Józef Teofil Kamiński
Ilustracja
Józef Kamiński ok. 1935 roku
Data i miejsce urodzenia

20 grudnia 1896
Kiełpiny

Data śmierci

20 grudnia 1968

Poseł na Sejm IV kadencji
(II Rzeczypospolitej)
Okres

od 1935
do 1938

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941) Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Krzyż Żelazny (1813) II Klasy

Józef Teofil Kamiński (ur. 20 grudnia 1896 w Kiełpinach, zm. 20 grudnia 1968) – polski działacz społeczny i samorządowy, bankowiec, poseł na Sejm IV kadencji (1935–1938) w II RP, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się 20 grudnia 1896 roku w Kiełpinach, pow. lubawski, w rodzinie Walentego[1] (nauczyciela) i Heleny z Bielickich. Starszy brat, Marcin Walenty, kapitan Wojska Polskiego, zginął w Katyniu.

Uczył się w latach 1906–1913 w progimnazjach w Pelplinie i Kościerzynie, ukończył gimnazjum humanistyczne w Biedrusku w 1917 roku, zdając tam maturę, następnie przez dwa semestry studiował prawo na kursie dla żołnierzy, a także odbył kurs aspirantów oficerskich w 1915 roku i kurs informacyjny przy DOG Pomorze w 1921 roku[2].

W gimnazjum był członkiem młodzieżowej organizacji filomatów. Od 1914 roku służył w armii niemieckiej (w randze podporucznika), był ranny na froncie rosyjskim. Uczestniczył w powstaniu wielkopolskim. W 1919 roku wstąpił do pułku kaszubskiego, z którym, mimo inwalidztwa, uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej jako adiutant pułku. W 1922 roku został przeniesiony do rezerwy w stopniu kapitana.

W dwudziestoleciu międzywojennym był dyrektorem Komunalnej Kasy Oszczędności (KKO) w Kościerzynie i wiceburmistrzem tego miasta.

Pełnił wiele funkcji społecznych: był m.in.: członkiem Koła Oficerów Rezerwy, członkiem zarządu Związku Rezerwistów, Towarzystwa Przyjaciół Związku Strzeleckiego, Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej, Rady Powiatowej BBWR w Kościerzynie.

W wyborach parlamentarnych w 1935 roku został wybrany posłem na Sejm IV kadencji (1935–1938) 18 824 głosami z listy z okręgu nr 104, obejmującego powiaty: gdyński, morski, kartuski i kościerski. W kadencji tej pracował w komisji zdrowia publicznego i opieki społecznej[3][2].

Po II wojnie światowej był członkiem PPS, prezesem Powiatowej i wiceprezesem Miejskiej Rady Narodowej, członkiem Zarządu Powiatowego Opieki Społecznej i dyrektorem KKO w Starogardzie Gdańskim. Był działaczem związkowym.

Był mężem Wandy Felicji ze Stenclów (zm. 1985)[4]. Miał 3 dzieci: Irenę, Janinę i Mariana.

Zmarł 20 grudnia 1968 roku. Spoczywa w grobie rodzinnym na cmentarzu parafii Matki Bożej Częstochowskiej w Poznaniu (kwatera I-VII-3)[5].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Wojskowe Biuro Historyczne - Józef Kamiński Kolekcja Akt Personalnych i Odznaczeniowych [dostęp 2022-02-13].
  2. 1 2 3 Biblioteka sejmowa – Parlamentarzyści RP: Józef Kamiński. [dostęp 2012-07-01].
  3. ↑ Scriptor (opr.): Sejm i Senat 1935–1938 IV kadencja. Warszawa: nakładem Księgarni F. Hoesicka, 1936, s. 300.
  4. ↑ Cmentarz parafialny Naramowice - Kamińska Wanda Felicja [online], www.poznan.pl [dostęp 2022-02-13].
  5. ↑ Cmentarz parafialny Naramowice - Kamiński Józef [online], www.poznan.pl [dostęp 2022-02-13].
  6. ↑ Dekret Naczelnika Państwa z 19 lutego 1922 r. L. 11429/V.M. Adj. Gen. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 10, s. 321)
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.