Jan Kamiński
tytularny generał brygady tytularny generał brygady
Data i miejsce urodzenia

19 stycznia 1870
Probużna

Data i miejsce śmierci

11 grudnia 1929
Kraków

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Jednostki

Dowództwo Okręgu Korpusu Nr IX
Dowództwo Okręgu Korpusu Nr VIII

Stanowiska

szef sanitarny okręgu korpusu

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Jan Kamiński[1] (ur. 19 stycznia 1870 w Probużnej, zm. 11 grudnia 1929 w Krakowie) – doktor medycyny, tytularny generał brygady Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się we wsi Probużna, w ówczesnym powiecie husiatyńskim Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Ludwika i Marii z Cozlów[2]. Kształcił się w Stryju. 26 grudnia 1896 roku, po ukończeniu studiów medycznych w Krakowie, rozpoczął zawodową służbę wojskową w cesarskiej i królewskiej armii[2]. Pełnił ją jako lekarz w szpitalach garnizonowych w Krakowie, Zagrzebiu i Przemyślu.

W czasie I wojny światowej był komendantem szpitala polowego, od 1916 roku szpitala polowego Legionów Polskich w Lublinie[2]. W latach 1917–1918 szef sanitarny Generalnego Gubernatorstwa w Lublinie. W 1917 roku awansował na podpułkownika.

1 listopada 1918 roku przyjęty został do Wojska Polskiego i wyznaczony na stanowisko szefa sanitarnego Dowództwa Okręgu Generalnego „Lublin”. 1 stycznia 1919 roku został przeniesiony do Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych na stanowisko szefa sekcji regulaminowej[2]. 15 kwietnia 1920 roku został wiceprezesem Wojskowej Rady Sanitarnej[2]. 29 maja 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu pułkownika, w Korpusie Lekarskim, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej[3]. 14 października tego roku został mianowany pełniącym obowiązki komendanta Szpitala Ujazdowskiego w Warszawie[4].

Od 13 lipca 1921 roku był szefem sanitarnym Dowództwa Okręgu Korpusu Nr IX w Brześciu, a od 15 grudnia tego roku szefem sanitarnym Dowództwa Okręgu Korpusu Nr VIII w Toruniu[2]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 roku i 14. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych, a jego oddziałem macierzystym była wówczas kompania zapasowa sanitarna Nr 5[5]. Następnie jego oddziałem macierzystym 8 batalion sanitarny w Toruniu[6][7].

4 stycznia 1927 roku Prezydent RP Ignacy Mościcki nadał mu stopień generała brygady, wyłącznie z prawem do tytułu, z dniem przeniesienia w stan spoczynku – 28 lutego 1927 roku. Mieszkał wówczas w Toruniu przy ulicy Konopnickiej 25[8]. Następnie osiadł w Krakowie[9]. Tam 11 grudnia 1929 roku zmarł[10]. Pochowany na cmentarzu Rakowickim (kw. V, rząd płd.)[11].

Grób gen. Jana Kamińskiego na cmentarzu Rakowickim

Przypisy

  1. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1501, w ewidencji Wojska Polskiego figurował jako „Jan I Kamiński”, w celu odróżnienia od innego oficera noszącego to samo imię i nazwisko.
  2. 1 2 3 4 5 6 Stawecki 1994 ↓, s. 158.
  3. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 22 z 16 czerwca 1920 roku, s. 459.
  4. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 41 z 27 października 1920 roku, s. 1001.
  5. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 309.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 106, 1168, 1197.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 59, 1061, 1078.
  8. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 22 stycznia 1927 roku, s. 9, 12.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 881.
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 14 lutego 1930 roku, s. 63.
  11. ↑ Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Jan Kamiński. rakowice.eu. [dostęp 2021-05-17].

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.