| |||||||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny |
C32H18N8 | ||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa |
514,54 g/mol | ||||||||||||||||||||||||||
Wygląd |
ciemnofioletowe krystaliczne ciało stałe[1] | ||||||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||||||||||||||||
PubChem | |||||||||||||||||||||||||||
DrugBank | |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
Ftalocyjanina – organiczny związek chemiczny o budowie zbliżonej do występującej w przyrodzie porfiryny. Jej pochodne, szczególnie jej kompleksy z kobaltem, niklem i miedzią, są stosowane jako barwniki o barwach od czerwonej po granatową. Szacuje się, że ok. 25% przemysłowo stosowanych barwników to różne pochodne ftalocyjaniny[3].
Pochodne ftalocyjaniny znajdują zastosowanie w przemyśle poligraficznym, włókienniczym, do barwienia tworzyw sztucznych, farb, lakierów, wyrobów gumowych. Pierwsze płyty CD-R zawierały barwniki oparte na ftalocyjaninach, które posiadały zdolność trwałej zmiany swojej barwy pod wpływem światła lasera nagrywarki, co umożliwiało nieodwracalną, jednorazową archiwizację danych[3].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 29H,31H-Phthalocyanine (nr 253103) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. [dostęp 2011-11-27]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ Ftalocyjanina (nr 253103) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. [dostęp 2011-11-27]. (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- 1 2 Gerd Löbbert: Phthalocyanines. W: Ullmann’s Encyclopedia of Industrial Chemistry. Weinheim: Wiley-VCH, 2002. DOI: 10.1002/14356007.a20_213.
Linki zewnętrzne
- Mariusz Trytek, Magdalena Makarska, Katarzyna Polska, Stanisław Radzki i inni. Porfiryny i ftalocyjaniny. Właściwości i niektóre zastosowania. „Biotechnologia”. 4 (71), s. 109–127, 2005.
- About SPP. Society of Porphyrins and Phthalocyanines. [dostęp 2019-02-16]. (ang.).
- Patrick Linstead: Phthalocyanines. (ang.).
- Journal of Porphyrins and Phthalocyanines. World Scientific. (ang.).