Aktywnie uczestniczył też w przemianach harcerstwa w roku 1989. Inicjator listu tzw. „Bandy Czworga” i koncepcji, by Stefan Mirowski był Przewodniczącym ZHP, uhonorowanych przywróceniem tradycyjnego Prawa i Przyrzeczenia Harcerskiego oraz nowym Statutem przyjętym na XXVIII Walnym Zjeździe ZHP w grudniu 1990.

Aleksander Kamiński, dedykując mu „Kamienie na szaniec”, nazwał Rossmana człowiekiem, który decydujący wpływ wywierał na kształtowanie postawy ideowej harcerstwa w latach walki.

Został pochowany na cmentarzu ewangelicko-reformowanym przy ul. Żytniej w Warszawie (kwatera B-3-8)[5].

Przypisy

  1. 1 2 Marian Miszczuk, Jan Rossman, Warszawa: IPN, 2021, s. 4–7.
  2. Zygmunt Głuszek: Szare Szeregi. Słownik biograficzny. Tom I. Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2006, s. 284. ISBN 978-83-7399-213-9.
  3. Marian Miszczuk: Jan Rossman pseudonim „Wacek”. Warszawa: Wydawnictwo Tomiko, 2009, s. 66. ISBN 978-83-917007-4-7.
  4. Jak powstały „Kamienie na szaniec”. Z Janem Rossmanem, harcmistrzem, b. żołnierzem Armii Krajowej, rozmawia Marian Miszczuk. „Polityka”. nr 13 (1612), s. 9, 26 marca 1988.
  5. śp. Jan Rossman

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.