Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Zawód, zajęcie |
historyk, bibliotekarz |
Odznaczenia | |
Adam Heymowski (ur. 9 lutego 1926 w Poznaniu, zm. 8 marca 1995 w Sztokholmie) − polski heraldyk, historyk, bibliotekarz, socjolog (autor wielu prac o szwedzkich Romach).
Życiorys
Był synem adwokata, dra praw Stanisława Hejmowskiego (1900-1969) i Anny Chrzanowskiej h. Nowina (ur. 1902). Do Szwecji przeniósł się w roku 1945, po pobycie w niemieckim obozie koncentracyjnym. W latach 1950-1955 studiował socjologię i nauki pomocnicze na Uniwersytecie w Uppsali. Jego praca magisterska dotyczyła zjawiska włóczęgostwa na terenie Szwecji i była na tyle nowatorska, że opublikowano ją na łamach "Sociala Meddenlanden" w 1956. W 1969 obronił pracę doktorską, którą było szczegółowe studium socjologiczne "Swedish Travellers and Their Ancestry", którą włączono jako jeden z tomów do "Acta Universitatis Uppsaliensis"[1].
Wieloletni dyrektor Królewskiej Biblioteki w Sztokholmie (prywatnej biblioteki królów szwedzkich), wiceprezydent Szwedzkiego Narodowego Komitetu Genealogii i Heraldyki, członek honorowy Polskiego Towarzystwa Heraldycznego, autor wielu naukowych publikacji, głównie z dziedziny heraldyki polskiej, autor wielu projektów herbów (m.in. herbu Lecha Wałęsy, jako kawalera Orderu Serafinów)[2].
PTH przyznaje nagrodę jego imienia za "najlepsze prace z zakresu heraldyki, genealogii i nauk pokrewnych".
Wybrane publikacje
W dorobku publikacyjnym A. Heymowskiego znajdują się m.in.[3]:
- Polish arms in medieval armorials The Coat of Arms, vol.8, London, 1964
- Heraldry in Central Europe European Bulletin and Press, London, 1965, 1966
- Les cimiers médiévaux polonais Recueil du IX Congrès international des sciences genealogique et héraldique, Berne, 1968
- Les armoires polonaises augmentées par les empereurs avant 1772 Genealogia et heraldica, Bd.2, Wien, 1972
- Les armoires étrangères augmentées en Pologne Recueil du XI Congrès international des sciences généalogique et heraldique, Bruxelles, 1973
- Polski gobelin herbowy na zamku szwedzkim, "Materiały do Biografii, Genealogii i Heraldyki Polskiej", t.6, Buenos Aires, 1974
- Herby fundatorów w kościele pobernardyńskim w Ostrzeszowie Materiały do biografii, genealogii i heraldyki polskiej, t.6, Buenos Aires, 1974
- Herbu nadanego Lechowi Wałęsie przez króla Szwecji,
- Lettres de noblesse accordées à des Suisses par des rois de Pologne Archives heraldiques suisses, Neuchatel, 1974
Odznaczenia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1990)[4]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (11 listopada 1983)[5]
Przypisy
- ↑ Wybór członków Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie, Polskie Towarzystwo Naukowe na Ojczyźnie s. 111-112. docplayer.pl. [dostęp 2016-11-04].
- ↑ 25 rocznica śmierci Adama Heymowskiego - Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich - Ogólnopolski portal bibliotekarski [online], www.sbp.pl [dostęp 2023-08-25] .
- ↑ Heymowski, Adam (1926-1995). Katalog elektroniczny Biblioteki Narodowej. [dostęp 2016-08-30].
- ↑ Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski z dnia 11 listopada 1990 roku. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 54, Nr 4 z 20 grudnia 1990.
- ↑ Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 32, Nr 4 z 31 grudnia 1983.
Bibliografia
- Stefan K. Kuczyński, In memoriam Adam Heymowski (1926-1995), "Barok" 14 (2007), s. 279-282.
- Adam Heymowski, "Więź" (1995), nr 5, s. 205-206.
- Andrzej Kłossowski, Między Szwecją a Polską. Wspomnienie o Adamie Heymowskim (1926-1995), "Biuletyn Informacyjny Biblioteki Narodowej" 1995.