Minbeiyu
闽北语
Obszar

południowe Chiny (głównie prow. Fujian), Singapur

Liczba mówiących

11 mln[1]

Pismo/alfabet

pismo chińskie

Klasyfikacja genetyczna
Status oficjalny
Ethnologue 5 rozwojowy↗
Kody języka
ISO 639-1 zh
ISO 639-3 mnp
IETF mnp
Glottolog minb1244, minb1236
Ethnologue mnp
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.
Język minbei
Nazwa chińska
Pismo uproszczone

闽北语

Pismo tradycyjne

閩北語

Hanyu pinyin

Mǐnběiyǔ

Język minbei, min bei (min północny)[2] – język lub grupa blisko spokrewnionych języków (dialektów) używanych w północnej części prowincji Fujian na południu Chin. Min (閩) to krótka nazwa prowincji, a bei znaczy „północ”. Kilkanaście tysięcy osób (2004) używa tego języka w Singapurze[1].

Język minbei należy do grupy min w ramach języków chińskich[1].

Przypisy

  1. 1 2 3 David M. Eberhard, Gary F. Simons, Charles D. Fennig (red.), Chinese, Min Bei, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 22, Dallas: SIL International, 2019 [zarchiwizowane z adresu 2019-03-23] (ang.).
  2. ↑ Picus Sizhi Ding, China, [w:] Philipp Strazny (red.), Encyclopedia of Linguistics, t. 1: A–L, New York–Abingdon: Taylor & Francis, 2005, s. 191, DOI: 10.4324/9780203319208, ISBN 0-203-31920-6, ISBN 978-1-135-45522-4 [dostęp 2023-09-20] (ang.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.