Herb Oławy
Ilustracja
Typ herbu

miejski

Herb z roku 1300 należący do Szybana von Der – sędziego na dworze Henryka III głogowskiego

Herb Oławy – jeden z symboli miasta Oława w postaci herbu. Herb znajduje się także na fladze miasta[1]

Wygląd i symbolika

Herb przedstawia na czerwonej tarczy herbowej srebrnego koguta, kroczącego w lewą stronę. Kogut posiada złoty grzebień.

Historia

Istnieją w tradycji dwie hipotezy tłumaczące genezę tego herbu:

  1. Łącząca się z osadnictwem walońskich tkaczy na terenie Oławy i z herbem Walonii – czerwonym kogutem na złotym polu.
  2. Wywodząca herb miejski od rycerskiego herbu czeskiej rodziny Olav, której znakiem rodowym był czarny kogut na srebrnym polu.

Zarówno pierwsza jak i druga z tych hipotez nie wyjaśnia jednak widocznej różnicy w wyglądzie wspomnianych herbów w stosunku do herbu Oławy. Różnica polega na tynkturze godła i tarczy herbowej, co dla heraldyki stanowi podstawowe źródło identyfikacji herbu.

Herb Oławy jest identyczny pod względem merytorycznym z polskim herbem szlacheckim noszącym nazwę – Kur biały.

Co daje podstawę do wiązania genezy herbu Oławy z osobą Jana z Kurowa – rycerza Konrada I głogowskiego, będącego w 1266 właścicielem wsi Kurów Wielki w powiecie polkowickim, lub z postacią Szybana von Der – sędziego na dworze Henryka III Głogowskiego, mylnie utożsamianego z Szybanem Taderem – kasztelanem zamku Świny, wymienionym przez Piekosińskiego w książce Heraldyka polska wieków średnich (Kraków 1899), gdzie przywołany jest dokument opatrzony pieczęcią z wizerunkiem herbu z kogutem z 1300.

Kontrowersje

Na temat herbu Oławy wypowiadali się również współcześni heraldycy, odnosząc się do błędnego ustawienia godła w tarczy herbowej, we współczesnym wizerunku symbolu miasta. Według Adama Heymowskiego, kogut będący godłem w herbie Oławy powinien być, zgodnie z zasadami heraldyki, obrócony w prawą stronę.

Przypisy

  1. ↑ Uchwała nr LI/336/18 Statut Gminy Miasto Oława. Urząd Miejski w Oławie, 2018-11-28. [dostęp 2020-06-16].

Bibliografia

  • Marian Gumowski: Najstarsze Pieczęcie Miast Polskich XIII - XIV wieku, Toruń 1960.
  • Henryk Antoni Gąsiorowski, Tomasz Jasiński, Tomasz Jurek, Izabela Skierska: Kodeks Dyplomatyczny Wielkopolski TOM XI. Poznań: Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauki - Wydawnictwa Źródłowe Komisji Historycznej, 1999, s. Dokument Nr 1718. ISBN 83-7063-243-2.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.