Ewa Toniak
Data i miejsce urodzenia

1960
Warszawa

Doktor nauk humanistycznych
Specjalność: historia sztuki współczesnej
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski (1986)

Doktorat

24 czerwca 2010 – literaturoznawstwo

Historyczka sztuki, pracownica naukowa, niezależna kuratorka
Uczelnia wyższa

Akademia Teatralna im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie

Okres zatrudn.

2015–2023

Odznaczenia
Odznaka honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej”

Ewa Toniak (ur. 1960 w Warszawie[1]) – polska historyczka sztuki, doktor nauk humanistycznych w dziedzinie literaturoznawstwa, nauczycielka akademicka, niezależna kuratorka[2].

Zajmuje się kulturą wizualną, sztuką współczesną w perspektywie feministycznej, problematyką pamięci w przestrzeni publicznej i współczesnymi narracjami o PRL-u. Stypendystka rządu francuskiego, Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego i Narodowego Centrum Nauki[3][4].

Życiorys

Ukończyła VI Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Reytana w Warszawie (1979)[5] i studia wyższe z zakresu historii sztuki na Uniwersytecie Warszawskim (1986)[6]. Pracowała jako asystentka w Instytucie Historii Sztuki UW[1]. W 2010 roku w Instytucie Badań Literackich PAN pod kierunkiem prof. Marii Janion obroniła doktorat pt. Motyw śmierci heroicznej od Powstania Kościuszkowskiego do Manifestacji 1861[7] o polskim romantycznym dyskursie heroicznym z uwzględnieniem jego dekonstrukcji w sztuce polskich artystów współczesnych. Wykładała gender studies na ISNS UW, w IBL PAN[8], historię sztuki współczesnej na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu i Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. W latach 2015–2023 pracowała jako wykładowczyni Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie[6] na Wydziale Wiedzy o Teatrze[9]. Mieszka w Warszawie[4].

Członkini Międzynarodowego Stowarzyszenia Krytyków Sztuki (AICA)[3]. W 2015 otrzymała Odznakę honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej”[10].

Kuratorka wystaw i projektów

Publikacje

Książki

  • Olbrzymki. Kobiety i socrealizm (Korporacja Ha!art, Kraków 2008 i 2009)[21]
  • Wiesław Borowski. Zakrywam to, co niewidoczne. Wywiad-rzeka. Rozmawiają Adam Mazur i Ewa Toniak (40 000 Malarzy), Warszawa 2014[22]
  • Śmierć bohatera (słowo/obraz/terytoria, 2015)[23]
  • Prace rentowne. Polscy artyści między ekonomią a sztuką w okresie Odwilży (Narodowe Centrum Kultury, 2015)[24]

Redakcja

  • Alina Ślesińska 1922–1994 (Zachęta Narodowa Galeria Sztuki), Warszawa 2007
  • Kobiety i sztuka ok. 1960 r. (Neriton), Warszawa 2010[25]
  • Moore and Auschwitz (Muzeum Historii Żydów Polskich „Polin”, Instytut im. Adama Mickiewicza), 2010[26]
  • Trzy kobiety: Maria Pinińska-Bereś, Natalia LL, Ewa Partum (Zachęta Narodowa Galeria Sztuki), Warszawa 2011
  • Natalia LL. Secretum et Tremor (CSW) 2015[27]
  • Pamiętnik Sztuk Pięknych. T. 9, Sztuka polska 1944–1970 (Uniwersytet im. M. Kopernika, Toruń; ISnSŚ, Warszawa) 2015

Przypisy

  1. 1 2 Sławomira Walczewska (wybór): Głos mają kobiety: teksty feministyczne. Kraków: Convivium, 1992, s. 115. OCLC 834075932.
  2. Toniak, Ewa – słowo/obraz terytoria [online], terytoria.com.pl [dostęp 2020-06-29].
  3. 1 2 Ewa Toniak – miejsce [online], miejsce.asp.waw.pl [dostęp 2020-06-29].
  4. 1 2 Historia wystaw sztuki kobiet w Polsce. Abstrakty. wystawyblog.files.wordpress.com. [dostęp 2021-07-06].
  5. Wojciech Rylski: Absolwenci Reytana 1979. wne.uw.edu.pl. [dostęp 2021-01-15].
  6. 1 2 Dr Ewa Toniak, [w:] portal „Ludzie Nauki”, MNiSW / OPI PIB [dostęp 2024-04-12].
  7. Dr Ewa Joanna Toniak, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2021-07-18].
  8. Ewa Toniak [online], Lubimyczytać.pl [dostęp 2020-06-29].
  9. Kierunek Wiedza o Teatrze, Akademia Teatralna im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie [online], Encyklopedia teatru polskiego [dostęp 2020-06-29].
  10. 15-lecie działalności Polskiego Instytutu Studiów nad Sztuką Świata, s. 2 [online], world-art.pl [dostęp 2024-04-12].
  11. "Polka. Medium, cień, wyobrażenie" [online], culture.pl [dostęp 2021-08-10].
  12. Alina Ślesińska (1922–1994) – Zachęta Narodowa Galeria Sztuki [online], zacheta.art.pl [dostęp 2020-06-29].
  13. Małgorzata Szczęśniak. Pojawia się i znika bez śladu – Nowy Teatr [online], nowyteatr.org [dostęp 2020-06-29].
  14. Gigantyczny wielokropek pamięci już wisi nad Chłodną [online], warszawa.wyborcza.pl [dostęp 2020-06-29].
  15. Moore i Auschwitz – wokół konkursu na Pomnik Pamięci Ofiar Oświęcimia – sztuka.net [online], www.sztuka.net [dostęp 2020-06-29].
  16. Macewy codziennego użytku. Wystawa Łukasza Baksika w Warszawie – News O.pl. O.pl Polski Portal Kultury. [dostęp 2020-06-29].
  17. Trzy kobiety Maria Pinińska-Bereś, Natalia Lach-Lachowicz, Ewa Partum – Zachęta Narodowa Galeria Sztuki [online], zacheta.art.pl [dostęp 2020-06-29].
  18. Wolny strzelec – Zachęta Narodowa Galeria Sztuki [online], zacheta.art.pl [dostęp 2020-06-29].
  19. Wystawa „Natalia LL. Secretum et Tremor” w Centrum Sztuki Współczesnej – Związek Polskich Artystów Fotografików [online], zpaf.pl [dostęp 2020-06-29].
  20. Warszawa. Wystawa o Szpitalu Bersohnów i Baumanów. sztetl.org.pl. [dostęp 2021-07-18].
  21. Ewa Toniak „Olbrzymki: kobiety i socrealizm”. culture.pl, 15 kwietnia 2008. [dostęp 2016-03-30].
  22. Wiesław Borowski. Zakrywam to, co niewidoczne. Wywiad-rzeka – Adama Mazur i Ewa Toniak (rozmawiają) [online] [dostęp 2020-06-29].
  23. Śmierć bohatera [online], Księgarnia Internetowa PWN [dostęp 2020-06-29].
  24. Prace rentowne. Polscy artyści między ekonomią a sztuką w okresie Odwilży [online], Sklep NCK [dostęp 2020-06-29].
  25. Jestem artystką, we wszystkim, co niepotrzebne. Kobiety i sztuka około 1960 [online], Wydawnictwo Neriton [dostęp 2020-06-29].
  26. Biblioteka Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN w Warszawie. www.polin.pl. [dostęp 2020-06-29].
  27. Natalia LL Secretum et Tremor – Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski [online], Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski [dostęp 2020-06-29].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.