Gerbilomyszka
Eligmodontia
F. Cuvier, 1837[1]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – gerbilomyszka pampasowa (E. typus) na ilustracji z 1837 roku
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

chomikowate

Podrodzina

bawełniaki

Plemię

Phyllotini

Rodzaj

gerbilomyszka

Typ nomenklatoryczny

Eligmodontia typus F. Cuvier, 1837

Synonimy
Gatunki

7 gatunków – zobacz opis w tekście

Gerbilomyszka[6] (Eligmodontia) – rodzaj ssaków z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Południowej[7][8][9].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 64–103 mm, długość ogona 50–125 mm, długość ucha 10–26 mm, długość tylnej stopy 17–27 mm; masa ciała 9,4–35 g[8][10].

Systematyka

Rodzaj zdefiniował w 1837 roku francuski zoolog i paleontolog Frédéric Cuvier na łamach Annales des Sciences Naturelles[1]. Na gatunek typowy Cuvier wyznaczył gerbilomyszkę pampasową (E. typus).

Etymologia

Eligmodontia (Elygmodovtia, Elimodon, Heligmodontia, Eligmodon): gr. εΛιγμος eligmos ‘zakręt, skręt’; οδους odous, οδοντος odontos ‘zęby’[11].

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki[12][10][7][6]:

  • Eligmodontia hirtipes (O. Thomas, 1902) – gerbilomyszka chilijska
  • Eligmodontia puerulus (R.A. Philippi, 1896) – gerbilomyszka punańska
  • Eligmodontia bolsonensis Mares, Braun, Coyner & van den Bussche, 2008 – gerbilomyszka wyżynna
  • Eligmodontia typus F. Cuvier, 1837 – gerbilomyszka pampasowa
  • Eligmodontia dunaris Spotorno, Zuleta, L.I. Walker, Manriquez, Valladares & Marin, 2013
  • Eligmodontia moreni (O. Thomas, 1896) – gerbilomyszka stokowa
  • Eligmodontia morgani J.A. Allen, 1901 – gerbilomyszka patagońska

Uwagi

  1. 1 2 3 Niepoprawna późniejsza pisownia Eligmodontia F. Cuvier, 1837.
  2. ↑ Nieuzasadniona poprawka Eligmodontia F. Cuvier, 1837.

Przypisy

  1. 1 2 F. Cuvier. Du genre Eligmodonte et de l’Eligmodonte de Buenos-Ayres. Eligmodontia typus. „Annales des Sciences Naturelles, Zoologie”. Seconde Série. 7, s. 169, 1837. (fr.).
  2. ↑ A.F.A. Wiegmann. Bericht über die Leistungen in Bearbeitung der übrigen Thierklassen, während des Jahres 1837. „Archiv für Naturgeschichte”. 4 (2), s. 388, 1838. (niem.).
  3. ↑ J.A. Wagner. Gruppirung der Gattungen der Nager in natürlichen Familien, nebst Beschreibung einiger neuen Gattungen und Arten. „Archiv für Naturgeschichte”. 7 (1), s. 125, 1841. (niem.).
  4. ↑ Mammalia. W: L. Agassiz: Nomenclator zoologicus, continens nomina systematica generum animalium tam viventium quam fossilium, secundum ordinem alphabeticum disposita, adjectis auctoribus, libris, in quibus reperiuntur, anno editionis, etymologia et familiis, ad quas pertinent, in singulis classibus. Soloduri: Jent et Gassmann, 1842–1846, s. 37. (łac.).
  5. ↑ O. Thomas. On new small Mammals from the Neotropical Region. „The Annals and Magazine of Natural History”. Sixth Series. 18 (106), s. 307, 1896. (ang.).
  6. 1 2 Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 247–248. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  7. 1 2 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 432. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  8. 1 2 U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 517–519. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
  9. ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Eligmodontia. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-03].
  10. 1 2 Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 276. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
  11. ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 256, 1904. (ang.).
  12. ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-08]. (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.