Kardynał prezbiter | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
13 listopada 1727 |
Data i miejsce śmierci |
21 września 1795 |
Prefekt Kongregacji Soborowej | |
Okres sprawowania |
1785–1795 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Kreacja kardynalska |
23 czerwca 1777 |
Kościół tytularny |
Guglielmo Pallotta (ur. 13 listopada 1727 w Maceracie, zm. 21 września 1795 w Rzymie) – włoski kardynał.
Życiorys
Urodził się 13 listopada 1727 roku w Maceracie, jako syn Paridego Pallotty i Angeli Baldinucci[1]. Studiował hydraulikę, a następnie prawo na Collegio Nazareno[1]. Po studiach został sędzią Fabryki Świętego Piotra, elektorem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej i skarbnikiem generalnym Kamery Apostolskiej[1]. 23 czerwca 1777 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny Sant’Eusebio[2]. Dwa lata później został prefektem Kongregacji ds. Wód[1]. W 1785 roku został prefektem Kongregacji Soborowej i pełnił ten urząd do śmierci[2]. Po wybuchu rewolucji francuskiej, wraz z Giovannim Francesco Albanim, Leonardo Antonellim, Filippo Campanellim, Vitaliano Borromeą i Gregorio Salviatim, został członkiem Kongregacji ds. Francji, której zadaniem było zbadanie sytuacji po wprowadzeniu Konstytucji cywilnej kleru[1]. Zmarł 21 września 1795 roku w Rzymie[1].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 6 Guglielmo Pallotta. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2018-09-16]. (ang.).
- 1 2 Guglielmo Pallotta. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2018-09-16]. (ang.).