| Wielki Metropolita, Patriarcha Kościoła Wschodu | |
| biskup Seleucji-Ktezyfonu | |
| Okres sprawowania | |
|---|---|
| Wyznanie |
katolicyzm |
| Kościół |
rzymskokatolicki |
| Sakra biskupia | |
Farbocht[1] był kolejnym, po Ma'nie, biskupem Seleucji-Ktezyfonu. Przysługiwał mu również tytuł Wielkiego Metropolity. Jego pontyfikat zaczął się po wymuszonej rezygnacji poprzednika. Został konsekrowany w 421 roku i urząd biskupi pełnił przez rok. Podobnie jak jego poprzednicy jest uznawany przez kościoły wywodzące się z Kościoła Wschodu, za jednego z tradycyjnych Patriarchów Wschodu.
Bibliografia
Wzmianki o życiu Mar Farbochta znajdują się w Chronicon Ecclesiasticum XIII wiecznego jakobickiego kronikarza Bar Hebraeusa i historiach kościelnych Kościoła Wschodu z XII[2] i XIV wieku[3]. Wspomina o nim również inne źródło dotyczące historii Kościoła Wschodu- Kronika z Siirt[4].
Życie
Fragment Kroniki Bar Hebraeusa:
Po Mar Ma'na, Marabocht. Imię jego jest imieniem perskim. Człowiek ten po wygnaniu Ma'na przekupił króla Bahrama, syna króla Jezdegerda i zmusił biskupów do wybrania go Wielkim Metropolitą, grożąc im użyciem siły. Biskupi niechętni Marabochtowi, zaczęli szukać poparcia wśród wpływowych dworzan i w krótkim czasie zmusili go do ustąpienia. Został obłożony klątwą[5].
Nieco pełniejszy obraz pontyfikatu Farbochta daje opis z Historii Kościelnej Mariego:
Farbocht był biskupem z Kazrun. Po śmierci Mar Ma'na postanowił zostać jego następcą. W tym celu szukał pomocy dowódcy gwardii Bahrama, dając mu olbrzymie sumy pieniędzy i obiecując bycie posłusznym wobec magów; w tym samym czasie zaczął naciskać na wiernych i duchownych aby dali mu prymat w kościele. Cieszył się nim jednak krótki czas, gdyż ojcom i biskupom udało się wpłynąć na wysoko postawionych przyjaciół króla, którzy namówili go do złożenia Farbochta z urzędu. I tak oto kościół został uratowany przed jego niegodziwością a jego imię zostało wymazane z Księgi Żywych i Umarłych[2].
Przypisy
- ↑ Nestorian Patriarchs [online], www.nestorian.org [dostęp 2021-04-17].
- 1 2 Gismondi H., Maris, Amri, et Salibae: De Patriarchis Nestorianorum Commentaria II: Maris textus arabicus et versio Latina, Rzym, 1899
- ↑ Gismondi H., Maris, Amri, et Salibae: De Patriarchis Nestorianorum Commentaria I: Amri et Salibae Textus Rzym, 1896
- ↑ Scher Addai, (edycja i tłumaczenie), Histoire nestorienne inédite: Chronique de Séert. Première partie, w: Patrologia Orientalis 4.3 (1908), 5.2 (1910)
- ↑ Bar Hebraeus, Chronicon Ecclesiasticum (edycja Jean-Baptiste Abbeloos i Thomas Josephus Lamy), II. 58-60
Bibliografia
- Bar Hebraeus, Chronicon Ecclesiasticum (edycja Jean-Baptiste Abbeloos i Thomas Josephus Lamy)
- Baum Wilhelm, Winkel Dietmar, The Church of the East: A Concise History, Routledge, 2003
- Gismondi H., Maris, Amri, et Salibae: De Patriarchis Nestorianorum Commentaria II: Maris textus arabicus et versio Latina, Rzym, 1899
- Scher Addai, (edycja i tłumaczenie), Histoire nestorienne inédite: Chronique de Séert. Première partie, w: Patrologia Orientalis 4.3 (1908), 5.2 (1910)