Wczesne lata

Urodził się w Essen^[3], gdzie w 1966 ukończył Neusprachlichen Gymnasium. Po odbyciu zasadniczej służby wojskowej, pracował przez dwa lata jako praktykant Jensa Feddersena w redakcji gazety regionalnej „Neue Ruhr Zeitung” w Essen. W tym samym czasie uczęszczał do szkoły dziennikarskiej w Monachium. Następnie pracował trzy lata dla dziennika „Bild” w Zagłębiu Ruhry. W następnych latach pracował jako freelancer dla tygodnika „Der Spiegel”, „Stern” i „Bild am Sonntag”^[4]. Studiował fotografię na akademii artystycznej Folkwang-Hochschule w Essen pod kierunkiem profesora Otto Steinerta i był współzałożycielem grupy „Visum”.

Morgan był właścicielem agencji public relations w Düsseldorfie. W ramach raportu magazynu „Der Spiegel” na temat pornografii zetknął się po raz pierwszy z przemysłem pornograficznym w 1972. Zaowocowało to pierwszymi zleceniami o pornografii dla jego agencji. W połowie lat 70. pracował tymczasowo jako fotograf przy filmach porno w okolicach Monachium. Później porzucił agencję, by pracować jako asystent operatora w Bavaria Film w Monachium. Pracował między innymi jako asystent kamery u Josta Vacano. Jego ostatnią produkcją w Bawarii w tej funkcji był czteroczęściowy film historyczny ZDF Wallenstein (1978). W latach 80. pracował jako niezależny reporter aktualności dla RTL.

Kariera

W 1986 jako reżyser debiutował filmem pornograficznym Happy Video Privat, gdzie przeprowadzał wywiady z „parami z sąsiedztwa” uprawiającymi potem seks w ich domu. Był narratorem Radio Bizarr (1988). Współpracował z francuskim reżyserem Gabrielem Pontello na planie produkcji Heiss am Stiel (1989) i Seksowne kociaki (Teeny Exzesse 8 – Sexy Cats, 1989).

W 1991 wyreżyserował film detektywistyczny Pommes Rot-Weiß z udziałem Danuty Lato.

Związał się m.in. z wytwórnią Videorama. Zrealizował ponad 400 produkcji hardcore, w tym cykle filmów pornograficznych Teeny Exzesse i Maximum Perversum. W jego produkcjach wzięli udział m.in.: Dolly Buster, Vivian Schmitt, Horst Baron, Christoph Clark, Steve Holmes, David Perry, Mick Blue i Rocco Siffredi (Deep Inside Carol Lynn, 1993).

30 kwietnia 2011 nie pojawił się na planie filmowym^[5]. Zaniepokojeni współpracownicy otworzyli jego mieszkanie w Düsseldorfie, gdzie znaleźli ciało reżysera. Rzecznik miejscowej policji poinformował, że na miejscu nie znaleziono żadnych śladów morderstwa^[6]. Miał 65 lat^[7].