Hiddensee
Ilustracja
Zdjęcie satelitarne wyspy
Kontynent

Europa

Państwo

 Niemcy

Akwen

Morze Bałtyckie

Powierzchnia

19 km²

Populacja (2005)
• liczba ludności
• gęstość


1109
58 os./km²

Położenie na mapie Meklemburgii-Pomorza Przedniego
Mapa konturowa Meklemburgii-Pomorza Przedniego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Hiddensee”
Położenie na mapie Niemiec
Mapa konturowa Niemiec, blisko górnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Hiddensee”
Ziemia54°33′N 13°07′E/54,550000 13,116667

Hiddensee (dawniej: słowiańska Chycina[1][2][3] lub Hycina[4], niem. Hiddensöe[5][6]) – niemiecka wyspa na Morzu Bałtyckim leżąca na zachód od Rugii. W całości wchodzi w skład gminy Insel Hiddensee (urząd West-Rügen, powiat Vorpommern-Rügen, Meklemburgia-Pomorze Przednie).

Morfologia

Długość wyspy wynosi około 16,8 km (rozpięta południkowo), a szerokość jest zmienna – od 250 m do 3,7 km. W 1308 wyspa utraciła połączenie lądowe z Rugią wskutek silnych sztormów[7][8].

Turystyka i przyroda

Całkowicie wyłączona z ruchu samochodowego, jest bardzo popularnym miejscem wypoczynku. Łącznie z przyległymi zatokami i cieśninami oddzielającymi ją od Rugii i stałego lądu wchodzi w skład Parku Narodowego "Vorpommersche Boddenlandschaft". Na Hiddensee zlokalizowana jest stacja ornitologiczna Uniwersytetu w Greifswaldzie.

Niewysokie fragmenty wzgórz na wyspie pokrywa las mieszany. W przeszłości był to las brzozowo-dębowy, który jednak został całkowicie spalony przez wycofujące się wojska Albrechta von Wallensteina (wojna trzydziestoletnia), tak aby drewno nie posłużyło Szwedom do budowy okrętów i do dalszej inwazji. Przez dwustuletni okres pobytu Szwedów wyspa była całkowicie bezleśna, a ponownie zalesili ją na powrót Niemcy. Wprowadzono wówczas m.in. sosny i klony[9].

Południowa część wyspy jest prawie całkowicie płaska i minimalnie wystaje ponad powierzchnie morza. Teren ten pokrywają wrzosowiska z małym udziałem brzóz. W północnej części istnieje rezerwat ścisły Bessin gęsto porośnięty krzewami rokitnika o wysokości do trzech metrów, a zatem wyjątkowo okazałymi. Penetracja tych zarośli przez człowieka jest praktycznie niemożliwa. Stanowią one siedlisko dla ptaków o skrajnie różnych wymaganiach życiowych – od lubiących krzewy, poprzez preferujące trzcinowiska, do ptaków leśnych (np. bogatka zwyczajna) i polnych (np. białorzytka). Zarośla zasiedlają m.in. kosy, szpaki, drozdy i inne. Wiele gatunków trafia tu w okresie przelotów[9].

Na wyspie licznie występują dzikie króliki, okresowo redukowane przez wirusa myksomatozy i masowo się odradzające[9].

Flora reprezentowana jest m.in. przez gatunki pionierskie, np. piaskownicę zwyczajną i wydmuchrzycę piaskową, a także przez bez czarny i pokrzywę[9].

Ludzie

Na północy wyspy, we wsi Kloster, pochowani są niemiecki dramaturg i powieściopisarz Gerhart Hauptmann, reżyser operowy Walter Felsenstein oraz tancerka Gret Palucca. Gerhart Hauptmann nazwał Hiddensee najbardziej uduchowionym ze wszystkich niemieckich kąpielisk. Wolfgang Büscher stwierdził, że do wyspy można było należeć, jak do kościoła, partii lub zakonu i że była ona w pewnym sensie organizmem. Mogła różne rzeczy słyszeć, widzieć, jak nadchodzą, a nawet im przeszkadzać[10].

Latarnie morskie

Na północ od Kloster znajduje się latarnia morska Dornbusch. Na południowym krańcu wyspy znajduje się półwysep Gellen z drugą latarnią morską na wyspie – latarnią morską „Süderleuchtturm“.

Galeria

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Przypisy

  1. ↑ Witold Hubert, Wojny bałtyckie, Bydgoszcz 1938, s. 75.
  2. ↑ Kazimierz Ślaski, Przemiany etniczne na Pomorzu Zachodnim w rozwoju dziejowym, Poznań 1954, s. 105.
  3. ↑ Jarosław Kociuba "Pomorze. Praktyczny przewodnik turystyczny po ziemiach dawnego Księstwa Pomorskiego", Walkowska Wydawnictwo Szczecin 2012
  4. ↑ Janisław Osięgłowski, Wyspa słowiańskich bogów, Warszawa 1971, s. 11.
  5. ↑ Meyers Konversationslexikon, t. VIII, s. 513, Bibliographisches Institut Lipsk-Wiedeń, wyd. IV: 1885-1892 (niem.)
  6. ↑ mapa Rugii w: Brockhaus' Konversations-Lexikon, t. XIV, tabl. 0008a, F.A. Brockhaus Lipsk-Berlin-Wiedeń, wyd. XIV, 1894-1896 (niem.)
  7. ↑ Brockhaus' Konversations-Lexikon, t. IX, s. 157, F.A. Brockhaus Lipsk-Berlin-Wiedeń, wyd. XIV, 1894-1896 (niem.)
  8. ↑ Antoni Rehman: Niżowa Polska opisana pod względem fizyczno-geograficznym. Lwów: Drukarnia Ludowa, 1904, s. 352.
  9. 1 2 3 4 Danuta Jędraszko-Dąbrowska, Hiddensee, w: Poznaj Świat, nr 2/1982, s.7-9, ISSN 0032-6143
  10. ↑ Wolfgang Büscher, Podróż przez Niemcy, Czarne, Wołowiec, 2007, s.67-68, ISBN 978-83-89755-72-8
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.