Heinz Tiessen
Imię i nazwisko

Richard Gustav Heinrich Tiessen

Data i miejsce urodzenia

10 kwietnia 1887
Królewiec

Pochodzenie

niemieckie

Data i miejsce śmierci

29 listopada 1971
Berlin

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Zasługi RFN

Richard Gustav Heinrich Tiessen[1] (ur. 10 kwietnia 1887 w Królewcu, zm. 29 listopada 1971 w Berlinie[1][2][3]) – niemiecki kompozytor.

Życiorys

Początkowo studiował filozofię na Uniwersytecie Berlińskim[2]. Następnie kształcił się w berlińskim Stern’sches Konservatorium u Philippa Rüfera (kompozycja) i Wilhelma Klattego (teoria)[1][2]. Od 1913 do 1918 roku pobierał także prywatnie lekcje dyrygentury u Arno Kleffela[2]. W latach 1911–1917 pisał jako krytyk muzyczny do Allgemeine Musikzeitung[1][2][3]. W 1917 roku został asystentem Richarda Straussa w Königlische Oper[2]. Od 1918 do 1921 roku zatrudniony był w Volksbühne na stanowisku kompozytora i dyrygenta[2]. Współtwórca niemieckiej sekcji Międzynarodowego Towarzystwa Muzyki Współczesnej i w latach 1922–1933 jej działacz[2]. Kierował także Jungen Chor[1][2]. Od 1925 roku był wykładowcą Hochschule für Musik w Berlinie[1]. W okresie III Rzeszy pozostał na stanowisku wykładowcy, jednak nie miał wpływu na rozwój życia muzycznego w Niemczech[2], a jego twórczość była potępiona przez władze[3].

W latach 1946–1949 był dyrektorem, a 1949–1955 wykładowcą Städtisches Konservatorium[2][3]. Od 1955 roku był dyrektorem muzycznym Akademie der Künste w Berlinie Zachodnim[1][2]. Odznaczony Krzyżem Zasługi I Klasy Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec (1953)[2]. Laureat nagrody muzycznej miasta Berlina (1957)[2].

Twórczość

Chociaż nie był tradycjonalistą, nie sięgał po radykalne środki wyrazu muzycznego, a jego utwory utrzymane są w ryzach systemu dur-moll i nie wykraczają poza tradycyjnie pojmowaną tonalność[2]. Tiessen interesował się śpiewem ptaków, co znalazło wyraz w wielu jego kompozycjach[1][2]. Jego uczniami byli m.in. Eduard Erdmann, Wladimir Vogel i Sergiu Celibidache[2]. Wydał autobiografię Wege eines Komponisten (Berlin 1962)[1].

Ważniejsze kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych[2])

Utwory orkiestrowe

  • 2 symfonie (I C-dur, II f-moll „Stirbe und Werde!” 1912)
  • poemat symfoniczny Eine Ibenfeier (1909)
  • Rondo G-dur (1915, 2. wersja 1924)
  • Ein Liebegesang (1917)
  • Totentanz-Suite na skrzypce i orkiestrę (1918–1927; 2. wersja pt. Visionen 1954)
  • Hamlet-Suite (1922)
  • Vorspiel zu einem Revolutionsdrama (1926)
  • Ernste Hymne na instrumenty dęte (1941)
  • Konzertante Variationen über eine eigene Tanzmelodie na fortepian i orkiestrę (1962)

Utwory kameralne

  • Sonata na skrzypce i fortepian (1906)
  • Amsel-Septett na flet, klarnet, róg i kwartet smyczkowy (1915, 2. wersja 1957)
  • Kwintet smyczkowy (1920; 2. wersja pt. Music na orkiestrę smyczkową 1922)
  • Duo-Sonata na skrzypce i fortepian (1924)
  • Kleine Suite na 2 skrzypiec (1938)
  • Divertimento na flet, obój, klarnet, róg i fagot (1942–1955)

Utwory fortepianowe

  • 5 Klavierstücke (1909)
  • Sonata C-dur (1910)
  • Eine Natur-Trilogie (1913)
  • 3 Klavierstücke (1915–1923)
  • 6 Klavierstücke (1928)
  • Kleine Schularbeit (1933)
  • 5 Klavierstücke (1945)
  • Passacaglia und Fugue na organy (1939)

Utwory wokalno-instrumentalne

  • Ein Frühlings-Mysterium na głosy solowe, chór i orkiestrę, słowa Bruno Schönlank (1927)
  • Aufmarsch na głos recytujący, chór i orkiestrę dętą, słowa Max Barthel (1930)
  • Die Amsel na sopran i orkiestrę, słowa Max Dauthendey (1967)

Inne

  • balet Salambo (1923)
  • muzyka do filmu Ericha Schönfeldera Die 5 Frankfurter (1922)

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 6 Stre–Zyli. New York: Schirmer Books, 2001, s. 3642. ISBN 0-02-865571-0.
  2. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 11. Część biograficzna t–v. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2009, s. 93. ISBN 978-83-224-0905-3.
  3. 1 2 3 4 The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 917. ISBN 0-674-37299-9.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.