Ferdynand Medyceusz
Ilustracja
Dynastia

Medyceusze

Data i miejsce urodzenia

9 sierpnia 1663
Palazzo Pitti, Florencja, Wielkie Księstwo Toskanii

Data i miejsce śmierci

31 października 1713
Palazzo Pitti, Florencja, Wielkie Księstwo Toskanii

Ojciec

Kosma III Medyceusz

Matka

Małgorzata Ludwika Orleańska

Żona

Jolanta Beatrycze Bawarska

Ferdynand Medyceusz (ur. 9 sierpnia 1663, zm. 31 października 1713) – najstarszy syn wielkiego księcia Toskanii Kosmy III Medyceusza i jego żony Małgorzaty Ludwiki Orleańskiej. Ferdynand był dziedzicem Wielkiego Księstwa Toskanii w latach 1670–1713. Obecnie znany głównie ze swojego artystycznego patronatu, który był kontynuacją medycejskiej tradycji wspierania ludzi sztuki.

Życiorys

Ferdynand urodził się we florenckiej siedzibie rodu Medyceuszy Palazzo Pitti jako syn następcy wielkoksiążęcego tronu Kosmy i jego żony Małgorzaty Ludwiki Orleańskiej, wnuczki regentki Francji Marii Medycejckiej. Kiedy rodzice Ferdynanda ostatecznie się rozstali w 1675 roku, jego matka (która gardziła jego ojcem odrobinę mniej niż Florentczycy) wróciła do Paryża, gdzie wstąpiła do klasztoru żeńskiego w Montmartre[1]. Ferdynand był niepodporządkowującym się bigoteryjnemu ojcu młodzieńcem, którym, jak zresztą cała elita wielkiego księstwa, gardził[2]. Opiekę nad chłopcem i jego wychowanie wzięła na siebie jego babka Wiktoria della Rovere.

Ferdynand wiele cech odziedziczył po swojej awanturniczej matce – był przystojny, dobrze jeździł konno i miał niewątpliwy talent muzyczny – wielokrotnie śpiewał przygrywając sobie na klawesynie, niekiedy z powodzeniem komponując muzykę dworską[3]. Jego nauczycielami byli Gianmaria Paliardi z Genui i Piero Salvetti, którzy sami byli kompozytorami.

Poza muzyką Ferdynand wkrótce zaczął wikłać się w dworskie spiski i intrygi, na co niechętnie patrzył jego władczy ojciec. Medyceusz był homoseksualistą i wiadomo, że szczególnie upodobał sobie kastratów – najsłynniejszy związek połączył go z weneckim śpiewakiem operowym Cecchino, który wywierał na niego ogromny wpływ i słynnym z urody muzykiem Petrillo[4]. Wuj Ferdynanda Franciszek Maria Medyceusz, starszy od niego o zaledwie trzy lata wywierał znaczny wpływ na jego życie.

W 1689 roku poślubił Jolantę Beatryczę Bawarską, bezbarwną córkę bawarskiego elektora Ferdynanda Marii i jego żony Henrietty Adelajdy Sabaudzkiej. Mimo że księżna również lubiła muzykę i kochała męża, jej uczucia nigdy nie zostały odwzajemnione, a ich małżeństwo było nieszczęśliwe i pozostało nieskonsumowane[4].

W 1696 roku Ferdynand wyjechał do Wenecji, gdzie zakochał się w znanej śpiewaczce zwanej La Bambagia[5]. Właśnie podczas obchodów weneckiego karnawału książę zaraził się syfilisem od jednego ze swoich kochanków[4].

Od 1710 roku zdrowie Medyceusza zaczęło się pogarszać i wkrótce jego twarz pokryły wrzody będące jednym z objawów syfilisu.

Ferdynand zmarł w 1713 roku, nie pozostawiając po sobie żadnego potomstwa. Kosma III panował do 1723 roku i jego następcą został młodszy brat Ferdynanda, Jan Gaston, który również był bezdzietny. Wskutek wymarcia męskiej linii rodu Medyceuszy, Wielkie księstwo Toskanii po śmierci Jana Gastona, decyzją europejskich potęg przeszło w ręce Franciszka Stefana Lotaryńskiego, męża cesarzowej Marii Tersy, co położyło kres niezależności Wielkiego Księstwa Toskanii.

Przypisy

Bibliografia

  • Paul Strathern, Medyceusze. Mecenasi sztuki – tyrani – kochankowie, Warszawa: Bellona, 2007, ISBN 978-83-11-10631-4.
  • Harold Acton, The Last Medici, wyd. 2, Uniwersytet Michigan, 1958.
  • Medyceusze, Agora (seria Dynastie Europy), ISBN 978-83-268-0085-6, opracowanie zbiorowe.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.