Państwo | |
---|---|
Terytorium zależne | |
Skrót |
MF |
Lider | |
Data założenia | |
Adres siedziby |
Áarvegur 2 |
Ideologia polityczna | |
Młodzieżówka |
Ung fyri Miðflokkin |
Barwy | |
Obecni posłowie |
2/33 0/2 |
Strona internetowa |
Farerska Partia Centralna (far. Miðflokkurin) – partia polityczna działająca na Wyspach Owczych. Reprezentują poglądy chrześcijańsko demokratyczne[1], socjalno konserwatywne i regionalistyczne[2]. Partia posługuje się logiem przypominającym granatową muszkę, będącą jednocześnie literą M i posługuje się barwą ciemnoniebieską.
Historia
Decyzję o zawiązaniu partii przedstawiono już 30 listopada 1991 roku w Hotelu Hafnia (Tórshavn), jednak oficjalnie założono ją 30 maja 1992 roku[3]. Powstała w wyniku wyjścia części polityków z Kristiliga Fólkaflokkin, Føroya Framburðs- og Fiskivinnuflokk[1]. Pierwszym przewodniczącym partii był Álvur Kirke, a jego zastępcą Jenis av Rana[3]. W tym samym roku wzięła udział w wyborach samorządowych w Tórshavn[3].
Pierwsze wybory parlamentarne, w których wzięła udział partia odbyły się 7 lipca 1994[3]. W sondażach przed wyborczych, przeprowadzonych dwa dni wcześniej dostała 7,5% głosów i 3 miejsca w parlamencie, jednak ostatecznie uzyskała 1 485 głosów (5,8%) i dwóch parlamentarzystów: Tordura Niclasena oraz Jenisa av Ranę[3]. Po wyborach partia została członkiem koalicji wraz z: Sambandsflokkurin, Fólkaflokkurin, Kristiliga Fólkaflokkurin[3]. W kolejnych wyborach partia uzyskała 1 123 głosy (4,1%) i jednego posła[3][4]. Jenis av Rana został wówczas przewodniczącym partii do 1997 roku, kiedy zastąpił go Bill Justinussen (do 1999), a następnie ponownie Álvur Kirke. Jenis av Rana powrócił na stanowisko w 2001 roku.
Partia wzięła udział w wyborach do Folketingu w 2001 roku, gdzie zdobyła 569 głosów (2,2%) i żadnego mandatu[5]. Podobnym rezultatem do poprzednich zakończyły się wybory w roku 2002, kiedy partia dostała 1 292 głosy (4,2%) i jeden mandat poselski[6]. Dwa lata później otrzymała 1 661 głosów (5,2%) i dwa mandaty[7]. W wyborach samorządowych w roku 2004 nie zyskała ani jednego radnego we wszystkich gminach[8].
Kolejne wybory do parlamentu duńskiego: 2005 i 2007 partia przegrała i nie dostała mandatu[9]. Rok później w wyborach partia uzyskała 2 610 głosów (8,4%) i trzy miejsca w parlamencie[9]. Na krótko zawiązano wówczas koalicję, która trwała od 4 lutego do 26 września 2008 i na czas jej trwania Ministrem Finansów Wysp Owczych był Karsten Hansen[10]. Partia nie odniosła żadnego sukcesu w wyborach samorządowych w 2008 roku[11].
Wybory w roku 2011 skończyły się dla partii wynikiem 1 883 zdobytych głosów (6,2%) oraz dwoma zdobytymi mandatami[12]. Ugrupowanie weszło w skład rządzącej koalicji, a Karsten Hansen został Ministrem Zdrowia. W tym samym roku odbyły się wybory do Folketingu, w których partia zdobyła 872 głosy (4,2%) i nie dostała żadnego miejsca w duńskim parlamencie[13]. Rok później w wyborach samorządowych partia również nie uzyskała żadnego radnego[14].
Po wyborach w roku 2015 Miðflokkurin ma dwóch posłów po uzyskaniu 1 779 głosów (5,5%)[15]. Partia opuściła koalicję rządzącą, a jej przedstawicielami w parlamencie są: Jenis av Rana i Bill Justinussen. W tym samym roku odbyły się też wybory parlamentarne w Danii, w których Partia Centralna dostała 605 głosów (2,6%)[16].
Program
Program Partii Centralnej zawiera się w szesnastu punktach[17]:
- Społeczeństwa powinny być kształtowane przez chrześcijańską koncepcję życia.
