Helena Zboińska
Ilustracja
Imię i nazwisko

Helena Zboińska-Ruszkowska

Data i miejsce urodzenia

23 kwietnia 1877
Lwów

Data i miejsce śmierci

4 listopada 1948
Kraków

Zawód

śpiewaczka (sopran), pedagog

Współmałżonek

Ryszard Ruszkowski

Lata aktywności

1899-1928

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Helena Zboińska 1°v. Ruszkowska, 2°v. Seeligerowa (ur. 23 kwietnia 1877 we Lwowie, zm. 4 listopada 1948 w Krakowie) – polska śpiewaczka (sopran), pedagog.

Życiorys

Ukończyła pensję we Lwowie, gdzie następnie uczyła się śpiewu. W 1894 wyszła za mąż za aktora Ryszarda Ruszkowskiego. Studia wokalne uzupełniała następnie niemal do końca kariery w Warszawie, Wiedniu, Mediolanie i Madrycie. Debiutowała w 1900 w Teatrze Miejskim we Lwowie, gdzie zaangażowana szybko objęła pierwszoplanowe, sopranowe partie liryczne. W 1903 została zaangażowana do WTR, gdzie śpiewała do 1907 głównie partie sopranowe, zarówno liryczne, jak i dramatyczne. Była doskonałą odtwórczynią partii bohaterek wagnerowskich. W tym czasie koncertowała w Wiedniu, m.in. w wiedeńskiej Hofoper. W 1906 wyszła powtórnie za mąż za doktora Ferdynanda Seeligera, sekretarza ministra finansów w Wiedniu.

W styczniu 1907 wystąpiła w Teatro alla Scala w Mediolanie w Zmierzchu bogów Wagnera oraz w kwietniu 1908 jako Helena w Mefistofelesie Boito, w towarzystwie Fiodora Szalapina i pod batutą Toscaniniego[1]. Do 1914 śpiewała za granicą, we Włoszech, Hiszpanii i Ameryce Południowej. W latach 1914–1916 śpiewała w wiedeńskiej Operze Cesarskiej i Teatrze Narodowym w Pradze. W 1919 przybyła do Warszawy. Zaangażowana do opery na stanowisko „primadonny dramatycznej” występowała na scenie Teatru Narodowego do końca swej kariery. Ostatni raz wystąpiła w 1928 w partii Bony (Zygmunt August).

Po zejściu ze sceny zamieszkała w Krakowie i poświęciła się pracy pedagogicznej w konserwatorium krakowskim, a potem we własnej prywatnej szkole śpiewu. Okupację niemiecką przeżyła w Krakowie. Po wojnie objęła stanowisko profesora PWSM w Krakowie. Jej uczennicami były: Ewa Bandrowska-Turska, Ada Sari, Wanda Wermińska. Była członkiem zasłużonym ZASP.

Życie prywatne

Córka aktora Marcelego Zboińskiego, żona aktora Ryszarda Ruszkowskiego[2] i matka aktora Wojciecha Ruszkowskiego[3].

Kariera zawodowa

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ „Polscy śpiewacy na scenie La Scali” Adam Czopek Nasz Dziennik nr 140/17/18.06.06 19-06-2006.
  2. ↑ Polska śpiewaczka „kozackiego” pochodzenia. „Nowości Illustrowane”. Nr 15, s. 7, 14 kwietnia 1906.
  3. ↑ Słownik biograficzny teatru polskiego 1765-1965. Warszawa: PWN, 1973, s. 905.
  4. ↑ M.P. z 1925 r. nr 102, poz. 436 „za zasługi na polu wybitnej działalności artystycznej”.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.