bóg wiatru południowo-wschodniego | |
Euros (Eurus, Wulturnus), jedna z rzeźb ogrodzenia pałacu Pod Czterema Wiatrami w Warszawie | |
Występowanie | |
---|---|
Atrybuty |
skrzydła u ramion |
Teren kultu | |
Odpowiednik |
Wulturnus (Eurus) (rzymski) |
Rodzina | |
Ojciec | |
Matka | |
Rodzeństwo |
Apeliotes, |
Euros (gr. Εὖρος Euros ‘ten, który pali’, łac. Eurus ‘wiatr południowo-wschodni’, Vulturnus ‘wiatr południowo-wschodni’) – w mitologii greckiej bóg i uosobienie wiatru południowo-wschodniego[uwaga 1][1][2].
Opis
Uosabiał wiatr, wiejący z południowego wschodu (lub, według niektórych źródeł, ze wschodu albo północnego wschodu bądź południowego zachodu)[3][4][5][6].
Uchodził za syna tytana Astrajosa i tytanidy Eos oraz za brata Fosforosa (Hesperosa; personifikacji planety Wenus)[uwaga 2], niektórych gwiazd (personifikacji gwiazd)[uwaga 3], Boreasza, Notosa, Zefira, przypuszczalnie także Apeliotesa, Kajkiasa, Lipsa, Skirona (personifikacji wiatrów)[5][7][8].
Kult jego był rozpowszechniony wśród żeglarzy i rolników[9]. Składano mu w ofierze czarnego barana i koguta[9].
W sztuce przedstawiany jest zwykle jako starszy mężczyzna z wielkimi skrzydłami u ramion.
Wyobrażenie o bóstwie przejawia się w rzeźbie (fryz z I wieku p.n.e. z wizerunkami ośmiu skrzydlatych bogów wiatrów zdobiący Wieżę Wiatrów w Atenach)[uwaga 4][uwaga 5][3][4].
Zobacz też
Uwagi
- ↑ Według Wieży Wiatrów w Atenach, która w starożytności służyła jako wiatrowskaz i zegar miejski. Na każdym boku budowli znajduje się relief z wyobrażeniem jednej z ośmiu greckich personifikacji wiatrów.
- ↑ Autorzy hellenistyczni identyfikowali Hesperosa z gwiazdą Fosforos.
- ↑ Z pominięciem gwiazd, w które zostali przemienieni niektórzy bohaterowie, stworzenia, istoty, artefakty np. Kastor i Polideukes (Polluks), Plejady, Hiady.
- ↑ «Znaczek pocztowy z wizerunkiem Eurosa». Euros. hellenica.de. [dostęp 2010-08-16]. (niem.).
- ↑ «Południowo-wschodnia ściana Wieży Wiatrów ozdobiona wizerunkiem Eurosa». Roman Agora and Tower of the Winds. stoa.org. [dostęp 2010-08-15]. (ang.).
Przypisy
- ↑ Arystoteles: Meteorologika. O świecie, Księga druga, Rozdział VI, s. 70–74: Róża wiatrów. pbi.edu.pl. [dostęp 2011-03-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-08)]. (pol.).
- ↑ Mała encyklopedia kultury antycznej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1990, s. 794-795. ISBN 83-01-03529-3.
- 1 2 Starsi bogowie. W: Zygmunt Kubiak: Mitologia Greków i Rzymian. Warszawa: Świat Książki, 2003, s. 188–189. ISBN 83-7391-077-8.
- 1 2 Vojtech Zamarovský: Bohovia a hrdinovia antických bájí. Bratislava: Perfekt a.s., 1998, s. 129. ISBN 80-8046-098-1. (słow.).; polskie wydanie: Bogowie i herosi mitologii greckiej i rzymskiej (Encyklopedia mitologii antycznej, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej).
- 1 2 Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2008, s. 94. ISBN 83-04-04673-3.
- ↑ Mity o bogach. W: Michał Pietrzykowski: Mitologia starożytnej Grecji. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1979, s. 172–173. ISBN 83-221-0111-2.
- ↑ Vojtech Zamarovský, op.cit., s. 72. ISBN 80-8046-098-1.
- ↑ Pierre Grimal , Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, Jerzy Łanowski (red.), Maria Bronarska (tłum.), Wrocław [etc.]: Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Wydawnictwo, 2008, s. 85, ISBN 978-83-04-04673-3, OCLC 297685612 .
- 1 2 Bogowie światła i powietrza. W: Jan Parandowski: Mitologia. Wierzenia i podania Greków i Rzymian. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1989, s. 79. ISBN 83-210-0677-9.
Bibliografia
- Aaron J. Atsma: Euros. theoi.com. [dostęp 2010-08-16]. (ang.).
- Eurus. mythindex.com. [dostęp 2010-08-16]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-08-30)]. (ang.).
- Jane E. Harrison , Margaret de G. Verrall , 201–203, Mythology and Monuments of Ancient Athens Being a Translation of a Portion of the Attica of Pausanias [online], books.google.com [dostęp 2011-04-12] (ang.).
- Hezjod: Narodziny bogów (Theogonia); Prace i dni; Tarcza. Warszawa: Prószyński i S-ka, 1999. ISBN 83-7255-040-9.
- Homer: Iliada. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1968, s. 35.
- Słownik imion, nazw i rzeczy. W: Homer: Odyseja. Warszawa: Biblioteka Klasyki Polskiej i Obcej. Czytelnik, 1972, s. 363.
- Władysław Kopaliński: Słownik mitów i tradycji kultury. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Rytm, 2003, s. 1414. ISBN 83-7399-022-4.
- Henry George Liddell, Robert Scott: A Greek-English Lexicon: Εὖρος. perseus.tufts.edu. [dostęp 2011-08-09]. (ang.).
- Carlos Parada: Winds. maicar.com. [dostęp 2010-08-16]. (ang.).
- Harry Thurston Peck: Harpers Dictionary of Classical Antiquities, 1898: Eurus. perseus.tufts.edu. [dostęp 2012-05-04]. (ang.).
- Harry Thurston Peck: Harpers Dictionary of Classical Antiquities, 1898: Ventus. perseus.tufts.edu. [dostęp 2011-04-11]. (ang.).
- Οι Αέρηδες. sundials.gr. [dostęp 2010-11-29]. (gr.).