Obiekt z listy światowego dziedzictwa UNESCO | |
Państwo | |
---|---|
Typ |
kulturowy |
Spełniane kryterium |
II, III |
Numer ref. | |
Region[infobox 2] |
Europa i Ameryka Północna |
Historia wpisania na listę | |
Wpisanie na listę |
1992 |
Położenie na mapie Grecji | |
37°40′19,1″N 26°53′07,9″E/37,671972 26,885528 | |
Herajon, świątynia Hery[1] (gr. Ηραίον Σάμου) – starożytna świątynia Hery, obecnie stanowisko archeologiczne na greckiej wyspie Samos.
W 1992 roku został wpisany wraz z pitagorejonem na listę światowego dziedzictwa UNESCO[2].
Świątynia została wzniesiona około 570–550 p.n.e.[3] przez Rojkosa i Teodorosa z Samos (na miejscu dwóch starszych sanktuariów bogini z VIII i VII wieku p.n.e.). Jeszcze w tym samym stuleciu świątynia jednak spłonęła (zniszczona przez Persów) i została odbudowana w 525 roku p.n.e. za panowania Polikratesa. Miała wymiary 108 na 55 metrów, co czyniło ją czterokrotnie większą od Partenonu w Atenach. Wystawiona w miejscu mitycznych narodzin bogini Hery, była jednym z najważniejszych miejsc jej kultu w starożytnej Grecji.
Do naszych czasów zachowała się jedna kolumna (o połowie pierwotnej wysokości) oraz kilka zdekompletowanych posągów. Stanowisko archeologiczne obejmuje także pozostałości Wielkiego Ołtarza, Świętej Drogi i Hekatombeonu.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Polski egzonim wariantowy wprowadzony na 108. posiedzeniu KSNG.
- ↑ UNESCO: Pythagoreion and Heraion of Samos. [dostęp 2017-03-06]. (ang.).
- ↑ Encyklopedia sztuki starożytnej, s. 278, 497.
Bibliografia
- Encyklopedia sztuki starożytnej, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1974, s. 214
- Wiesława Rusin: Grecja. Wyspy, seria: Praktyczny przewodnik, Wydawnictwo Pascal, Bielsko-Biała 2007, s. 147-148