Jamy
część wsi
Państwo

 Polska

Województwo

 świętokrzyskie

Powiat

starachowicki

Gmina

Pawłów

Część miejscowości

Szeligi

Strefa numeracyjna

41

Kod pocztowy

27-225[1]

Tablice rejestracyjne

TST

SIMC

0260913[2]

Położenie na mapie gminy Pawłów
Mapa konturowa gminy Pawłów, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Jamy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Jamy”
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego
Mapa konturowa województwa świętokrzyskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Jamy”
Położenie na mapie powiatu starachowickiego
Mapa konturowa powiatu starachowickiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Jamy”
Ziemia50°56′28″N 21°10′05″E/50,941111 21,168056[3]

Jamy – część wsi Szeligi w Polsce, położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie starachowickim, w gminie Pawłów[4][2]., 14 km na zachód od Ostrowca Świętokrzyskiego, nad rzeką Pokrzywianką, około 13 km na południowy wschód od klasztoru świętokrzyskiego[5]}.

W wieku XV i XIX samodzielna wieś z czasem przyłączona administracyjnie do Szelig.

Nazwy miejscowości w dokumentach źródłowych

W roku nazywane 1405 „Jamy”, 1470-80 „Jagnyn”, „Janin [!]”, 1496, 1529 „Jamy”, 1538 „Jamy”, 1564-5 „Jamny”, 1577 „Jamy”[6][7].

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Maksymiliana Kolbe w Kałkowie-Godowie[8].

Podległość administracyjna świecka i kościelna

W roku 1536 powiat sandomierski, 1538 parafia Pawłów[9].

Topografia i granice

W roku 1468 graniczy z Boleszynem; 1470-80, 1496 graniczy z Nosowem i Boleszynem

Kalendarium

WIeś stanowiła Własność szlachecka, w 1468 r. częściowo klasztoru świętokrzyskiego,

  • W 1536 r. niedoszła własność klasztoru świętokrzyskiego,
  • 1405 Mikołaj z Jam herbu Tarnawa
  • 1468 siostry Małgorzata i Elżbieta z Jam procesują się z opatem świętokrzyskim o niwy położone przy granicach Boleszyna, zapisane opactwu przez śp. Jana Jamskiego, ich brata
  • 1475 dziedzicem jest Jan
  • 1536 w zamian za dobra koniemłockie klasztor świętokrzyski miał uzyskać między innymi 1/2 wsi Jamy
  • 1538 z części Andrzeja Seliskiego pobór z 1/2 łana[9]
  • 1564-5 własność szlachecka
  • 1577-8 Andrzej Hubliński daje pobór od 2 kmieci na 1 łana, 3 zagrodników z rolą, 2 komorników bez bydła[10] (Pawiński Kodeks Mał. 191)
  • 1629 Krzysztof Broniowski daje pobór od 2 kmieci na 1 łanie, 3 zagrodników z rolą i 2 komorników bez bydła[11]
  • 1674 pobór od 23 mieszkańców wsi[12]
  • 1787 Jamy i Wymysłów liczą 27 mieszkańców.

Powinności kościelne

  • W roku 1529 z ról folwarcznych dziesięcina snopowa wartości 2 grzywien należy do plebana Pawłowa[13]
  • 1747 dziesięcina pieniężna tegoż plebana Pawłowa
  • 1854 dziesięcina plebana Pawłowa.

Przypisy

  1. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1255 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  2. 1 2 TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
  3. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 43696
  4. ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
  5. ↑ Słownik historyczno-geograficzny ziem polskich w średniowieczu.
  6. ↑ M. Kamińska, Nazwy miejscowe dawnego województwa sandomierskiego, Wr. 1964-1965. 77.
  7. ↑ D. Kopertowska, Nazwy miejscowe województwa kieleckiego. Nazwy miast i wsi, nazwy części miast i wsi oraz nazwy alei, placów, ulic i osiedli mieszkaniowych, W.-Kr. 1984.
  8. ↑ Opis parafii na stronie diecezji
  9. 1 2 (Archiwum Skarbu Koronnego, dział w AG. I/7 202).
  10. ↑ Archiwum Skarbu Koronnego, dział w AG. I/7 580v.
  11. ↑ Z. Guldon, L. Stępkowski, Z. Trawicka, Rejestr poborowy powiatu sandomierskiego z roku 1629, „Teki Archiwalne” 21, 1989, s. 17–108. 1629 61).
  12. ↑ (Archiwum Skarbu Koronnego, dział w AG. I/67 405v, 459).
  13. ↑ Księga dochodów beneficjów diecezji krakowskiej z roku 1529 (tzw. Liber retaxationum), wyd. Z. Leszczyńska-Skrętowa, 1968. 361.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.