Ewelina Pietrowiak-Zdebel (ur. 23 sierpnia 1977 w Poznaniu) – polska reżyser: teatralna, operowa, radiowa, telewizyjna, a także scenografka i autorka książek.

Życiorys

Studiowała na Wydziale Archtektury Politechniki Poznańskiej. W 2001 uzyskała tytuł zawodowy magistra inżyniera architekta^[1]. Po kolejnych studiach na Wydziale Reżyserii Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie w 2009 r. została magistrem sztuki. Studiowała również podyplomowo na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie w zakresie wokalistyki solowej^[1]. W Szkole Filmowej w Łodzi w 2021 r. uzyskała stopień naukowy doktora sztuki w dziedzinie sztuki, w dyscyplinie sztuki filmowe i teatralne^[2][1]. W Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi, jest wykładowczynią na Wydziale Sztuk Scenicznych^[2].

Podczas studiów w Akademii Teatralnej wyreżyserowała monodram z Katarzyną Zielińską wg tekstu Ronalda Harwooda pt. Goście (na język polski przełożył Jerzy Przeździecki). Premiera odbyła się 6 maja 2005 r. w klubie Le Madame w Warszawie^[3][4][5][6].

Była asystentką reżysera Mariusza Trelińskiego^[7] w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej przy spektaklach Dama pikowa Piotra Czajkowskiego (2004) i Andrea Chenier Umberto Giordano (2005)^[8].

Jako reżyserka teatralna zadebiutowała w 2006 „Pokojówkami” Jeana Geneta w warszawskim Teatrze Ateneum^[9]. Reżyserowała w Laboratorium Dramatu^[10]. W teatrze operowym zadebiutowała w sezonie 2007/2008 realizacją Jutra Tadeusza Bairda w Operze Wrocławskiej^[11][12]. Wyreżyserowała musicale, między innymi w warszawskim Teatrze Syrena oraz w Teatrze Dramatycznym^[9].

W latach 2011–2013 pracowała jako dyrektorka artystyczna w Tarnowskim Teatrze im. Ludwika Solskiego^{[13][14][15][16]}. Pierwsze przedstawienie z Eweliną Pietrowiak w tej roli, Trzy siostry Antoniego Czechowa, miało premierę 12 kwietnia 2012 r.^[17][18]. W „Solskim” przygotowała również m.in. Piękną Lucyndę Mariana Hemara (2013)^[8].

W 2015 r. dla Teatru Polskiego Radia, jako reżyser radiowa, przedstawiła sztukę Aleksandra Fredry Mąż i żona^[19]. W 2016 roku reżyserka zrealizowała Cabaret Johna Kandera w Teatrze Dramatycznym w Warszawie o Berlinie z początków XX wieku^[8]. W październiku 2016 r. przedstawiła klasyczną operę Carmen w uwspółcześnionym wydaniu w Operze na Zamku w Szczecinie^[20]. W 2021 r. zadebiutowała w Teatrze Telewizji realizacją pt. Kolumbowie. Piegowata pogoda^[2][21].

Pracowała na terenie całego kraju, m.in. w teatrach we Wrocławiu, Gdańsku, Poznaniu^[7], Zielonej Górze^[8], Szczecinie^[22]. Do swoich spektakli projektuje scenografię^[23]. Jej mężem jest śpiewak operowy Kamil Zdebel.

Nagrody

• Nagroda im. Zbigniewa Krawczykowskiego przyznana przez Rektora Akademii Teatralnej w Warszawie za dobrze rokujący początek pracy zawodowej^[10].
• 2007 Nagroda dla najlepszego scenografa 14. Międzynarodowych Toruńskich Spotkań Teatrów Lalek za scenografię przedstawienia Teatru Wierszalin w Supraślu pt. Wierszalin. Reportaż o końcu świata^[24].
• 2010 nominowana do Paszportu Polityki w kategorii Muzyka Poważna za realizacje operowe^[24][25].
• 2011 Nagroda indywidualna za reżyserię przedstawienia Kasta la vista wg Sébastien Thiéry’ego w Teatrze Ateneum w Warszawie podczas XV Ogólnopolskiego Festiwalu Komedii TALIA w Tarnowie^[8][19].
• 2012 Nagroda dla reżysera w ramach Teatralnych Nagród Muzycznych im. Jana Kiepury^[19].
• 2012 Nagroda Publiczności dla przedstawienia Kasta la vista z Teatru Ateneum w Warszawie podczas V Katowickiego Karnawału Komedii^[19].
• 2013 Złota Róża TEMI – nagroda tygodnika TEMI „za wyprowadzenie tarnowskiej sceny na prostą po kilku latach marazmu i przyciągnięcie do teatru widzów”^[19][9][26].

Książki

• Zawsze nie ma nigdy: Jerzy Pilch w rozmowach z Eweliną Pietrowiak, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2016 ISBN 978-83-08-06082-7.
• Inne ochoty: Jerzy Pilch w rozmowach z Eweliną Pietrowiak część 2, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2017, ISBN 978-83-08-06396-5^[24].

Przypisy

Bibliografia

• Ewelina Pietrowiak w witrynie WWW culture.pl
• Ewelina Pietrowiak, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dostęp 2022-05-09] .

Linki zewnętrzne

• Ewelina Pietrowiak w bazie filmpolski.pl