Hans-Jürgen von Bose
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 grudnia 1953
Monachium

Pochodzenie

niemieckie

Gatunki

muzyka poważna, muzyka współczesna

Zawód

kompozytor

Strona internetowa

Hans-Jürgen von Bose (ur. 24 grudnia 1953 w Monachium[1][2]) – niemiecki kompozytor.

Życiorys

Kształcił się w Hoch’schen Konservatorium we Frankfurcie nad Menem (1969–1972)[2], następnie studiował we frankfurckiej Hochschule für Musik (1972–1975) u Hansa Ulricha Engelmanna (kompozycja) i Klausa Billinga (fortepian)[1][2]. Uczył się również u Wolfganga Fortnera[1]. W 1980 i 1984 roku przebywał jako stypendysta w Villa Massimo w Rzymie[1][2]. W 1986 roku został przyjęty na członka Akademie der Künste w Berlinie[1][2], a 1989 roku na członka Bayerische Akademie der schönen Künste[1]. W 1992 roku został wykładowcą kompozycji w Hochschule für Musik w Monachium[1][2].

Otrzymał m.in. Berliner Kunstpreis (1977), nagrodę związku krytyków niemieckich (1981) i nagrodę księcia Monako (1991)[1]. W 1984 roku został wyróżniony II nagrodą na Międzynarodowej Trybunie Kompozytorów UNESCO za utwór Sappho-Gesänge[1].

Twórczość

Należy do grona powojennych kompozytorów niemieckich, którzy w latach 70. i 80. XX wieku zerwali z awangardą, rezygnując z poszukiwań materiałowych na rzecz powrotu do ekspresji[1]. Uważał, że muzyka powinna odzwierciedlać psychikę jednostki i prezentować wartości o charakterze duchowym[1]. W utworach wokalno-instrumentalnych Bosego środki muzyczne służą podkreśleniu warstwy tekstowej[1]. Kompozytor wspierał ruchy ekologiczne, w utworach takich jak ...im Wind gesprochen dając wyraz sprzeciwowi wobec niszczeniu środowiska naturalnego[1]. Kompozycje Bosego cechują się bogatą kolorystyką, tradycyjne przetwarzanie materiału tematycznego zostaje porzucone na rzecz kalejdoskopowego sekwencjonowania obrazów dźwiękowych[1]. Różniące się między sobą i często skontrastowane fragmenty utworów są oddzielone pauzami lub nakładane na siebie[1].

Wybrane kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

Utwory orkiestrowe

  • Morphogenesis (1975)
  • I Symfonia (1976)
  • Musik für ein Haus voll Zeit na orkiestrę kameralną (1978)
  • Travesties in a Sad Landscape na orkiestrę kameralną (1978)
  • Symphonic Fragment na tenora, baryton, bas, chór i orkiestrę (1980)
  • Variationen na 15 instrumentów smyczkowych (1980, zrewid. 1990)
  • Idyllen (1982–1983)
  • Symbolum na organy i orkiestrę (1985)
  • Labyrinth I (1987)
  • ...Other Echoes Inhabit the Garden na obój i orkiestrę (1987)
  • Prozess na orkiestrę kameralną (1987–1988)
  • Zwei Studien (1989)
  • Scene na orkiestrę kameralną (1991)
  • Concertino per il H.W.H. na orkiestrę kameralną (1991)
  • Scene na orkiestrę kameralną (1991)
  • koncert fortepianowy Salut für Billy Pilgrim (1995)
  • Variationen für Orchester oder: In Erwartung der Wut über das Wiederfinden verlorener kleiner und grosser Münzen (1997)

Utwory kameralne

  • 4 kwartety smyczkowe (I 1973, II 1976–1977, III 1986–1989, IV 1996)
  • Threnos—Hommage à Bernd Alois Zimmermann na altówkę i wiolonczelę (1975)
  • Sonata na skrzypce solo (1975)
  • Trio smyczkowe (1978)
  • Solo na wiolonczelę (1978–1979)
  • ...vom Wege abkommen na wiolonczelę (1981–1982)
  • Drei Studien na skrzypce i fortepian (1986)
  • Drei Epitaphe na sekstet dęty (1987)
  • Nonett (1988)
  • Befragung na klarnet, 2 skrzypiec, altówkę, wiolonczelę i kontrabas (1988)
  • Die Menagerie von Sanssouci na flet, saksofon, wiolonczelę i perkusję (1988)
  • Edge na skrzypce (1989)

Utwory fortepianowe

  • Labyrinth II (1987)
  • Origami na fortepian na 4 ręce (1991)

Utwory wokalno-instrumentalne

  • Todesfuge na baryton, chór i organy (1972)
  • 3 Songs na tenora i orkiestrę kameralną (1977)
  • Guarda el canto na sopran i kwartet smyczkowy (1981–1982)
  • Sappho-Gesänge na mezzosopran i fortepian lub orkiestrę kameralną (1982)
  • ...im Wind gesprochen na sopran, 2 recytatorów, chór, organy i orkiestrę kameralną (1984–1985)
  • Sonnet XLII na baryton i kwartet smyczkowy (1986)
  • 5 Gesänge na baryton i 10 instrumentów (1986)
  • Sechs deutsche Volkslieder na baryton i 8 instrumentów 1988)
  • Vier Lieder na sopran i 10 instrumentów (1988)
  • Achalm na sopran i 7 instrumentów (1989)
  • Love after Love na sopran i orkiestrę (1990–1991)
  • Ein Brudermord na baryton, akordeon, wiolonczelę i taśmę (1991)
  • In hora mortis na recytatora i orkiestrę smyczkową (1991)
  • Siete Textos de Miguel Angel Bustos na sopran, akordeon i wiolonczelę (1991)

Utwory sceniczne

  • opera kameralna Blutbund (1974, wyst. Hamburg 1977)
  • opera kameralna Das Diplom (1975, wyst. Ulm 1976)
  • balet Die Nacht aus Blei (1980–1981, wyst. Berlin 1981)
  • sceny liryczne Die Leiden des jungen Werthers (1983–1984, wyst. Schwetzingen 1986)
  • opera Chimare (wyst. Akwizgran 1986)
  • balet Werther-Szenen (1988, wyst. Schweinfurt 1989)
  • opera 63: Dream Palace (1989, wyst. Monachium 1990)
  • balet Medea (wyst. Zurych 1994)
  • opera Schlachthof 5 (1994–1995, wyst. Monachium 1996)

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab, suplement. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1998, s. 64. ISBN 83-224-0492-1.
  2. 1 2 3 4 5 6 7 Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 405–405. ISBN 0-02-865526-5.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.