Francesco Antonio Pistocchi
Ilustracja
Imię i nazwisko

Francesco Antonio Mamiliano Pistocchi

Pseudonim

Pistocchino

Data i miejsce urodzenia

1659
Palermo

Pochodzenie

włoskie

Data i miejsce śmierci

13 maja 1726
Bolonia

Typ głosu

kontralt

Gatunki

muzyka poważna, muzyka barokowa

Zawód

kompozytor, śpiewak

Francesco Antonio Mamiliano Pistocchi, zwany Pistocchino[1][2] (ur. 1659 w Palermo, zm. 13 maja 1726 w Bolonii[1][2]) – włoski kompozytor i śpiewak, kastrat (kontralt)[3].

Życiorys

Syn Giovanniego Pistocchiego, członka kapeli przy bazylice San Petronio w Bolonii[1]. Był cudownym dzieckiem, wystąpił publicznie jako śpiewak w wieku 3 lat, mając 8 lat opublikował swój pierwszy zbiór utworów (Capricci puerili op. 1)[1][2][3]. W latach 1670–1675 był członkiem kapeli przy bazylice San Petronio jako sopran dziecięcy[1][2]. W kolejnych latach występował jako śpiewak (kontralt) w Parmie, Rzymie, Bolonii, Modenie i Wenecji[1]. Od 1686 do 1695 roku pozostawał w służbie na dworze książęcym w Parmie, następnie w latach 1696–1699 przebywał na dworze w Ansbach[1][2][3]. W 1687 roku przyjęty został na członka bolońskiej Accademia Filarmonica, w 1708 i 1710 roku pełnił funkcję jej przewodniczącego[1][2]. Od 1701 do 1708 roku ponownie był członkiem kapeli przy bazylice San Petronio w Bolonii[1][2]. W 1702 roku otrzymał tytuł virtuoso di camera e di cappella na dworze księcia Toskanii Ferdynanda[1][2][3]. W 1709 roku przyjął święcenia kapłańskie, w 1715 roku został członkiem Kongregacji Oratorianów w Forlì[1][2].

Do jego uczniów należeli Antonio Bernacchi, Annibale Pio Fabri i Giovanni Battista Martini[2].

Ważniejsze kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych[1][2])

Opery

  • Il Leandro (wyst. Wenecja 1679, 2. wersja wyst. 1682)
  • Il Narciso (wyst. Ansbach 1697)
  • Le pazzie d’amore e dell’interese (wyst. Ansbach 1699)
  • Le risa di Democrito (wyst. Wiedeń 1700)
  • I Rivali generosi (wyst. Reggio Emilia 1710)

Oratoria

  • Sant’Adriano (wyst. Modena 1692)
  • Maria vergine addolorata (wyst. Ansbach 1698)
  • Il sacrificio di Gefte (wyst. Bolonia 1720)
  • I Pastori al Presepe (wyst. Bolonia 1721)
  • Davide (wyst. Bolonia 1721)

Kantata

  • La pace tra l’armi, sopresa notturna nel campo (wyst. Ansbach 1700)

Utwory instrumentalne

  • Capricci puerili saviamente composti e passeggiati in 40 modi sopra un baso d’un balleto, per il clavicembalo ed altri instrumenti (1667)
  • Duetti e terzetti (1707)

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 8. Część biograficzna pe–r. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2004, s. 121. ISBN 978-83-224-0837-7.
  2. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 5 Pisc–Stra. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2810. ISBN 0-02-865530-3.
  3. 1 2 3 4 Companion to Baroque Music. edited by Julie Anne Sadie. Berkeley: University of California Press, 1998, s. 54. ISBN 0-520-21414-5.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.