- Życie człowieka powinno być chronione od momentu poczęcia do naturalnej śmierci.
- Małżeństwo i rodzina powinny być chronione.
- Należy zapewnić osobom starszym, niepełnosprawnym i chorym bezpieczne i godne życie.
- Należy ograniczyć dostęp do alkoholu i narkotyków.
- Młode pokolenie powinno mieć możliwe szerokie możliwości rozwoju i pracy.
- Polityka powinna opierać się na obywatelach.
- Należy sensownie wykorzystywać pieniądze pozyskane z podatków.
- Praca dla wszystkich.
- Praca musi być dobrze płatna.
- Należy swobodnie korzystać z danego przez Boga bogactwa ryb w okolicach Wysp Owczych, jako majątku narodowego archipelagu.
- Należy zapewnić lepsze warunki pracy dla wszystkich pracowników.
- Partia walczy o wzmocnienie farerskiego rolnictwa.
- Należy uniezależnić edukację.
- Partia kładzie mocny nacisk na ochronę środowiska oraz działania prewencyjne.
- Należy nie przyjmować możliwości wejścia do Unii Europejskiej i wzmocnić współpracę z krajami spoza niej (Norwegia, Grenlandia i Islandia).
Partia opowiada się między innymi przeciwko nadawaniu dodatkowych praw homoseksualistom i w 2005 roku zwróciła się o wykluczeniu ich w ustawie antydyskryminacyjnej, którą ostatnie zatwierdzono w 2006 roku w niezmienionej formie. Podczas krótkotrwałej koalicji w 2008 roku partia wezwała swoich koalicjantów do niepopierania legalizacji związków jednopłciowych oraz adopcji przez nich dzieci[18]. Szerokim echem odbiła się na Wyspach Owczych sytuacja z roku 2010. Premier Islandii Jóhanna Sigurdardóttir przybyła na polityczną kolację z przedstawicielami władz archipelagu wraz ze swoją żoną[19]. Przewodniczący Partii Centralnej Jenis Av Rana odmówił udziału w tym spotkaniu tłumacząc, że nie ma nic przeciwko osobom homoseksualnym, jednak jego partia opowiada się przeciwko legalizacji ich związków i gdyby pojawił się na kolacji zostałoby to uznane za zmianę politycznego kierunku ugrupowania[19]. Dodatkowo uznał, że "takie formy aktywności homoseksualnej" są sprzeczne z Biblią i niedopuszczalne[19].
Organizacja Miðflokkurin
Przewodniczący[20]:
Wiceprzewodniczący[20]:
- Mia av Kák Joensen
Przewodniczący Miðflokkurin
Następujące osoby sprawowały funkcję przewodniczącego Partii Centralnej[3]:
Obecni parlamentarzyści Miðflokkurin
Ostatnie wybory odbyły się na Wyspach Owczych 1 września 2015 roku[15]. Partia Centralna uzyskała w nich 5,5% głosów, co dało jej dwa mandaty w Løgtingu, czyli o dwa więcej względem poprzednich wyborów[15]. Lista posłów obecnie sprawujących urząd z ramienia Miðflokkurin przedstawia się następująco[21]:
- Bill Justinussen
- Jenis av Rana
Poparcie w wyborach
Wybory parlamentarne
Wyniki Partii Centralnej w wyborach parlamentarnych przedstawiały się następująco[3][9]:
Wybory | Løgting | Folketing | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Głosy | Mandaty | Głosy | Mandaty | |||||||
Liczba | % | +/– | Liczba | +/– | Liczba | % | +/– | Liczba | +/– | |
1994 | 1 491 | 5,2 (7.) | — | 2/32 |
— | — | — | — | — | — |
1998 | 1 125 | 4,1 (6.) | 1,1 | 1/32 |
1 | — | — | — | — | — |
2001 | — | — | — | — | — | 569 | 2,2 (5.) | — | 0/2 |
— |
2002 | 1 292 | 4,2 (6.) | 0,1 | 1/32 |
— | — | — | — | — | |
2004 | 1 661 | 5,2 (5.) | 1,0 | 2/32 |
1 | — | — | — | — | — |
2005 | — | — | — | — | — | 829 | 3,3 (5.) | 1,1 | 0/2 |
