Franciszek Plocek
Ilustracja
Franciszek Plocek w 1935 roku
Data i miejsce urodzenia

31 października 1894
Łódź

Data i miejsce śmierci

23 października 1980
Łódź

Senator IV kadencji (II RP)
Okres

od 1935
do 13 września 1938

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Srebrny Krzyż Zasługi Brązowy Krzyż Zasługi
Krzyż Legionowy Odznaka pamiątkowa Polskiej Organizacji Wojskowej

Franciszek Plocek, ps. „Słowik” (ur. 31 października 1894 w Łodzi, zm. 23 października 1980 tamże) – polski działacz niepodległościowy, rolnik, polityk, poseł na Sejm III kadencji i senator w II RP, członek Rady Głównej Centralnego Towarzystwa Organizacji i Kółek Rolniczych od 1934 roku[1].

Życiorys

Wykształcenie

Ukończył cztery klasy szkoły średniej w Łodzi, miesięczny kurs rolniczy w Liskowie i kurs podoficerski[2].

Działalność niepodległościowa

Od 1913 roku był członkiem konspiracyjnej organizacji Drużyny Strzeleckie, od 1914 roku działał w Narodowym Związku Chłopskim, w 1915 roku był współorganizatorem POW w powiecie łódzkim (był w niej komendantem sekcji, plutonu i organizacji lokalnej w Retkini), również w Retkini w 1916 roku współorganizował PSL i OSP, w 1918 roku uczestniczył w akcji rozbrajania Niemców, a następnie służył w Wojsku Polskim: w latach 1919–1920 brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej: w 28. pułku piechoty, następnie w Sekcji Propagandy przy Oddziale II Sztabu DOG Łódź, w końcu 1920 roku jako plutonowy w 201. i 202. pułku piechoty na froncie. Został zdemobilizowany w grudniu 1920 roku[2].

Praca zawodowa i polityczna

Powrócił do pracy na roli, został komendantem OSP w Retkini, zastępcą przewodniczącego gminnego komitetu WFPW (Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego) i prezesem komitetu budowy „Domu Ludowego” w Retkini.

Był członkiem rady gminnej gminy Brus, członkiem dozoru szkolnego, skarbnikiem i prezesem łódzkiej Rady Okręgowej Towarzystwa Organizacji i Kółek Rolniczych[3], a poprzez tę ostatnią funkcję również członkiem władz centralnych tego Towarzystwa. Ponadto był członkiem wydziału powiatowego, rady wojewódzkiej oraz zarządu łódzkiej Izby Rolniczej.

Politycznie był związany z BBWR.

W 1930 roku został wybrany posłem na Sejm III kadencji (1930–1935) z listy nr 1 (BBWR) w okręgu wyborczym nr 14 (Łódź). W kadencji tej pracował w komisji reform rolnych.

W 1935 roku został senatorem IV kadencji (1935–1938) z województwa łódzkiego. Pracował w komisjach: gospodarczej, rolnej i skarbowej, w której był sekretarzem[4][2].

II wojna światowa i po wojnie

W czasie II wojny światowej był członkiem ZWZ-AK. Został aresztowany w 1942 roku przez Niemców i był więziony przez trzy miesiące, a następnie wysiedlony do Generalnego Gubernatorstwa.

Po wojnie należał do Stronnictwa Ludowego: był wiceprezesem zarządu wojewódzkiego w Łodzi, członkiem Rady Naczelnej (zostały wybierany 15 stycznia 1946 roku i ponownie 30 września 1948 roku).

W 1954 roku został skreślony z listy członków Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego, w 1957 roku jego członkostwo w tej partii przywrócono.

Pracował jako rolnik do 1965 roku[2].

Życie prywatne

Był synem Franciszka i Antoniny. Ożenił się z Walerią Kabzą[2]. Synowie Gabriel i Zdzisław, córka Aleksandra.

Pochowany na cmentarzu katolickim parafii Najświętszego Serca Jezusowego w Łodzi (kwatera II, grób 737)[5].

Ordery i odznaczenia

Upamiętnienie

Od 2007 roku w Łodzi, na Retkini (pomiędzy ulicą Pienistą, a ulicą Maratońską), istnieje ulica Franciszka Plocka[9].

Przypisy

  1. ↑ Sprawozdanie Centralnego Towarzystwa Organizacyj i Kółek Rolniczych w Warszawie za 1934/5 Rok, Warszawa 1935, s. 17.
  2. 1 2 3 4 5 Profil na stronie Biblioteki Sejmowej. [dostęp 2015-06-07].
  3. ↑ „Łódź w Ilustracji”, 18 VII 1937, nr 29, s. 5 (w gronie zaproszonych gości spotkania z okazji 20-lecia Tow. Organizacji i Kółek Rolniczych w Łodzi).
  4. ↑ Scriptor (opr.): Sejm i Senat 1935–1938 IV kadencja. Warszawa: nakładem Księgarni F. Hoesicka, 1936, s. 394.
  5. ↑ Franciszek Plocek » Witryna edukacyjna Kancelarii Senatu [online], senat.edu.pl [dostęp 2022-05-13].
  6. ↑ M.P. z 1932 r. nr 121, poz. 152 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  7. ↑ M.P. z 1929 r. nr 278, poz. 644 „za zasługi na polu pracy niepodległościowej i społecznej”.
  8. ↑ M.P. z 1949 r. nr 59, poz. 793 „za zasługi w pracy zawodowej”.
  9. ↑ Dziennik Urzędowy Wojew. Łódzkiego, 2007, nr 251, poz. 2416.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.