Helena Jaworska-Werner
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 lutego 1922
Warszawa

Data śmierci

27 stycznia 2006

Miejsce spoczynku

Cmentarz Wojskowy na Powązkach

Zawód, zajęcie

polityk

Stanowisko

posłanka do KRN, na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I, II i III kadencji (1944–1965), przewodnicząca Związku Młodzieży Polskiej (1954–1957)

Partia

PPR, PZPR

Odznaczenia
Order Budowniczych Polski Ludowej Order Krzyża Grunwaldu III klasy Warszawski Krzyż Powstańczy Medal im. Ludwika Waryńskiego Medal jubileuszowy „Czterdziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”

Helena Aleksandra Jaworska-Werner (ur. 26 lutego 1922 w Warszawie, zm. 27 stycznia 2006) – polska polityk, członek KC PZPR, przewodnicząca Zarządu Głównego Związku Młodzieży Polskiej w latach 1954–1957, posłanka do Krajowej Rady Narodowej, na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I, II i III kadencji. Budowniczyni Polski Ludowej.

Życiorys

Była córką Leona Jaworskiego i żoną Henryka Wernera, posiadała wykształcenie średnie. W 1943 wstąpiła do Polskiej Partii Robotniczej, Gwardii Ludowej i Związku Walki Młodych. W latach 1944–1948 była redaktorem „Walki Młodych” w Warszawie. W latach 1945–1946 była instruktorem w Centralnej Szkole ZWM w Warszawie. Od 1948 należała do Związku Młodzieży Polskiej, w okresie od 21 października 1954 do 11 stycznia 1957 pełniła funkcję przewodniczącej Zarządu Głównego ZMP. W 1948 przystąpiła do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, była delegatem na Zjazd Zjednoczeniowy. W strukturach partii w latach 1954–1956 i 1959–1964 była zastępcą członka, od lipca 1956 do marca 1959 członkiem Komitetu Centralnego (była też delegatem na II, III, i IV Zjazd PZPR). Od 1943 pełniła mandat posłanki do Krajowej Rady Narodowej, na Sejm Ustawodawczy oraz na Sejm PRL I, II i III kadencji. W okresie 1948–1950 redaktor naczelna tygodnika „Pokolenie”. W latach 1950–1954 zastępca redaktora naczelnego Pokolenie„Sztandaru Młodych”. Od 20 listopada 1954 do 30 listopada 1956 była członkinią prezydium Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Narodowego. Zaliczana do „puławian” podczas walki o władzę w kierownictwie PZPR w latach pięćdziesiątych[1]. Od 1957 redaktorka „Nowych Dróg”.

Pochowana na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera B18-7-22)[2].

Odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Październik i „Mała stabilizacja". W: Jerzy Eisler: Zarys dziejów politycznych Polski 1944–1989. Warszawa: POW „BGW", 1992, s. 61–62. ISBN 83-7066-208-0.
  2. ↑ Wyszukiwarka grobów w Warszawie. [dostęp 2020-10-17].
  3. ↑ „Dziennik Polski”, r. X nr 172 (3257), s. 2.
  4. ↑ Aleksander Mazur, Order Krzyża Grunwaldu 1943–1985, Warszawa 1988.
  5. ↑ Odznaczeni Warszawskim Krzyżem Powstańczym, „Stolica", nr 20, 1 sierpnia 1982, s. 15.
  6. ↑ „Życie Partii”, styczeń–marzec 1987, s. 55.
  7. ↑ Uhonorowani pamiątkowymi medalami, „Trybuna Robotnicza”, nr 307, 30 grudnia 1983, s. 3.
  8. ↑ Profil na stronie Biblioteki Sejmowej. [dostęp 2020-10-17].

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.