|
2007 | — | — | — | — | — | 1 573 | 6,8 (5.) | 3,5 | 0/2 |
|
2008 | 2 610 | 8,4 (5.) | 3,2 | 3/33 |
1 | — | — | — | — | — |
2011 (F) | 1 883 | 6,2 (6.) | 2,2 | 2/33 |
1 | 872 | 4,2 (5.) | 2,6 | 0/2 |
|
2015 (F) | 1 779 | 5,5 (6.) | 0,7 | 2/33 |
605 | 2,6 (6.) | 1,6 | 0/2 |
Wybory samorządowe
Wyniki Partii Centralnej w wyborach samorządowych przedstawiały się następująco[9][22]:
Wybory | Rady gmin | |||
---|---|---|---|---|
Głosy | Mandaty | |||
% | +/– | Liczba | +/– | |
1996 | — | — | 0/277 |
— |
2000 | 1,8 | — | 0/272 |
|
2004 | 1,8 | 0/220 |
||
2008 | 0,8 | 1,0 | 0/210 |
|
2012 | 1,0 | 0,2 | 0/203 |
Przypisy
- 1 2 Appendix II: Overview of the political parties in the Nordic countries, [w:] Christina Bergqvist i inni, Equal Democracies?: Gender and Politics in the Nordic Countries, Oslo: Scandinavian University Press, 1999, s. 318, ISBN 82-00-12799-0 [dostęp 2015-10-19] (ang.).
- ↑ Legislative elections. parties-and-elections.eu. [dostęp 2015-10-19]. (ang.).
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Søgan. Miðflokkurin. [dostęp 2015-10-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-05-11)]. (far.).
- ↑ Wielu: Løgtingið 150 - Hátíðarrit. Tórshavn: Løgting, 2002. ISBN 99918-966-5-1. (far.).
- ↑ November 20, 2001 Folketing Election Results. electionresources.org. [dostęp 2015-10-19]. (ang.).
- ↑ April 30, 2002 Election Results - Faroe Totals. electionresources.org. [dostęp 2015-10-19]. (ang.).
- ↑ January 20, 2004 Election Results - Faroe Totals. electionresources.org. [dostęp 2015-10-19]. (ang.).
- ↑ Kommunuvalið 2004. Kringvarp Føroya. [dostęp 2015-10-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-03-26)]. (far.).
- 1 2 3 4 Valúrslit. Kringvarp Føroya. [dostęp 2015-10-19]. (far.).
- ↑ Fyrrverandi landsstýrismenn í fíggjarmálum. Fíggjarmálaráðið. [dostęp 2015-10-19]. (far.).
- ↑ Kommunuvalið 11. november 2008. Kringvarp Føroya. [dostęp 2015-10-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-02-11)]. (far.).
- ↑ Løgtingsval 2011. Kringvarp Føroya. [dostęp 2015-10-19]. (far.).
- ↑ Fólkatingsval 2011. Kringvarp Føroya. [dostęp 2015-10-19]. (far.).
- ↑ Kommunuval 2012. Kringvarp Føroya. [dostęp 2015-10-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-11-26)]. (far.).
- 1 2 3 Løgtingsval 1. september 2015. Kringvarp Føroya. [dostęp 2015-10-19]. (far.).
- ↑ Fólkatingsval 18. juni 2015. Kringvarp Føroya. [dostęp 2015-10-19]. (far.).
- ↑ Hini 16 punktini. Miðflokkurin. [dostęp 2015-10-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-04)]. (far.).
- ↑ Homorettigheder truer Færøernes regering. politiken.dk, 2008-02-09. [dostęp 2015-10-19]. (duń.).
- 1 2 3 Færøsk politiker: Lesbisk statsminister forbryder sig mod Bibelen. politiken.dk, 2010-09-08. [dostęp 2015-10-19]. (duń.).
- 1 2 Floksstjórn. Miðflokkurin. [dostęp 2015-10-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-14)]. (far.).
- ↑ Tingmenn. Løgting. [dostęp 2015-10-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-20)]. (far.).
- ↑ Kommunufrágreiðingar. W: Frágreiðing um kommunurnar. Helge Justinussen (red.). T. I. Cz. 2. Tórshavn: Føroya landsstýri, czerwiec 1998, s. 16-456. ISBN 99918-3-044-8. [dostęp 2015-10-18]. (far.).
Linki zewnętrzne
- Miðflokkurin. [dostęp 2015-10-19]. (far.).