Nikołaj Apalko | |
Arcybiskup nowogródzki i słonimski | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
30 maja 1956 |
Arcybiskup nowogródzki i słonimski | |
Okres sprawowania |
od 2007 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Inkardynacja | |
Śluby zakonne |
20 czerwca 1985 |
Diakonat |
30 czerwca 1985 |
Prezbiterat |
19 grudnia 1985 |
Chirotonia biskupia |
4 sierpnia 1996 |
Data konsekracji |
4 sierpnia 1996 | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Miejscowość | |||||||||||||||||
Miejsce | |||||||||||||||||
Konsekrator | |||||||||||||||||
Współkonsekratorzy |
Maksym (Krocha), Dymitr (Drazdou), Stefan (Korzun), Arystarch (Stankiewicz), Gleb (Sawin), Konstantyn (Gorianow), Piotr (Karpusiuk), Artemiusz (Kiszczanka) | ||||||||||||||||
|
Guriasz, imię świeckie Nikołaj Pietrowicz Apalko (ur. 30 maja 1956 w Lnozawodzie) – białoruski biskup prawosławny.
Życiorys
W 1982 ukończył moskiewskie seminarium duchowne i rozpoczął studia w Moskiewskiej Akademii Duchownej. W 1984 jako posłusznik wstąpił do ławry Troicko-Siergijewskiej. Tam też 20 czerwca 1985 złożył wieczyste śluby mnisze, przyjmując imię Guriasz. 30 czerwca tego samego roku został wyświęcony na hierodiakona, zaś 19 grudnia – na hieromnicha. W 1986 ukończył studia teologiczne i został przeniesiony do monasteru Zaśnięcia Matki Bożej w Żyrowiczach, gdzie pełnił przez rok funkcję ekonoma, następnie od 1987 do 1990 dziekana i od 1990 do 1996 namiestnika.
4 sierpnia 1996 w soborze Zaśnięcia Matki Bożej w Monasterze Żyrowickim miała miejsce jego chirotonia biskupia, po której został biskupem nowogródzkim i lidzkim. Od 2000 jest ponadto rektorem szkoły duchownej w Słonimiu. W 2007 podniesiony do godności arcybiskupiej.
W 2012 został pierwszym kanclerzem Egzarchatu Białoruskiego[1]. Dwa lata później powierzono mu ponadto obowiązki przewodniczącego Sądu Cerkiewnego egzarchatu[2].