Kardynał biskup | |
Kraj działania | |
---|---|
Miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci |
6 lutego 1394 |
Arcybiskup Pizy | |
Okres sprawowania |
16 maja 1362 - marzec 1380 |
Wicekanclerz Świętego Kościoła Rzymskiego | |
Okres sprawowania |
ok. 1383–1394 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Kreacja kardynalska |
18 września 1378 |
Kościół tytularny |
S. Eusebio (listopad 1378) |
Francesco di ser Puccio Moricotti (zm. 6 lutego 1394) – włoski kardynał okresu Wielkiej schizmy zachodniej, reprezentujący obediencję "rzymską".
Życiorys
Urodził się w Vicopisano koło Pizy. Jego ojciec należał do miejscowej rodziny szlacheckiej Moricotti, natomiast matka była siostrą Giovanniego Scarlattiego, arcybiskupa Pizy w latach 1348–1362. Był też blisko spokrewniony z rodem Prignano, z którego wywodził się papież Urban VI.
Francesco został najpierw kanonikiem i primiceriusem kapituły katedralnej w Pizie, a 16 maja 1362 arcybiskupem tego miasta. 18 września 1378 nowo wybrany papież Urban VI mianował go kardynałem, a kilka miesięcy później nadał mu tytuł prezbitera S. Eusebio. Francesco był jednym z najwierniejszych stronników Urbana VI w jego sporze z antypapieżem Klemensem VII. Był gubernatorem Kampanii (1380) i Fondi (1381) oraz wicekanclerzem Świętego Kościoła Rzymskiego i biskupem Palestriny (prawdopodobnie już w 1383, a z pewnością przed 1 maja 1385). Zrezygnował natomiast z arcybiskupstwa pizańskiego na początku 1380. Przewodniczył konklawe 1389 i konsekrował nowego papieża Bonifacego IX. Zmarł w Asyżu.
Bibliografia
- Francesco Moricotti Prignano
- Ecclesiae Pisanae historia, Tom 2
- Maria Grazia Blasio: MORICOTTI, Francesco di ser Puccio di Vico pisano. [w:] Dizionario Biografico degli Italiani - Volume 76 (2012) [on-line]. 2012. [dostęp 2016-10-06]. (wł.).