Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek |
gąsówka irysowa |
Nazwa systematyczna | |
Lepista irina (Fr.) H.E. Bigelow Can. J. Bot. 37: 775 (1959) |
Gąsówka irysowa (Lepista irina (Fr.) H.E. Bigelow) – gatunek grzybów należący do rzędu pieczarkowców (Agaricales)[1].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Lepista, Incertae sedis, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1838 r. Elias Fries nadając mu nazwę Agaricus irinus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1959 r. Howard Elson Bigelow, przenosząc go do rodzaju Lepista[1].
- Agaricus irinus Fr. 1838
- Clitocybe irina (Fr.) H.E. Bigelow & A.H. Sm. 1969
- Clitocybe irina (Fr.) H.E. Bigelow & A.H. Sm. 1969 var. irina
- Clitocybe irina var. luteospora H.E. Bigelow & A.H. Sm. 1969
- Gyrophila irina (Fr.) Quél. 1886
- Lepista irina (Fr.) H.E. Bigelow 1959 var. irina
- Lepista irina var. montana Bon 1985
- Rhodopaxillus irinus (Fr.) Métrod 1942
- Tricholoma irinum (Fr.) P. Kumm. 1871
Nazwę polską podali A. Borowska, E. Garndweidner i Alina Skirgiełło w 1993 r.[3]
Morfologia
Średnicy 5–13 cm, za młodu półkulisty lub dzwonkowato-łukowaty, później płaskołukowaty. Powierzchnia gładka, naga, początkowo biaława, później brązowoochrowa. Jest nieco higrofaniczny; podczas wilgotnej pogody staje się lepki, ciemniejszy (mięsnobrązowy), a jego brzeg nieco karbowany[4].
Średnio gęste, u młodych okazów białawe, później brudnokremowe, w końcu mięsnoochrowe[4].
Wysokość 5–10 cm, grubość 1–2,5 cm, pełny, walcowaty, u podstawy zgrubiały. Powierzchnia siatkowato lub podłużnie pokryta włókienkami, górą biaława, niżej kremowoochrowa[4].
Dość twardy i zwarty, biały. Smak bardzo słaby, nieco słodkawy, zapach przypominający nieco korzenie fiołka[4].
Występowanie i siedlisko
Występuje w Ameryce Północnej i Środkowej, Europie, Japonii i Australii[5]. W Polsce jej rozmieszczenie nie jest dokładnie znane, ale nie jest zagrożona[3].
Rośnie na ziemi wśród traw i liści w lasach liściastych, zaroślach i parkach. Owocniki wytwarza od września do listopada[3]. Najczęściej spotykana jest w lasach łęgowych pod jesionami oraz w lasach bukowych[4].
Znaczenie
Gatunki podobne
- gąsówka kołpaczkowata (Clitocybe panaeolus). Ma wodniste plamy na kapeluszu i zapach podobny do mąki[4],
- lejkówka liściowa (Clitocybe phyllophila). Ma cienki miąższ, anyżowy zapach[4].
Przypisy
- 1 2 3 Index Fungorum [online] [dostęp 2020-05-13] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2013-04-15] (ang.).
- 1 2 3 4 Władysław Wojewoda, Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1
- 1 2 3 4 5 6 7 8 Pavol Škubla, Wielki atlas grzybów, Poznań: Elipsa, 2007, ISBN 978-83-245-9550-1
- ↑ Discover Life [online] [dostęp 2015-12-05] (ang.).