Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Podrodzina |
Famatinanthoideae | ||
Rodzaj |
Famatinanthus | ||
Gatunek |
Famatinanthus decussatus | ||
Nazwa systematyczna | |||
Famatinanthus decussatus (Hieron.) Ariza & S.E.Freire Syst. Bot. 39: 354 (2014)[3] | |||
Synonimy | |||
|
Famatinanthus decussatus – gatunek rośliny z rodziny astrowatych, reprezentujący monotypowy rodzaj Famatinanthus. Występuje w północno-zachodniej części Argentyny[3], gdzie jest endemitem pasma Sierra de Famatina. Przez ok. 125 lat znany był tylko z okazu typowego zebranego przez jego odkrywcę, zanim nie został ponownie odnaleziony w 2011 roku. Ponowne odnalezienie i dokładne zbadanie tego gatunku spowodowało jego przeklasyfikowanie z rodzaju Aphyllocladus (z podrodziny Mutisioideae), do którego pierwotnie został zaliczony, do odrębnego rodzaju zajmującego izolowaną pozycję systematyczną w obrębie rodziny[4][5].
Morfologia
- Pokrój
- Krzewy osiągające zwykle do 1,8 m wysokości, z pędami rozłożystymi, owłosionymi (włoski T-kształtne)[5].
- Liście
- Zimozielone, naprzeciwległe, siedzące. Blaszka liściowa skórzasta, eliptyczna, całobrzega, do 9–13 mm długości i 2–4 mm szerokości, o wierzchołku zaostrzonym[5].
- Kwiaty
- Zebrane po 10–11 w siedzące i wyrastające pojedynczo na pędach koszyczki. Okrywa jest dzwonkowata, ma ok. 8 mm średnicy i 8–10 mm długości. Listki okrywy ułożone są w 3 szeregach. Mają kształt jajowaty, ich wierzchołki są zaostrzone, mają długość ok. 2 mm, przy czym wewnętrzne są nieco dłuższe od zewnętrznych. 5–6 kwiatów zewnętrznych w koszyczku ma korony dwuwargowe, kremowe, długości 16–17 mm. Kwiaty wewnętrzne w koszyczku, w liczbie 5–6, mają korony rurkowate długości ok. 15 mm, z 5 głęboko wciętymi łatkami. Znamię słupka jest płytko rozwidlone (ramiona mają 0,3 mm długości)[5].
- Owoce
- Niełupki o długości 5–6 mm i średnicy 1–2 mm, z puchem kielichowym w postaci włosków o długości 3–12 mm[5].
Systematyka
Gatunek i rodzaj izolowany w klasyfikacji rodziny astrowatych Asteraceae. Wyodrębniany jest w randze osobnej podrodziny Famatinanthoideae sytuowanej blisko bazalnej części gradu ewolucyjnego astrowatych – zajmuje pozycję siostrzaną względem wszystkich astrowatych z wyłączeniem podrodziny Barnadesioideae[6][2][7].
astrowate |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2023-02-26] (ang.).
- 1 2 3 Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2023-02-26] (ang.).
- 1 2 3 Famatinanthus decussatus (Hieron.) Ariza & S.E.Freire. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2023-02-26].
- ↑ Susana E. Freire i inni, Famatinanthus, a New Andean Genus Segregated from Aphyllocladus (Asteraceae), „Systematic Botany”, 39 (1), 2014, s. 349–360 [dostęp 2023-02-26] .
- 1 2 3 4 5 Claudia Erbar , Unique Style Morphology in the Monotypic Famatinanthoideae-Famatinantheae,a Recently Established Subfamily and Tribe of Asteraceae, „Systematic Botany”, 41 (3), 2016, s. 796–806 [dostęp 2023-02-26] .
- ↑ Panero, J. L., V. A. Funk. 2008. The value of sampling anomalous taxa in phylogenetic studies: major clades of the Asteraceae revealed. Mol. Phylogenet. Evol. 47: 757-782
- 1 2 Mandel, J.R., Dikow, R.B., Siniscalchi, C.M., Thapa, R., Watson, L.E.& Funk, V.A.. A fully resolved backbone phylogeny reveals numerous dispersals and explosive diversifications throughout the history of Asteraceae. „Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A.”. 116, 28, s. 14083–14088, 2019. DOI: 10.1073/pnas.1903871116.